Het probleem van de islam

De reacties op mijn vorige stuk  bevestigen het: Joop-lezers die problemen hebben met de islam, zoeken de oplossing in een strikte scheiding tussen kerk en staat. Zij willen de godsdienst zoveel mogelijk in de particuliere levenssfeer terugdringen. Alle kinderen moeten onverdeeld naar de openbare school waar zij laïcistisch onderwijs krijgen dat is gebaseerd op de bevindingen van de westerse wetenschap. Elke subsidiëring van religieus gefundeerde organisaties is uit den boze, ook als zij niet het belijden van het geloof tot hoofddoel hebben, maar een andere activiteit zoals gezondheidszorg of sociaal werk. Een aantal reageerders wil bovendien een verbod op uiterlijke tekenen van een godsdienstige overtuiging aan de openbare weg. Een enkeling bepleit een verbod op activiteiten zoals besnijdenis of ritueel slachten

Nexit Zo’n beleid zou bijvoorbeeld het Leger des Heils van elke overheidsondersteuning afsnijden, tenzij het slechts om de scheiding tussen islam en staat ging. Dat echter in strijd komen met de grondwet en een aantal internationale verdragen. Een beletsel hoeft dat niet te zijn. De grondwet valt te veranderen en internationale verdragen kun je opzeggen. Wie moeite heeft met de islam, blijkt in een aantal gevallen ook kritisch te staan tegenover de Europese Unie: na de Nexit sluiten we de grenzen en richten Nederland in zoals het óns bevalt. Voorbeeld: Saoedi-Arabië en zijn houding tegenover het christendom. Of beter nog Turkije, dat een grote traditie heeft in het weigeren van vergunningen aan christenen om kerken te bouwen. Te denken valt in dit verband ook aan een verbod op bekeringsactiviteiten door andersgelovigen, zoals dat ook in de sharia te vinden is.

Vertrokken gelaat van de Satan Is dat een goed idee? De geschiedenis leert dat godsdiensten uitstekend bestand zijn tegen vervolging. Het lijkt wel of de gelovigen zich gesterkt voelen door ontmoediging van overheidswege. Zij zien dan in de staat het vertrokken gelaat van de Satan. Zij staan de Boze te weer en bewaren de goddelijke waarheid in hun hart. Antiklerikale actie heeft veelal een tegengesteld effect. Er zijn recente voorbeelden te over. Vijftig jaar atheïstisch communisme hebben de katholieke kerk in Polen en Litouwen alleen maar gesterkt. Het lekendom van Kemal Atatürk en zijn opvolgers leidde uiteindelijk tot Erdogan, die met zijn islamistische AK een onaantastbare positie lijkt in te nemen. De Franse politie heeft nog minder greep op probleemwijken dan de Nederlandse. Moslimextremisten plegen met regelmaat bloedige aanslagen, terwijl wij in Nederland deze eeuw maar één islamistische terreurdaad kennen, de moord op Theo van Gogh. Het is dus zeer de vraag of je met een scherp antigodsdienstig beleid de radicale islam in toom kan houden.

Non-probleem Wie de cijfers ter hand neemt, ontdekt al gauw dat er op het gebied van het onderwijs sprake is van een non-probleem. In 2015 zaten op 6.430 basisscholen 1.546.429 leerlingen. Elfduizend daarvan stonden ingeschreven op een van de negenenveertig islamitische basisscholen. Dat zijn minieme aantallen. Dat is nog geen procent van het totaal. Op het voortgezet onderwijs zijn de cijfers navenant, zo niet treffender. Men schiet met een ballistische raket op een mug, never mind the collateral damage.

Laagste moskeedichtheid Het aantal moskeeën in heel Nederland wordt geschat op een dikke driehonderdvijftig. Een exacte telling is niet te maken omdat veel van die gebedshuizen uit de hand gelopen huiskamers zijn. Volgens Een Vandaag heeft Nederland de laagste moskeedichtheid in Europa. Daarentegen staan op Neerlands dierbare grond ongeveer 7.000 kerkgebouwen waarvan 2.300 voor de eredienst in gebruik. Het gaat slecht met het christelijk geloof, niet omdat iedereen moslim wil worden maar omdat steeds minder mensen praktiseren. Desgevraagd verklaren zij, om met Ronald Plasterk te spreken, te geloven dat er “iets” moet zijn. De moslims lopen van hun kant de moskee ook niet plat. Ongeveer een derde gaat regelmatig naar de vrijdagse preek. De rest laat het erbij zitten en een op de vijf moslims is in feite onkerkelijk, zo leert een rapport van het Sociaal Cultureel Planbureau. Toch zullen zij niet snel hun persoonlijke identificatie met de islam laten varen.

Het aantal nominale moslims heeft in 2010 het miljoen overschreden en als het zo doorgaat, kent Nederland er rond 2050 1,6 miljoen. Dat is nog geen tien procent van de bevolking. Ondanks de groeiende afvalligheid zal dan nog bijna veertig procent van de Nederlanders zich christen noemen. Op het moment telt ons land meer dan zeventien miljoen inwoners. Het percentage moslims blijft beneden de tien.

Van een i slamisering, zoals gevreesd door Geert Wilders kan dan ook geen sprake zijn.

Allahu Akbar Wél staat deze Geert Wilders permanent onder schot zodat hij al meer dan een decennium onder bewaking moet leven. Zijn belagers beroepen zich op de Profeet en de koran. De meeste terroristische aanslagen zoals die de laatste twee decennia in Europa gepleegd zijn gingen met een Allahu Akbar gepaard. In het Midden-Oosten woeden godsdienstoorlogen waarin moslims van verschillende kleur elkaar te lijf gaan. Op straat oogt het niet altijd of de moslims in Nederland een kleine minderheid zijn. Dat komt omdat ons land behalve een bible belt, koran pockets kent, vooral in stedelijke gebieden. In bepaalde wijken wonen grote groepen moslims bij elkaar. Vooral orthodoxe moslima’s vallen op, omdat zij hun geloof door een hoofddoekje zichtbaar maken. Enkele onder hen dragen zelfs een niqaab of iets boerka-achtigs wat niet-geloofsgenoten doet denken aan de Taliban uit Afghanistan of IS uit Irak en Syrië, gewelddadige bewegingen die het westen en het christendom tot hoofdvijand hebben uitgeroepen.

Een streng islamitische geloofspraktijk heft vader ten troon, terwijl het lot van vrouwen en meisjes gehoorzaamheid is. Druk van de geloofsgemeenschap op weerspannige individuen is een bekend verschijnsel. In sommige groepen, zoals Koerden – tegenwoordig vanwege hun oorlog met IS en de Turkse staat bij velen populair –, is eerwraak een bekend verschijnsel. Die eerwraak wordt dan ook nog uitgeoefend om redenen die verreweg de meeste Nederlanders futiel en onzinnig vinden.

Moedertaal De islam wordt in het bijzonder beleden door migranten en hun nakomelingen. Vaak zijn dat kringen waar Nederlands alleen gebruikt wordt voor contact met de buitenwereld terwijl in de huiselijke kring de moedertaal gehandhaafd blijft. Nederland heeft nog nooit zoveel meertalige burgers gekend. Waar de kennis van Nederlands onvoldoende is, staat dat een maatschappelijke loopbaan in de weg. Op school komen talenten niet tot bloei, hoewel blijkt dat dit geen meisjes- maar nadrukkelijk een jongensprobleem is. Toch zijn etnische minderheden aan een grote inhaalslag bezig zoals iedereen ziet die HBO-instellingen in de randstad bezoekt. Universiteiten worden ook kleurrijker maar blijven in dit opzicht bij de hogescholen achter.

Tegelijkertijd blijkt dat bij sommige groeperingen die van huis uit de islam belijden, jonge mannen nogal eens ontsporen en zichtbaar wangedrag ten toon spreiden. Hierdoor spelen zij zich in de kijker, een fout die het professionele gedeelte van de Nederlandse penoze niet maakt. Je zou dus zeggen dat de politie met dit gedeelte van de misdaad geen moeite heeft en wie de achtergrond van de moderne gevangenisbevolking bekijkt, krijgt de neiging dit te beamen. Om het grof te zeggen: tegen de verdachte Marokkaan is het bewijs blijkbaar gemakkelijker rond te krijgen dan tegen pakweg een Willem Holleeder. Toch ontgaat te veel aan de politie, die al een jaar of twintig door de politiek aan pijnlijke en slecht uitgevoerde reorganisatieprocessen wordt onderworpen.

Asielzoekers Door de godsdienstoorlogen in het Midden-Oosten melden zich de laatste twee jaar veel meer asielzoekers aan onze grenzen dan de afgelopen tien, vijftien jaar het geval was. Die grenzen zijn in tegenstelling tot wat velen denken niet open, maar dicht. Het is voor niet ingezetenen van de EU buitengewoon moeilijk om een permanente verblijfsvergunning voor Nederland te krijgen. De overheid probeert zelfs internationale huwelijken zoveel mogelijk tegen te gaan door aan de partners allerlei eisen te stellen en ze te onderwerpen aan moeizame en hinderlijke procedures. Een asielzoeker belandt in een traag verlopend Kafkaïaans proces waarvan het einde in de meeste gevallen een afwijzing is. Wie momenteel als migrant de EU wil bereiken, moet daar een moeizame en levensgevaarlijke reis voor maken, waarvoor de steun van criminele organisaties onontbeerlijk is. Maar al te vaak wacht dan een leven als illegaal. Zonder Nederlands identiteitsbewijs kun je in ons land tegenwoordig van geen enkele dienst gebruik maken. Je kunt niet eens waterleiding nemen.

Afgelopen weekend onthulde de Volkskrant dat de diensten die asielzoekers moeten registreren en screenen op terroristen, afgelopen zomer onder de aanstorm van vluchtelingen zijn ingestort. Dat komt omdat ze de laatste jaren slachtoffer zijn geworden van bezuinigingen. De bestaande infrastructuur is deels ontmanteld, hetgeen de chaotische taferelen en de problemen met opvang verklaart.

De komst van deze vluchtelingen heeft bovendien een groot maatschappelijk probleem op tafel gelegd dat door de meeste politici met grote hardnekkigheid wordt genegeerd: het gebrek aan betaalbare (huur)woningen in dit land is op het moment weer net zo groot als vlak na de zo verwoestende tweede wereldoorlog. Dat komt door een combinatie van wanbeleid, verkeerde prioriteiten en ideologische verblinding, een combinatie die wij de laatste decennia wel vaker waarnemen rond grote maatschappelijke problemen. Denk daarbij ook aan de papierwinkel en de bureaucratische rompslomp die de vaste begeleiders blijken van privatisering en het introduceren van wat men dan marktwerking pleegt te noemen.

Het is duidelijk dat een laïcistische staat naar Frans of Kemalistisch model voor al deze problemen geen oplossing biedt. Het gaat om maatwerk en chirurgische precisie. Het zal ook géld kosten. Je krijgt dit soort dingen niet op een koopje. Algemeen uitgangspunt: iedereen heeft in Nederland het recht om zich binnen de grenzen van de wet naar eigen zin te ontplooien. Daar waar de burger hierbij wordt gehinderd, treedt de overheid ondersteunend op. Hieronder enige voorbeelden van concrete maatregelen:

Dit alles laat zich met de bestaande wet- en regelgeving realiseren. Het is een kwestie van investeren en professionaliseren. We hoeven er niet voor uit de EU. Wij hoeven er niet voor aan de grondwet te morrelen. Het is een kwestie van willen en doen. Het is een kwestie van je hersens gebruiken en je oren sluiten voor Radio Paranoia.