Heel, heel lang geleden was er eens een vader. Deze vader had twee zonen. De ene was dertien jaar lang zijn enige zoon, maar was niet geboren uit het wettige huwelijk waarin de vader leefde. De tweede was uiteraard niet de oudste, maar wel de “echte” zoon. Deze beide jongens vochten om de liefde van hun vader en vonden elk dat ze er meer recht op hadden dan de ander.
Hun moeders wakkerden de concurrentie nog wat aan en zo konden de jongens elkaar niet uitstaan. De vader had één lievelingszoon. Welke dat was kan ik niet met zekerheid zeggen. Het verhaal over de jongens is eeuwenoud en staat opgeschreven in twee boeken die ook eeuwenoud zijn. Beide boeken spreken over deze vader, de moeders en de jongens, maar op sommige punten wijken de verhalen wat af. Zo is het ene boek niet aardig over de oudste jongen. Hij wordt “een wilde ezel van een mens” genoemd. Het andere boek is aardig over beide jongens.
In het verhaal speelt god een belangrijke rol. Of je nou het ene, of het andere boek leest. God is degene die praat met de vader en hem opdrachten geeft. Je zou haast denken, als het om dezelfde vader, dezelfde moeders en dezelfde zoons gaat, dat het ook over dezelfde god zou gaan, die beide boeken.
Op een dag zegt god: “Abraham,” (of Ibrahim, afhankelijk van welk boek je te pakken hebt), “je moet je enige zoon offeren.” Het ene boek beschrijft dan hoe Abraham Izaäk wil offeren, de enige échte zoon, terwijl het andere boek Ismaël, de eerste zoon naar de slachtbank leidt. Uiteindelijk wordt er helemaal geen zoon geofferd, het was namelijk een test van god. Hij wilde weten of Abraham wel genoeg van hem hield en hem wel altijd zou gehoorzamen. Ik dacht altijd dat god zelf wel zou weten of je van hem houdt of niet. God weet immers alles. Volgens die twee boeken dan.
Beide jongens trouwen als ze volwassen zijn en ze krijgen veel nakomelingen. Ze worden aartsvaderen genoemd. Net als hun vader Abraham en nog een handjevol mannen. Ismaël, de oudste, wordt gezien als de stamvader van de Arabieren. Zijn broer, concurrent en vijand Izaäk als de stamvader van de Joden. Inmiddels zijn we duizenden jaren verder. Of niet.