Het morele failliet van de Europese Unie

Het hele weekend vergaderden ze; de boekhouders en de bestuurders van de Europese Unie. Eerst kwamen de ministers van Financiën bij elkaar om hun Griekse collega de mantel uit te vegen. Aan het eind van zondagmiddag moest Tsipras op het matje komen bij zijn mede-regeringsleiders uit de Eurozone.

De Brusselse correspondenten, die met hun nette stropdassen wel afgietsels lijken van de eurocraten, stonden buiten te raden naar de inhoud van het overleg, steeds weer te verklaren dat het allemaal moeilijk was en eindeloos te herhalen dat het vertrouwen nu weg is en dat het aan de Grieken was om dit vertrouwen terug te winnen. Dat zouden zij misschien kunnen als zij binnen drie dagen “hervormingen” door hun parlement jagen, waar andere landen jaren over doen, als zij de voor zulke radicale maatregelen vereiste zorgvuldigheid in acht nemen. Bovendien moeten zij voor vijftig miljard aan staatsbezittingen overdragen aan een te Luxemburg gevestigd, door de overige Eurolanden geleid, bedrijf, dat deze aan de meestbiedende gaat verpatsen. Over dit soort zaken discussieerden – althans volgens hun afgietsels bij de elektronische media – de achttien ministers van Financiën en de achttien premiers. Bij elkaar 36 tirannen die onderling bespraken hoeveel slagen extra zij bij Griekenland de duimschroeven nog zouden aandraaien.

36 tirannen

Geen moment heeft enige minister uit de Eurozone dat op de agenda gezet. Niemand heeft vastgesteld dat het nu de morele plicht is van alle lidstaten om een bodem te leggen onder de verarming van het Griekse volk. Dat in de huidige situatie geen verhoging maar een drastische verlaging of een schrapping van de BTW op de eerste levensbehoeftes voor de hand ligt. Dat hoe dan ook het inkomen van de gemiddelde Griek niet zo laag mag zakken, dat hij zich er niet meer voldoende mee kan voeden en kleden. Dat hoe dan ook, de gezondheidszorg en de beschikbaarheid van medicijnen is gegarandeerd. Dat een bezuinigingspakket op zo’n fundament van beschaving en humaniteit dient te worden opgetrokken omdat beschaving en humaniteit de raison d’être van de Europese eenheid zijn.

Populistische geest

Hieruit blijkt een diepe minachting voor de gemiddelde Europese burger. Alsof die kickt op armoe van een ander. Er zullen weinig Europeanen zijn die bezwaar maken tegen een reddingsplan voor Griekenland dat garanties biedt voor het waardig overleven van de laagste inkomensgroepen. In de geheime hallen van de macht denkt men er kennelijk anders over. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. De 36 tirannen slagen er misschien in om Griekenland een wurgcontract te laten tekenen. Zij veroorzaken daarmee tevens het morele failliet van de Europese Unie.

Het morele failliet van de Europese Unie, van deze Unie. Niet van de Europese gedachte. Die behoudt zijn waarde en resoneert mee op die bekende regel uit het Wilhelmus: de tirannie verdrijven die mij mijn hart doorwondt. 

Beluister dit opiniestuk hier 

Volg Han ook op Twitter

Het nieuwste boek van Han is De Mooiste Jaren van Nederland (1950-2000)