Het kabinet van voorbedachte rade

Zondagmorgen een beetje uitslapen en in mijn ochtendjas ontbijten. Het is geen Pasen, maar de gekookte eitjes liggen reeds klaar om opgepeuzeld te worden. Tijd ook voor ‘WNL op Zondag’, met mijn favoriete presentator Rick Nieman. Hoewel ik vanwege mijn ongezouten, en soms ook een tikkeltje ongenuanceerde, mening en opvattingen in het linkse kamp word geduwd, kijk ik graag naar dit rechts georiënteerde discussieprogramma met oneindig meer inhoud dan een hele week ‘Op 1’ vol dagelijkse gebrabbel met de altijd boze Sven Kockelmann, de verstrooide Charles Groenhuijsen, de brallerige miljonair Jort Kelder,  de veel te mooie Welmoed Sijtsma, de ogenschijnlijk ongeïnteresseerde (maar wel zeer deskundige) Margje Fikse, de leuke goedlachse weinig doorvragende Carrie ten Napel en de helaas getemde Fidan Ekiz.

Bij de opening van de uitzending merkte ik al iets afwijkends. Daar zaten alleen maar gelijkgestemden! Waar en van wie moest het vuurwerk worden verwacht? Welke van deze vier gasten zou een afwijkend geluid laten horen?

Voor wie ‘WNL op Zondag’ niet heeft gezien; daar zaten demissionair minister van Justitie Dilan Yesilgöz, schrijfster Lale Gül, oud formateur Johan Remkes en de voorzitter van MKB Nederland Jacco Vonhof. De meest kritische van al zou dus de gespreksleider zelf moeten zijn. Maar ook Rick was opvallend aardig voor zijn gasten. Het leek wel een blok van de Ster-reclame. Want hij prees het nieuwe boek van Lale zelfs regelrecht de hemel in, wat natuurlijk heel goed is voor flinke verkoopcijfers. Je kunt zeggen wat je wilt over VVD’ers, ze denken altijd aan de ondernemer en de (toekomstige) miljonairs.

Los van al het bovenstaande geneuzel van deze columnist die ook moet denken aan zijn stukje wat een X-aantal woorden moet bevatten, toch ook een scherpe analyse van mijzelf over een opmerking van Dilan die niet gehoord, of niet gehoord wilde worden door Niemann. Toen het gesprek ging over het Regeerakkoord op hoofdlijnen liet Rick weten dat ‘sommige’ zaken die daarin worden genoemd gewoon niet haalbaar zijn. Vooral waar het gaat om Asielbeleid in combinatie met de Europese afspraken en wet- en regelgeving. Tot mijn verbazing zei Dilan daarop ‘maar de meeste wel’. Rick hoorde het niet of wilde het niet horen en vervolgde zijn opsomming zonder er dus op in te gaan.

En hier zat nu juist de essentie, de crux, het kardinale punt! Met dat ene zinnetje over ‘de meeste’ gaf Yesilgöz toe dat er dus onzin staat in het Regeerakkoord. Onzin met een hoofdletter O en met voorbedachten rade! Er staan dus ingecalculeerde niet-haalbare zaken in het Regeerakkoord beschreven, opzettelijke misleiding, populistische proza!

Nederland wordt met dit ‘extreemrechtse’ Kabinet van Voorbedachte Rade het lachertje van Europa. Denk daar alsjeblieft aan als je straks het bolletje rood kleurt in het stemhokje bij de Europese verkiezingen op 6 juni aanstaande. 6 juni is D-Day en laat het in hemelsnaam niet de D van Dilan zijn maar de T van tegengeluid en de F van fatsoen! Europa is van ons allemaal!