Het kabinet is net op tijd met een giftig kerstgeschenk

Op de dag dat de Nederlandse ziekenhuizen alle planbare zorg met onmiddellijke ingang staken, op die dag kwan minister Tamara van Ark met een giftig kerstgeschenk. Het Nederlands Instituut voor Vaccinonderzoek Intravacc wordt naar de markt gebracht omdat de activiteiten “niet houdbaar zijn binnen de spelregels van een ambtelijke organisatie”. Intravacc wordt per 1 januari omgezet in een BV. Binnen twee jaar moet er een koper zijn gevonden voor de aandelen. Er werken bij Intravacc 130 mensen die zich bezighouden met onderzoek. De Amerikanen hebben, met een verwijzing naar hun slavernijverleden, een uitstekende term voor dit soort overheidsgedrag: selling down the river.

De coronacrisis legt bloot wat marktwerking en concurrentie in de gezondheidszorg hebben opgeleverd: een hoop controles en bureaucratie, een onevenredige macht voor het zorgverzekeringenkartel en een systeem van ziekenhuizen dat niet bestand is tegen de gevolgen van een epidemie, zoals dit kalenderjaar nu al twee keer is gebleken.

Voordat kekke, marktgerichte bestuurders dure bureaus inhuurden om rare namen te geven aan de onder hun hoede geplaatste instanties, voor de tijd dus dat een dr. Kohnstamschool werd omgedoopt tot De Peperklip, voor die tijd dus luisterde Intravacc naar de naam Nederlands Instituut voor Vaccin Onderzoek. Het had wereldwijd een goede reputatie. Daar was geen idioot toevoegsel voor nodig. Dat zal de leiding wel aangesmeerd zijn met een beroep op de internationale markt maar the Netherlands Institute for Vaccin Research is net zo goed en geeft beter aan wat voor vlees de buitenlandse relatie er mee in de kuip heeft.

De grote baas, Jan Groen, is een groot voorstander van de door de minister aangekondigde uitverkoop. Geen wonder. Voor hij bij Intravacc kwam, bekleedde hij leidende functies bij particuliere medische bedrijven. Hij voert een achtkoppig managementteam aan, dat blijkbaar de 123 overige medewerkers aanstuurt. Daar hebben de Duitsers weer een leuke uitdrukking voor: veel opperhoofden, weinig indianen.

Ja, Jan Groen heeft het lichaam van Intervacc helemaal opgedoft en met glanzende olie ingesmeerd zodat de klanten straks eindeloos tegen elkaar opbieden om dit prachtige item aan hun huishouding toe te voegen. Dan zal Intravacc het lot delen van vele voorgangers die aan de hoogste bieder zijn verkocht: Eneco, nu onderdeel van Mitsubishi, Nuon, nu in handen gespeeld van Vattenfall, Koninklijke Hoogovens, thans in het bezit van Tata Steel.

De coronacrisis wordt als argument gebruikt om nu haast te maken met deze privatisering die van Intervacc een op winst gericht, commercieel bedrijf zal maken, waarschijnlijk in handen van een of andere farmaceutische multinational. Zo verkwanselt de politiek de zoveelste instantie die tot de basisinfrastructuur van het land behoort aan het multinationale bedrijfsleven. Nota bene. De brutaliteit. De ideologische verblinding. Of nee: de achteloosheid.