Het 'Job-Cohen' dilemma van Geert Wilders

Geert Wilders is een pragmaticus die precies weet waar zijn politieke winst zit. Kritiek op zijn politieke optreden glijdt van hem af omdat die kritiek zijn positie bij zijn kiezers alleen maar verstevigt. Nu echter zit hij, voor het eerst sinds de oprichting van de PVV, in een politieke tang, een ‘Job-Cohen’ tang.

Job Cohen wilde zakelijk en opbouwend oppositie voeren tegen het kabinet Rutte. Dus steunde hij het kabinet bij het beleid rond de euro en het pensioenakkoord. Voor de PVV kwam dat machtig goed uit, want de PVV was tegen dat beleid en Geert Wilders kon dus gewoon buiten blijven spelen en Cohen van schoothondjesgedrag beschuldigen. Job Cohen kreeg niets terug voor zijn steun aan dit kabinet, ook al beweerde Cohen zelf anders. Het lot van Cohen is bekend.

Maar nu zit Geert Wilders met een zelfde soort dilemma als Job Cohen. Hij wil eigenlijk niet korten op de AOW, de zorg en de WW. De regering vindt dit soort bezuinigingen noodzakelijk, om zo aan de EU-normen voor het begrotingstekort te kunnen voldoen. Als Wilders consequent zou zijn, zou hij zeggen: “ga maar de boom in met je EU normen die de onze niet zijn en als de EU Nederland een straf op wil leggen voor het te hoge begrotingstekort, dan trekken we toch gewoon de stekker uit dat noodfonds voor de Grieken. Hebben we direct alle miljarden weer terug die we nu tekort komen.”

Dit zou hij moeten zeggen om ‘Henk en Ingrid’ te plezieren, maar hij wil dit kabinet niet laten vallen. Dat is het omgekeerde van het dilemma van Cohen: Cohen wilde dit kabinet niet, maar wel het euro- en pensioenbeleid. Cohen had de stekker eruit kunnen trekken, maar deed dat niet. Ongetwijfeld zal ook Wilders dat niet doen en akkoord gaan met tussen de 10 en 20 miljard door de EU opgedrongen bezuinigingen.

Hij heeft al gezegd dat hij er een strenger immigratie- en asielbeleid voor terug wil krijgen. Nog strenger? De afspraken in het gedoogakkoord waren al op de grens van wat haalbaar was, ook gezien de EU-regels, bijvoorbeeld op het gebied van gezinshereniging. Hij zal in dat geval dus hetzelfde terugkrijgen als wat Cohen terugkreeg voor zijn steun aan het euro- en pensioenbeleid van Rutte, namelijk niets. Wilders zal misschien wel overtuigender dan Cohen kunnen uitleggen dat niets eigenlijk toch iets is.