Het geteisem wint: Sigrid Kaag uit de politiek
Dit is een zwarte week voor de Nederlandse politiek.
Het was te verwachten. Het is ook gebeurd. Sigrid Kaag verlaat de politiek. Zij doet dat niet – zegt ze – vanwege de vele bedreigingen en de beveiliging waarmee ze moet leven. Daar kan ze best tegen. Ze kan het haar gezin niet aandoen.
Dit is een grote overwinning voor het geteisem dat er steeds nadrukkelijker in slaagt de toon aan te geven in de Nederlandse politiek.
Sigrid Kaag kan beweren wat zij wil, ze is verjaagd vanwege haar niveau en haar kosmopolitische wereldbeeld. Ze is een grande dame. Ze converseert net zo gemakkelijk in het Frans als in het Arabisch. Zij is gehuwd met een heer van stand uit de Palestijnse elite van Jeruzalem. Het echtpaar heeft vier kinderen die het in het hoger onderwijs goed doen.
Het benepen deel van het Nederlandse volk kan met dit niveau slecht omgaan. Men spotte met mevrouw Kaq-Kaag. Men duidde haar aan als het Kaagmens. En als heks. "De heks is weg", wordt nu al op de sociale media gejuicht. "Sigrid Kaag: functie elders!" kopt GeenStijl. Redacteur Van Rossem schrijft: "Geachte mevrouw Kaag, beste Sieg, het ga U goed. Het was niet gezellig tot hopelijk niet wederziens en een fantastisch leven buiten Nederland gewenst. Niger, adieu."
De verbale haat, die dag en nacht aanhield, werd aangevuld met daadwerkelijke bedreigingen van een ernstig karakter.
Dat heeft gewerkt.
Het is een veeg teken dat de Nederlandse democratie niet in staat is de verdrijving van een politica met het statuur van Sigrid Kaag te voorkomen. Die democratie is onvoldoende in staat iemand die beschaving vertegenwoordigt, te beschermen tegen het geteisem.
Je hoort nu collega's van Kaag zeggen dat ze haar besluit respecteren en haar het beste wensen. "Ik wens haar veel geluk in haar verdere leven en carrière. En kan me haar besluit om te kiezen voor haar familie heel goed voorstellen". Attje Kuiken: "De toekomst brengt vast weer wat moois. Ik wens je alle goeds".
Dit is van een ongekende slapheid. De enig aanvaardbare reactie is: "Het is een schande dat dit je wordt aangedaan. Wij laten dat niet gebeuren. Wij gaan allemaal om je heen staan".
Een beetje op die manier.
Maar ze zwaaien haar uit.
Dat is zeer zorgwekkend. Het betekent dat het geteisem het stukje bij beetje wint van de beschaving, dat de bruine coalitie van sommige opiniemakers, bepaalde Kamerleden, media, bloggers en bedreigers steeds duidelijker de grenzen bepaalt van wat je in dit land nog veilig kunt zeggen.
Dit is een zwarte week voor de Nederlandse politiek.
Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.
Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis. Nu: Rutte, voorgangers en opvolgers.