Het genot van overleven
In een ingezonden brief in de Volkskrant schrijft een 75-jarige mevrouw uit Bloemendaal dat ze zich voor het eerst in haar leven onveilig voelt in Nederland.
De aanleiding is de recente publiciteit over onoplosbare tekorten in de zorg. Bestuursvoorzitter Joep de Groot van CZ, een van de grootste zorgverzekeraars van ons land, verklaarde dat wachtlijsten te lang zijn geworden om weg te werken. Hiermee is volgens de topman de grens van het zorgsysteem bereikt.
Hoewel ik de brievenschrijfster een zachter lot gun, denk ik dat volwassen mensen meer uit het leven halen door onveiligheidsgevoelens. Zelf ervaar ik dit al ruim twintig jaar. Door een te grote hoeveelheid pech kon ik de prestatiemaatschappij niet bijbenen, en belandde ik aan de financiële onderkant van de samenleving. Dat is een plek met weinig comfort, maar veel geestelijke dynamiek. Voortdurende zorgen over het eigen voortbestaan houden de hersenen jong.
Omdat niemand te oud is om te leren, geef ik enkele op deze tijd toegesneden tips. Ten eerste: kijk het beest in de ogen. Volg nauwgezet nieuws en talkshows, zodat u doordrongen raakt van het feit dat we door dagdromers geregeerd worden. Mijn hart gaat bijvoorbeeld sneller kloppen van politici die werkelijk geloven dat we op korte termijn zonder fossiele energie kunnen. “Het is nu tijd om door te pakken”, roepen ze enthousiast. Vraagt de interviewer door, dan hebben ze geen realistisch plan.
Helaas vragen journalisten nauwelijks door, hoewel dat op zichzelf ook heerlijk vreeswekkend is. Hoe minder onraad de slaapwandelende verslaggevers ruiken – denk aan Brexit, de verkiezing van Trump en de invasie van Oekraïne – des te zekerder weet u dat het misgaat. Dat brengt me bij mijn tweede aanbeveling: vertrouw niemand. Ook de groenteboer wil overleven, onder het mom van inflatie verkoopt hij zijn broccoli daarom wellicht te duur.
Ik wens u toenemende mentale kracht.