Het eerlijke verhaal over de zorg is dat de basisdoelstellingen van ons zorgstelsel niet meer geborgd zijn

Huisartsen verdienen alle lof dat zij tot nu toe hun poot stijf gehouden hebben.

Over de feitelijke situatie in de zorg komen steeds vaker schrijnende problemen bovendrijven die haaks staan op de ooit gekozen basisdoelstellingen van de zorg. Namelijk, dat de zorg wettelijk moet voldoen aan de eisen van kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid. Om die doelstellingen te handhaven is ons zorgstelsel bijna kapot gereguleerd en klagen zorgprofessionals al jaren over een veel te forse administratieve regeldruk, die ten koste gaat van de tijd die professionals kunnen besteden aan hun patiënten. 

Zorgverzekeraar CZ geeft inmiddels ruiterlijk toe dat zij de hen door de wet opgelegde zorgplicht jegens hun verzekerden niet meer kunnen nakomen. Een eerlijk en duidelijk verhaal dat navolging verdient van andere bij het Nederlands zorgstelsel betrokken partijen, die zich tot nu toe in allerlei bochten hebben moeten wringen om die voor hun verzekerden en patiënten keiharde werkelijkheid te kunnen verbloemen. Met slogans als “preventieakkoord” en “zinnige passende zorg”, om onontkoombare forse verschraling van de zorg te kunnen verhullen. 

Gelukkig vormen de huisartsen hierop een uitzondering. Zij zijn niet voor niets nog niet akkoord gegaan met het preventieakkoord.

Zij zien als eerstelijns zorgprofessionals heel goed met welke problemen hun patiënten te maken hebben als het gaat om de basisdoelstellingen kwaliteit, toegankelijkheid en betaalbaarheid. Zij weten als verwijzers als geen ander wat voor een puinhoop het in andere sectoren van de zorg is en hoe lang patiënten vaak moeten wachten op daadwerkelijke gespecialiseerde zorg. 

Het versneld bij belangengroeperingen door de strot geduwd hebben van het preventieakkoord moet met wollig taalgebruik een forse toekomstige verschraling van de zorg, met minder toegankelijkheid, kwaliteit en betaalbaarheid van de zorg, nadrukkelijk verhullen. Waarbij het begrip “innovatie” als wondermedicijn om alle gedetecteerde tekortkomingen op te kunnen lossen, dominant wordt ingezet. Hoe geloofwaardig is dat nog te achten?

Huisartsen verdienen alle lof dat zij tot nu toe hun poot stijf gehouden hebben om niet akkoord te gaan met dit preventieakkoord. De inhoud daarvan en mooie beloften en toezeggingen van de minister van VWS, kunnen gewoon niet voorkomen, dat met alle thans bekende (sociaaleconomische) kritische factoren in de zorg, de zorg onontkoombaar substantieel verschraald zal moeten worden. 

Dat is een verandering die alle Nederlanders aangaat en waarover zij bij verkiezingen hun stem moeten kunnen uitbrengen. Ons huidige zorgstelsel is immers met de huidige stand van zaken met zekerheid niet meer toekomstbestendig te achten.