Het bloedbad in Israël/Palestina is het gevolg van criminele nalatigheid

Waar waren onze politici eergisteren? En waar waren ze drie dagen geleden?

In april jongstleden schreef ik op dit platform:

“De gedachte dat het dagelijks vernederen van het Palestijnse volk in het belang is van de veiligheid van de staat Israël is absurd. De woede over de door Israël gepleegde misdaden neemt dan ook toe, niet alleen in de bezette Palestijnse gebieden, maar ook daarbuiten. De haat die door de Israëlische dictatuur wordt gezaaid kan vroeg of laat tot een uitbarsting komen.”

Die uitbarsting kwam zaterdagochtend. Weerzinwekkende aanvallen op burgers en militairen. “Bezoekers van een festival in het zuiden van Israël zaten als ratten in de val toen ze van alle kanten werden aangevallen”, schijft het AD. Terecht dat de walgelijke misdaden van Hamas tegen onschuldige Israëlische burgers door onze politici scherp worden veroordeeld. En al behoren aanvallen op militairen onder het legitieme recht op zelfverdediging, ook militairen zijn mensen. Met ouders, partners en kinderen.

Maar de vragen die me niet loslaten. Waar waren onze politici eergisteren? En waar waren ze drie dagen geleden? Hoe komt het dat onze politici vorige week zwegen? En waarom hoorden we vorige maand niets van ze? Hoezo klonk er een half jaar geleden een doodse stilte? En waar waren ze vorig jaar?

In mijn artikel van 24 april schreef ik onder meer over de dagelijkse vernederingen die het Palestijnse volk moet ondergaan: “Kinderen die in elkaar worden geslagen. Huizen die worden vernietigd. Journalisten die worden vermoord. Dorpen die door Joodse kolonisten - beschermd door Israëlische militairen - worden aangevallen. Dagelijks vernederende behandelingen bij Israëlische controleposten. En zelfs standrechtelijke executies. Geweld tegen Palestijnen is de praktijk van alledag.”

Gaza en de Palestijnse ‘bantoestans’ op de bezette Westelijke Jordaanoever zijn in de praktijk grote openluchtgevangenissen. Tot aan de gebeurtenissen van dit weekend werden alleen al dit jaar ruim 250 Palestijnen gedood door Israëlische militairen of kolonisten, waaronder zo’n 40 kinderen. Ook vielen er vele duizenden gewonden. Jaarlijks komen er talloze Palestijnen te overlijden omdat ze door ommuringen en controleposten niet op tijd een beroep kunnen doen op de zo noodzakelijke medische hulp.

Week in week uit wordt er meer Palestijns land gestolen. Schoolgebouwen worden neergehaald. Waterleidingen afgesloten. 24/7 Surveillance met vele honderden camera’s in onder meer Hebron en Oost-Jeruzalem. Massa-arrestaties. En meer dan duizend Palestijnen in een Israëlische gevangenis zónder aanklacht of strafproces.

Ondanks de afschuwelijke onderdrukking door Israël van het Palestijnse volk, beweerden veel van onze media en politici dat de aanval van dit weekend totaal onverwacht en ongeprovoceerd was. WTF! Decennia van bezetting en onderdrukking, maar de tegenaanval is totaal onverwacht en zonder provocatie?

Ook wordt de schuld van de aanvallen door Hamas geregeld bij Iran neergelegd. Nu maakt het verderfelijke genderapartheidsregime van Iran zonder twijfel misbruik van het Palestijnse lijden, maar dat misbruik zou zónder de misdaden van Israël jegens het Palestijnse volk niet mogelijk zijn geweest.

En er is nog iets waar onze politici over zwegen. In september toonde de Israëlische premier tijdens zijn zogenaamde VN-‘vredestoespraak’ een kaart van Israël en haar buurlanden. Een kaart waarop Palestina geheel was uitgewist. Geen enkele Nederlandse politicus die er wat van zei.

Onze politici in Nederland en de EU hebben tot op heden geweigerd het Palestijnse volk bescherming te bieden tegen de steeds heviger wordende Israëlische agressie. Het Palestijnse volk wordt door de internationale gemeenschap volledig aan haar lot overgelaten. Palestijnse burgers zijn verworden tot schietschijf en boksbal voor Israëlische militairen en kolonisten.

Ik ben dan ook van mening dat de weerzinwekkende gebeurtenissen van dit weekend gerust mogen worden beschouwd als het gevolg van criminele nalatigheid van de internationale gemeenschap. De honderden Israëlische en Palestijnse slachtoffers van dit weekend zijn een direct gevolg van de totale passiviteit van de wereldpolitiek. Inclusief de Nederlandse politiek.

Sommige politici denken dat hun voortdurende zwijgen over de misdaden van Israël in het belang is van Israël en haar burgers. Het tegenovergestelde is waar. Het zwijgen over de Israëlische misdaden is juist een daad van vijandigheid jegens Israël. Het resultaat zien we dit weekend.

Hoe nu verder? Niemand die het weet. Het lijkt me waarschijnlijk dat de rollen van Benjamin Netanyahu en Mahmoud Abbas over een paar maanden zullen zijn uitgespeeld. Beide heren hebben in alle opzichten gefaald. Over de verdere toekomst van Israël/Palestina kan niemand op dit moment een zinnig woord zeggen. Dat hangt mede af van de ontwikkelingen de komende dagen en weken. Voor nu heeft de internationale gemeenschap het totaal laten ontsporen; onschuldige Israëlische en Palestijnse burgers zijn daarvan het slachtoffer.

Het zal nog een tijd duren voordat het stof is neergedaald. Hopelijk openbaart zich dan alsnog een weg naar een vreedzame toekomst voor de Palestijnse en Israëlische volken.