Met de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen in zicht is het goed om stil te staan bij de redenen waarvoor en waarom we (zouden) stemmen. De belangrijkste thema's deze verkiezingen zijn ongetwijfeld de crises op het gebied van stikstof, klimaat, asielopvang en wonen. Stuk voor stuk thema´s waar de provincies een rol in spelen. Ook de rol van de Waterschappen mag niet onderschat worden, want een nieuwe Watersnoodramp willen we voorkomen, toch?
De campagne voor deze verkiezingen geven mij echter weinig energie, het voelt eigenlijk vanaf het begin al als een grijsgedraaide plaat, of zoals Francisco van Jole het zei: ''Groundhog Day''. De politiek is onvoorspelbaar, maar ook in de politiek is er altijd een tijd van komen en gaan geweest. Toch zien we nu al dertien jaar lang een herhaling van zetten, terugkerende problemen én personen.
Wanneer het gaat over de minister-president, gaat het al snel over zijn houdbaarheidsdatum. In alles is Mark Rutte als premier, en de VVD als voornaamste machtspartij, over de datum. De politieke cultuur is nog steeds verrot. De crises in ons land duren voort. Steeds vaker lijkt het kabinet aan politiek touwtrekken te doen, waarbij VVD en CDA aan de ene kant staan en D66 en ChristenUnie aan de andere kant. De spanningen zullen niet minder worden nu de provinciale afdelingen van vooral de coalitiepartijen zich nadrukkelijker laten horen en het kabinet in de Eerste Kamer eensgezind kant zal moeten kiezen tussen PvdA en GroenLinks (en PvdD) op links of BBB en JA21 (en PVV) op rechts. De regeringspartijen zullen geen kabinetscrisis willen, maar ze zouden er zomaar eentje kunnen krijgen.
‘’Deze verkiezingen valt er écht wat te kiezen’’, een uitspraak die u de afgelopen weken ongetwijfeld gezien of gehoord zal hebben. Normaal gesproken niets meer dan nietszeggendheid, maar nu ligt het genuanceerder. De provincie wordt wellicht belangrijker dan ooit voor de invulling van landelijk beleid, terwijl het landelijk beleid enorm bijgestuurd zal moeten worden om door de senaat te komen. Zelfs in een tijd van onzekerheid, of een tijd dat de politiek ons regelmatig teleurstelt, zijn het onze stemmen die ons kunnen leiden richting beterschap. Dat is niet alleen ons democratische recht, maar misschien ook onze democratische plicht.