Het appèl van NIDA

Onlangs werd bekend dat NIDA – die vertegenwoordigd is in de gemeenteraden van Rotterdam (2014), Den Haag (2018) en Almere (2019) – ook meedoet aan de Tweede Kamerverkiezingen van 2021. Voormalig GroenLinks-er Nourdin El Ouali is partijleider en lijsttrekker.

‘Nida’ is een begrip uit de Koran en betekent ‘oproep’. Een beetje zoals het woord ‘appèl’ in de naam van het CDA. De letters vormen geen afkorting, maar spelend met de letters, rept de partij over ‘de stem van een nieuwe generatie met superdivers DNA en Islamitische inspiratie’. Op de website lees ik: ‘NIDA pioniert als eerste politieke partij met de nodige prioriteit voor thema’s als racisme, islamofobie en de inclusie van diversiteit. Dit doet NIDA vanuit een door islam geïnspireerde, alomvattende, samenhangende visie.’

Nourdin El Ouali komt politiek gezien uit de schoot van GroenLinks. En dat roept vragen op. Biedt GroenLinks te weinig ruimte voor religieuze inspiratie? Hadden bijvoorbeeld partijkopstukken van GroenLinks en De Linker Wang geen bruggen kunnen slaan tussen jonge progressieve moslims en GroenLinks? Dat lijkt me geen overbodige luxe in een steeds ‘witter’ wordend GroenLinks waarin diversiteit en inclusie weliswaar met de mond worden beleden, maar lang niet altijd gepraktiseerd.

Zijn traditioneel linkse partijen als GroenLinks, D66, PvdA en SP het contact verloren met Nederlandse burgers met een niet-Europese en niet-christelijke achtergrond? Toen DENK ontstond na een forse ruzie bij de PvdA, was ik getriggerd: een etnische breuk binnen de sociaaldemocratie! Maar het was ook wel weer logisch omdat conservatief Turks nationalisme botst met de progressieve waarden van de PvdA. Het moest kennelijk een keer gebeuren.

Maar NIDA is anders dan DENK. Frisser, progressiever en inclusiever. Op de website lees ik: “Geloof, zingeving, religie, spiritualiteit, levensbeschouwing, ethiek; het komt voor NIDA op hetzelfde neer en is essentieel voor ieder mens. Ethiek gaat voor NIDA verder dan een spiritueel moment in een hoekje thuis, in kerk of moskee. De verhouding tussen mens en spiritualiteit is eerder andersom: we are spiritual beings in a human experience.”

NIDA doet me denken aan de islamitische variant van de Evangelische Volkspartij (EVP) die later opging in GroenLinks. De eigen geloofstraditie beleven vanuit een open en oecumenische inslag en er inspiratie uit halen voor een wereld van gerechtigheid, vrede en heelheid van de aarde.

De dingen gaan zoals ze gaan en hebben hun reden. Zolang GroenLinks maar afstand houdt van dogmatisch secularisme. Politiek kan niet zonder inspiratie die in Nederland zo divers geworteld is. NIDA vind ik daarom een verrassende loot aan de stam van de Nederlandse politiek.