Herdenk dit jaar Petrov-dag
Vroeger had het concept ‘De Goede Duitser’. Bestaat die c.q. heeft die bestaan? En zo ja, wie dan wel? Goethe? Thomas Mann?
Vandaag de dag is het concept ‘De Goede Rus’ aan de orde. Zo ja, bestaat die, c.q. heeft die bestaan? Gorbatsjov? Navalny?
Sterker, er is zelfs één Goede Rus geweest, waaraan wij danken dat de wereld überhaupt nog bestaat: luitenant-kolonel Stanislav Petrov.
26 september 1983. De dan 44-jarige Petrov is officier van dienst bij het commandocentrum Serpukhov-15 dat de satellieten inzet die de VS in de gaten moet houden.
Het systeem werkt met satellieten met infrarode sensoren die de hitte van de raketmotoren van de Amerikaanse Minuteman-raket na lancering kunnen waarnemen.
Het meest opvallende computerscherm dat Petrov voor zich heeft is een groot scherm met de letter START erop. Als dat gaat knipperen, dan is het goed mis.
Kort na middernacht begint er een sirene te loeien en lichten de letters START fel op! Omdat het systeem goed lijkt te werken, is er naar één conclusie mogelijk: de VS heeft een kernraket afgevuurd.
De sirenes loeien vervolgens nog viermaal.
Er worden blijkbaar dus nog vier raketten afgevuurd! Dit IS het! Dit is dé atoomaanval van de VS op de Sovjet-Unie!
Wat Petrov nu onvermijdelijk behoort doen, is het hoofdkwartier bellen. Zodat de tegenaanval wordt ingezet.
Petrov aarzelt. Hij realiseert zich dat het vreemd is dat Amerika maar vijf raketten afvuurt. “Als je ons aanvalt, dan moet je álles in de strijd gooien. Enkel vijf raketten is onlogisch...”
Hij belt de Amerikaanse aanval als vals alarm door. Er volgt geen tegenaanval. De wereld is gered.
De Sovjets hebben het incident lange tijd geheim gehouden. De reden laat zich raden. Hun waarschuwingssysteem faalde. Dat hoefde het Westen niet te weten...
Het 'incident' van 26 september 1983 en de heldenrol van de bescheiden Petrov (“Ik heb niets gedaan. Letterlijk niets!”) worden zowaar ieder jaar op 26 september op diverse plekken in de wereld herdacht... Dát zou overal moeten gebeuren!
Opdat wij, de bewoners van de planeet Aarde, ons goed realiseren dat wij leven in blessuretijd.