Henk en Ingrid zijn lief...

Donderdagochtend schreef het Amsterdamse gerechtshof geschiedenis. Je mag zeggen wat je wilt zolang je maar geen haatzaait tegen mensen. Over hun denkbeelden kun je vrijelijk los gaan. Tot in lengte van jaren zullen juristen teruggrijpen op deze uitspraak en wat daar allemaal in de rechtzaal aan vooraf ging om de bandbreedte te bepalen van de uitingsvrijheid in Nederland. Mooi. Daar gaat die dan.

Henk en Ingrid zijn fictieve personen die door Wilders zelf of zijn paardenfluisteraar Martin Bosma zijn verzonnen om de typische PVV-stemmers te karakteriseren. Iedereen kent ze wel uit de omgeving: aardige mensen, hardwerkend of anders na een moeizaam levend genietend van hun pensioen. Ze voelen zich door allerlei maatschappelijke ontwikkelingen bedreigd en ze zien ‘s-avonds – om een uitspraak van Wim Kan te parafraseren – de taliban op het behang. Ze herkennen die in de Turkse buurvrouw en in de opgeschoten Marokkaanse jongens bij de voormalige patatzaak om de hoek. Alles bij elkaar zijn het heel lieve mensen, die Henk en Ingrid.

Hun denkbeelden, echter, zijn een gevaar voor Nederland.  De leer die zij van hun leider Geert Wilders hebben overgenomen, zorgt voor een tweedeling in de maatschappij en een sfeer van vijandschap waarin goed overleg plaats maakt voor onverzoenlijke partijen die met rode koppen tegenover elkaar staan. Het is nog lang niet zo ver maar het is wel het recept voor een burgeroorlog. Nu Wilders erin slaagt van zoveel mensen het laagje beschaving af te krabben, blijkt dat we misschien meer op Bosniërs lijken dan ons lief is.

De leer van Wilders is confronterend en daarmee in strijd met de oud-Nederlandse traditie die juist op samenwerking is gericht en ieder het zijne gunnen. Een mooi voorbeeld is het gesjouw met dat levensgrote drachme-biljet. Dit stigmatiseert onze Griekse medeburgers. Het voegt een nieuwe zondebok toe aan de groeiende reeks die het Wilderiaanse denken kenmerkt.

Straks, als de krijgsbendes door de straten trekken en de milities de overgebleven burgers terroriseren, als we schuilend in de kelder op de BBC horen waar nu weer etnische zuiveringen zijn, dan weten we waar de wortel ligt en het mosterdzaadje: in het denken van Wilders.

Zijn aanhang bestaat uitsluitend uit aardige mensen. Zijn denken betekent het einde van Nederland.

En besef wel: als PVV-ers over Takkiya praten, de praktijk om voor de eigen zaak te liegen, die zij moslims zo graag toedichten, dan hebben zij het over hun eigen wereldbeschouwing. Vergelijk het stemgedrag van de fractie maar met de beloftes in het partijprogramma. Op dezelfde dag dat Wilders werd vrijgesproken, steunde de PVV-fractie gauw even de afschaffing van het persoonsgebonden budget. Fleur Agema liet er een fotogeniek traantje bij, maar ze stuurde de gehandicapten wel de woestijn in, de plek waar volgens die PVV-ers trouwens de moslims thuishoren. Takkkya maakt een integraal onderdeel uit van het Wilderiaanse denken.

Onthoud dat. Het is nog niet te laat. Wees waakzaam. Laat je niet verleiden door de leugenachtige leer die Henk en Ingrid verspreiden.

Zo. Klaar. Koekje van eigen deeg. Ongeveer dezelfde kwaliteit. De toon van het debat met ingang van donderdag 23 juni 2011. Ook nog de langste dag van het jaar en er komt een week aan met temperaturen boven de dertig graden.