Helaas zijn we nog niet van Henk Bleker af

De VVD staat nog steeds onvervaard pal voor haar Blauwe Trots, de KLM, maar het CDA lijkt met zijn Groene Trots in de maag te zitten. De christendemocraten lopen niet meer vanzelfsprekend voorop om de boerenbelangen voor de poorten van de hel weg te slepen, maar zijn slechts door intimidatie en angst voor stemmenverlies in beweging te brengen om de voorgestelde maatregelen wat te verzachten.

Een boer in het nauw doet rare sprongen. Het lijkt daarom soms alsof de boerenactivisten in een andere, parallelle werkelijkheid leven dan andere burgers. Sinds kort weet ik in welke.

Een gemengd gezelschap van viruswaanzinnigen, boeren en Gele Hesjes demonstreerde een tijdje geleden in Rotterdam bij de burelen van het AD. Gemeenschappelijke vijanden hebben ze immers, waaronder het RIVM. En de media, ‘die ons zwart maakt’.

De demonstranten wisten niet dat de krant al acht jaar geleden naar elders was verhuisd.

Dat was in 2012, de parallelle boerenwerkelijkheid. Rutte I, van VVD, CDA en gedoger PVV die toen al de boerenbelangen hoog in het vaandel had.

Verantwoordelijk voor de agrarische sector was destijds staatssecretaris mr. dr. Hinderk Bleker. Een gepromoveerde bestuurskundige die zich via puntige cowboylaarzen had getransformeerd tot boer. Onder hem werd the sky the limit voor de boeren en kregen de natuurbeschermers het nakijken. Natura 2000, ecoducten en boerengrond opofferen voor de natuur? Allemaal modieuze onzin! Boeren zijn de beste natuurbeheerders! Dat Bleker tevoren als provinciebestuurder een fanatieke propagandist was van de Blauwe Stad – heel veel boerengrond offeren voor water en woningen – mocht niet deren. Evenmin dat hij zelf had gecasht in de Subsidieregeling Natuurbeheer 2000, een vergoeding voor de waardedaling als landbouwgrond wordt omgezet in natuur. Hij ontving 143.988 euro plus 30.384,96 voor de nieuwe inrichting.

In onze dagen is Bleker behalve voorzitter van Vee en Logistiek Nederland, de branchevereniging voor exporteurs en importeurs van vee, algemeen directeur bij  Powerfield. Een van de grootste ontwikkelaars van zonneparken in Nederland, die tot nu toe bijna een half miljard euro aan subsidies ontving om zonneparken aan te leggen. Inderdaad, Bleker weet waar Abraham zijn subsidie haalt. Boerengrond offeren voor commerciële opwekking van elektriciteit.

Door een volgens Trouw schimmige constructie met bv’s wisten de directeuren van PowerField de grond van vier parken voor anderhalf tot twee keer de prijs te verkopen die ze in eerste instantie zelf aan boeren hadden betaald.

Er zijn zonneparken waar reptielen en amfibieën hun gang kunnen gaan, waar schapen grazen en talrijke insektenhotels zoemen dat het een aard heeft. Je kunt er doorheen wandelen.

Maar commerciële cowboys als Bleker vinden dat een dure grap. Een weiland met zoveel mogelijk panelen en daarmee basta. Jammer dat gemeenten zulke kaalslag toestaan. De gemeente Lochem bijvoorbeeld ging dit jaar zelfs zover dat zij een formele aanvraagtermijn een paar dagen oprekte om de cowboys van, in dit geval, TPSolar te bedienen.

Begrijpelijk dat omwonenden tegenwoordig alert zijn als er plannen zijn voor een zonnepark. Zo zagen zij ook bij PowerField beren op de weg. Aangrenzende natuurgebieden, een recreatief fietspad, watersport… maar de projectleider zag alles juist heel positief. Tot een boer in de zaal vertelde zélf juist graag zonnepanelen te willen op de stal. ‘Maar dat schijnt niet te kunnen. Te weinig capaciteit op het net.’ Waarop PowerField moest erkennen: ‘Ja, dat is een behoorlijk probleem in deze regio, daarom hebben wij al op voorhand capaciteit gereserveerd bij de netbeheerder…’ Iedereen heeft liever dan in weiden de panelen op scholen, sportkantines, sporthallen, garages, schuren en stallen. Maar dat kan niet omdat de netbeheerder zijn capaciteit aan de cowboys heeft verkocht.

Uiteraard sprak Bleker vorig najaar de boeren toe op het Malieveld. Hij concludeerde kort en krachtig: ‘Die veestapel moet niet halveren, maar de bemoeizucht moet halveren.’

‘De politiek moet met zijn praatjes van de keuze van de boeren afblijven. De ene produceert voor de internationale markt, de ander voor de regionale markt. Dat is de keus van de boer’, besloot de voorzitter van Vee en Logistiek Nederland.

Op 28 augustus rapporteert het Planbureau voor de Leefomgeving wat het van de alternatieven vindt die boeren hebben bedacht voor het verminderen van krachtvoer. Dat wordt een déja vu. Want we herinneren ons nog de farce van het onderzoek dat boerenleider Jan Cees Vogelaar door zijn Mesdag Zuivelfonds liet doen naar de boerenuitstoot van stikstof. Volgens hem schatte het RIVM die uitstoot door een verkeerde meetmethode veel te hoog. Het instituut heeft verscheidene malen aan het Zuivelfonds gevraagd om de bevindingen vooraf te mogen bekijken, om zich degelijk te kunnen voorbereiden. Vergeefs, want de presentatie eind februari moest volgens Vogelaar inslaan als een bom. Die sloeg eerder in als een boemerang, want het bleek de boerenclub zelf die onjuist had gemeten.

Ik durf te voorspellen dat het PBL eind deze maand constateert dat de boerenalternatieven te vaag zijn en door een gebrek aan controle een te hoog slager-keurt-zijn-vlees-gehalte hebben.

Van Bleker zijn we helaas nog niet af.