Ik vrees dat we toch van de klauwen van extremistische ideologie en religie af zullen moeten komen om erger te voorkomen. Liever eerder dan later.
Hallo Raoul Heertje,
Hoe gaat het met je? Hier erg naar binnen gekeerd. Bevalt me uitstekend. De wereld ontspoort en houdt me iets voor. Daarom pak ik de ruimte om te doen wat ik wil, zonder dat mensen weten wat dat is of waar ik ben. Volgens mij noemen ze dat een semi-sabbatical. Maar goed, ter zake.
Ergens op Twitter las ik in de stortvloed aan reacties na je bijdrage bij Bar Laat dat een bekende van ons schreef dat de gemeenschap je heeft uitgekotst. Ik neem aan vanwege je ideeën over het Midden-Oosten. Diverse posts van andere bekenden op LinkedIn spraken de aanname tegen. Bekenden die lijnrecht tegenover je staan qua kleuring en beleving ter plaatse in het Midden-Oosten. Die dat gewoon met inclusiviteit, beschaving, liefde en respect uitdrukken. Bekenden die jij en ik tegenkwamen in de Obrecht-synagoge toen ik er in een ver verleden als meisje nog wel eens kwam.
Deze bekenden toonden aan hoezeer er wel ruimte is voor de tienduizend meningen over het Midden-Oosten – per persoon en per halve dag nog wel. Hoezeer bijna niemand OK is doordat het ter plaatse qua gevolgen van het oorlog voeren verschrikkelijk is. Dus los van dat zo’n uitspraak niet smakelijk is, is die waarschijnlijk ongegrond.
Elkaar onderling zo de maat nemen in deze tijd kennen we van bijna zesduizend jaar geschiedenis. Wat willen een heleboel mensen maar al te graag dat we in die valkuil trappen. Laat anderen dat maar doen, niet wij. Bovendien, wie ‘slecht’ lijkt, kan soms juist ‘goed’ zijn voor de vooruitgang van deze wereld en andersom. Ik distantieer me graag en eis een behandeling gebaseerd op nuance en waardigheid als individu hier.
Als je het mij vraagt, is uitgekotst worden door een gemeenschap bovendien een blijk van persoonlijke ontwikkeling. Vaak doe je dan iets goed. Dit omdat gemeenschappen met hun vastgeroeste en extreme ideologieën en religies vaak de indirecte en directe oorzaak vormen van wat we nu overal in de wereld zien gebeuren. De huidige situatie gaat niet alleen over land en (mensen-)rechten aldaar, maar over het gevecht tussen waardesystemen.
Gemeenschappen waren eeuwenlang een (opgelegde) noodzaak, zeker voor ons. Maar in de aankomende eeuwen kunnen vele geloofsgemeenschappen als we niet uitkijken en hervormen de grootste bedreiging blijven voor de voortzetting van de mensheid en de wereld. Niet het klimaat. Niet een heleboel zaken die ik op kan noemen. Geloofsgemeenschappen, vooral als ze hermetisch afgesloten zijn en in aantallen toenemen, met extreme ideologieën en religies waar we alleen maar door kunnen huiveren. Zoals Stephen King laatst kort door de bocht maar terecht zei:
Bunch of old men arguing about religion are going to get us all killed.
Ik waarschuw graag voor de zware gevolgen van ideologie en religie en verafschuw het onvermogen om te zien hoe diep dit in de mens zit en wat dit met ons doet. Heeft niemand dan door wat er echt gaande is?
Ik ben me ervan bewust dat er bij ons een evolutie heeft plaatsgevonden, net zoals bij diverse andere religies. Daarmee zijn de gekoppelde ideologieën ook iets gewijzigd. Sommige ideologieën zijn door de eeuwen heen – soms gelukkig – volledig verdwenen.
Ik vestig mijn hoop op de groepen die zo’n evolutie al hebben meegemaakt en op de meerderheid van de mensen die als ze loyaal aan elkaar blijven, over alle grenzen en lagen heen, ervoor kunnen zorgen dat de mensheid het gaat redden.
Hoezeer we wat dat betreft aan het afglijden zijn, vind ik angstaanjagend. We zouden moeten kunnen zien hoe evident het is dat iedereen aldaar uiteindelijk gelijk heeft, op de extremistische ideologieën en religiebelevenissen na. Met als verschil dat er maar één religie één land heeft. Let it be, zou je wat dat betreft toch bijna willen uitschreeuwen?
Ik vestig ook mijn hoop op de Christelijke wereld. Die gemeenschappen hebben hun aandeel in de collectieve duisternis onder ogen moeten komen (sommige varianten moeten dat nog steeds) en hebben moeten leren van hun fouten. Dat bewustzijn over hun verleden kan nog eens de redding van de toekomst bieden.
Wellicht kunnen ze als intermediair gaan staan voor hoe deze waanzin kan stoppen en hoe leven en laten leven zoals we kennen van andere gebieden in de wereld voor iedereen kan gelden. Wellicht heeft die groep uiteindelijk meer macht dan de eindeloze organisaties en politici om door te dringen. Als het Vaticaan ruggengraat zou tonen bijvoorbeeld. Zou het?
Nogmaals, de huidige situatie is niet alleen een uitbarsting voor menselijkheid en rechtvaardigheid in het Midden-Oosten waar niemand op tegen kan zijn. Waar je ongetwijfeld met goede intenties graag op inzoomt en de verbinding met anderen voor opzoekt. De huidige situatie gaat over de programmering door ideologieën en religies in de diepste krochten van de mens. Een strijd. Het conflict wordt bovendien zoals je weet voor veel nevendoelen gebruikt.
Ik weet zeker dat je je daarvan bewust bent, evenals van het feit dat we als groep ongelooflijk kwetsbaar zijn. Al is het maar door de aantallen waarmee we zijn, laat staan onze geschiedenis en track record in de schoolklas van de wereld. Het kleine beetje rust wordt ons door zovelen niet gegund, zeg ik geëmotioneerd, maar met realiteitszin. Het bewijs? Kijk maar om je heen… Dat houdt me net zo hard wakker als de oorlogsellende aldaar. Dat valt niet te bagataliseren. Het mag nooit. Het went nooit.
Dat gevoel zit vast in de diepste krochten van de vechters aldaar. Een gevoel van nu vechten we terug, voor al die eeuwen dat we het niet gekund hebben. Waarmee we alles wat er fout gaat en wat uiterst duister is aldaar niet onder het tapijt mogen vegen. Oorlog is per definitie een toestand waar we als wereld niks meer van moeten willen. Ik vrees alleen dat we minimaal zeven jaar in die toestand zullen verkeren. Vergeet deze uitspraak verder.
Je hebt gelijk: dit conflict is doodsimpel. Maar heb je wel genoeg door hoezeer ideologie en religie de hoofdreden is van dat het helemaal niet simpel is? Van hoezeer die hoofdreden oplossingen tegenhoudt? Dat velen vanuit hun privilege hier (nog wel) de wereld van het Midden-Oosten totaal niet (willen) begrijpen? En dat die uiterst duistere ideologische en religieuze krachten geen onderscheid maken tussen inwoners daar en jij hier in dit land?
Dat er een interactie is tussen die krachten aldaar en groepen hier, waarbij de koppeling uiteraard ideologie en religie is en niet land of rechten? Dat haat zo verder gecultiveerd wordt? Ik neem daar graag afstand van en verwacht van iedereen dat ze hetzelfde doen, want dit mag nooit. Dat we dit onder andere gevoelsmatig kunnen meten aan de hand van hoe veilig vrouwen en dieren zijn? Doodsimpel inderdaad. Je zou daar maar intern en extern mee moeten dealen als land. Dan niet alleen in de opinievorming, maar letterlijk in je bestaansrecht.
Het Midden-Oosten is door die destructieve krachten wat mij betreft de slechtste regio van de wereld. Slecht in de zin van primitief, onmenselijk en in de greep van (religieuze) ideologieën waar de rest van de wereld mee geïnfecteerd wordt en ten onder zal kunnen gaan. Een broedplaats in plaats van samensmelting en viering van wat diverse belevenissen van God zou moeten zijn. Dat laatste is er ook, tot op zekere hoogte, maar wordt als orgaan door een hardnekkige en grootschalige auto-immuunziekte tegengewerkt. Over die auto-immuunziekte heeft iedereen een mening.
We laten de infectie ons kikkerlandje bereiken, immigratie of geen immigratie – vergeet dat. Gemeenschappen hier bieden al genoeg draagvlak. Een groot deel van de bevolking is daar klaar mee en hunkert niet zozeer naar de eigen leefomgevingen, kansen, cultuur, mentaliteit en identiteit, maar naar het behoud van de civiele standaarden waar Nederland zo hard voor heeft gevochten.
Het mag best schuren, verschuiven en een mengelmoes zijn. Maar een infectie – lees extremisme – over de planeet uitbreiden? Ieder weldenkend mens zou daar op tegen moeten zijn. Want waar gaat dit naartoe? Survival of the fittest/majority? Verwoesting? Segregratie in leefomgevingen wat eigenlijk allang gaande is in onze steden, maar waar je maar beter niet over kunt spreken? Dat zit daar ook in het Midden-Oosten. Dat zouden we niet moeten nastreven als voorbeeld voor ons land en de rest van de planeet.
Die zorg is terug te zien in het stemgedrag in de Nederlandse politiek. Hoezeer de huidige stand van zaken ook geen langetermijnoplossing kan bieden en ook niet altijd even handig is, laat staan wenselijk. Verklaren, is wel handig om erger te voorkomen. Ik vermoed dat de meerderheid van dat stemgedrag uiteindelijk veel minder zegt over toleratie dan we denken en meer over de vorm van onze civiele maatschappij.
Met andere woorden, het Midden-Oosten is een regio waarin ideologie en religie afgrijselijke vormen kan aannemen. Een vergrootglas, want wat we zien, is niets nieuws onder de zon. De bedreigende vormen van ideologie en religie voor de mensheid en de planeet zitten al eeuwenlang in de programmering van de mens en komen steeds in andere gedaantes terug. Alleen is de huidige adoptie ervan schrikbarend.
Als uitgekotst worden door de gemeenschap betekent dat je als individu die programmering probeert te overstijgen en aan zelfsturing doet, mag dat wat mij betreft het grootste compliment heten. Zelfsturing jegens gemeenschappen die gepaard gaan met wereldbeelden gebaseerd op stukken geschriften tegen ‘een ander’.
Als God bestaat, dan voorbij dit soort geschrifen, met eigen verantwoordelijkheid en een direct lijntje naar vermogen naar God, zonder extremistische intermediair en zeer betwistbare regels voor onze mens(elijk)heid. Op z’n minst met een niet schadelijke beleving van de geschriften. Er kan namelijk geen God bestaan die in geschriften laat optekenen dat alle leden van een bepaalde groep uitgeroeid moeten worden. Dat kinderen als martelaars opgeofferd moeten worden om de Goddelijke opdracht te realiseren. Dat slechts één groep uitverkoren is.
Die lijst kan ik aanvullen met wel tienduizend pagina’s aan concrete voorbeelden. Denk ook nog aan alle geschriften met teksten over de strijd die al gevoerd werd om het land aldaar (wel zo verschrikkelijk dat je zou hopen dat mensen zich zouden inlezen), of de definitie van Amalek. Enzovoorts. Ik zou de Talmud bijvoorbeeld rechtstreeks de prullenbak in gooien.
Behoud met mooie – het verrijkende en menselijke – en gooi al die programmering weg. Ik zou die boeken maar gaan redigeren om schadelijkheid en plagiaat te verhelpen…
Ondanks dit alles, vergeet ons alsjeblieft niet. Dat is nu toch wel een beetje gebeurd. Ons mensen die hier en daar het leven waarderen en goed doen. Die geen bedreiging voor de natuur, planten, dieren en mensen vormen. Die veiligheid en voortbestaan verdienen. Die niet in rust en openheid mogen zijn wie ze zijn – zelfs thuis niet – en dat zouden moeten kunnen zonder ellende.
Het is al moeilijk zat, dus vergeet ons niet. Want wat worden we maar al te graag vergeten. Kijk maar naar hoeveel ‘experts’ over de kwestie in het publieke debat praten en hoeveel er over een kleine groep wordt geblaat. Maar hen zelf laten spreken? Daar mag het kleurenpallet nog voor worden bijgesteld (zonder mij alsjeblieft, op af en toe zo’n tekstje na).
Ons niet vergeten, betekent uitkijken met de uitspraak over extremistische tegenkrachten die door een president aldaar zouden zijn ontstaan. Kritiek op beleid en fouten aanwijzen, lijkt me evident. Figuurlijk verbanden leggen, begrijp ik tot op zekere hoogte. Maar dan zou je eerder richting zogenaamde mensenrechtenorganisaties en de Britten kunnen kijken die dit wat mij betreft bewust hebben laten gebeuren. Het is maar wat voor beeld je wilt. We moeten dealen met het hier en nu.
Extremistische tegenkrachten cultiveren met een enorme expansiedrang wereldwijd en de bereidheid om welke prijs dan ook te betalen voor een wereldbeeld gebaseerd op geschriften en interpretaties, is de verantwoordelijkheid van de mensen die ervoor kiezen om zelfsturing, rust en openheid van een ander tegen te gaan. Wat moet je dan? Hoe stopt deze sneeuwbal en nachtmerrie? Dit gaat uiteindelijk uiteraard alle kanten uit in dit probleem.
Ik vrees dat we toch van de klauwen van extremistische ideologie en religie af zullen moeten komen om erger te voorkomen. Liever eerder dan later. Om verdere erosie in de wereld tegen te gaan. Ik gun de mensheid een toekomst die niet in lijn ligt met bijvoorbeeld Afganistan, maar eerder met de Bahamas, om maar wat met een knipoog te noemen. De vraag is hoe. Je zou daar maar een antwoord op moeten bieden…
Misschien kan je binnenkort een treintje maken met andere grappenmakers om dit onderwerp hier op humoristische wijze te bekvechten. Wel een show waarmee we het gehalte Bahamas in ons kikkerlandje koesteren en beschermen. Vergeet dat niet.
Groeten,
De buurvrouw