Hadden de wappen dan toch gelijk over corona?

Beste wappen. Ik ga niet het denigrerende woord wappies gebruiken sinds ik deze week van jullie hoorde dat wij wetenschappers het helemaal mis hebben gehad en dat de mensen die ons probeerden te waarschuwen ons niet te laten vaccineren het goed hebben gezien. Is het dankzij hen dat we nu in drie grote stappen het gedoe rond de coronacrisis achter ons kunnen laten en ons nooit meer zorgen hoeven maken over wat we de pandemie noemden?

Als arts die rebel genoemd werd of het enfant terrible van de geneeskunde – dus met een open mind neem ik aan – zou ik jullie dwarsliggers willen vragen hoe jullie ontdekt hebben dat de pandemie een sprookje was, een manier om de bevolking te controleren, dat het alleen maar een bron van inkomsten voor de farmaceutische industrie bleek te zijn.

Ik koos ervoor geneeskunde te studeren omdat ik anders de dienst in moest, maar toen ik eenmaal met de studie bezig was vond ik het geweldig. Zeven jaar duurde de studie geneeskunde in die tijd en ik heb in die tijd zoveel geleerd. Hoe hebben jullie het beleefd dat je voor het eerst door een elektronenmicroscoop keek en daar virussen kon zien en hoe je de verschillen tussen de micro-organismen zag? Geweldig toch. En was je niet ook blij dat die kennis in de loop der jaren door zulke hulpmiddelen enorm toenam. Of hebben jullie nog nooit door een microscoop gekeken?

Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik bij biochemie ineens de citroenzuurcyclus begreep. Wat een overwinning was dat voor me. Zo zat de energiecyclus in het lichaam dus in elkaar. Wat is voor jullie nou het belangrijkste inzicht dat je kreeg door je studie van het menselijk lichaam? Ik ben daar zo nieuwsgierig naar.

Als je een wetenschappelijke studie volgt ben je eraan gewend dat inzichten verschillen en dat je zelfs aan de grootste zekerheden moet twijfelen. Daarom doen we onderzoek na onderzoek en omdat één onderzoek nog geen lente maakt toetsen we elkaars werk en is de wetenschap het meest democratische middel om daarover te discussiëren. Hoe doen jullie dat nou, dat elkaar toetsen? In welke tijdschriften met peer review voeren jullie die discussies?

Weet je, in ben 74 en af- of uitgeschreven, maar ik herinner me de grote inzichten rond evolutie en genetische wetenschappen. Hoe de diversiteit van de levende wereld ervoor zorgt dat het leven altijd doorgaat, zij het in verschillende vormen, en dan wel vooral die met de meeste levensvatbaarheid. Al die kennis gebruiken we tegenwoordig. Ik herinner me dat ik in 2009 de tentoonstelling vanwege de 200ste geboortedag van Charles Darwin in Londen bezocht en tranen in mijn ogen kreeg bij het zien van de vinken die hem hielpen de grootste revolutie in de biologie onder woorden te brengen. Hij schonk ons de evolutieleer en het inzicht hoe zelfs de kleinste levende wezens – bacteriën, virussen – de beste mogelijkheden gebruiken om te overleven. De virologie is enorm schatplichtig aan die man. Hoe kijken jullie nou tegen hem aan? Kan hij nog wel mijn held blijven of moet ik gaan geloven in de wijze woorden van een kapper of een gesjeesde geschiedenisstudent die voor filosoof door wil gaan?

Het is ook zo moeilijk voor ons wetenschappers. Bij een religie hoef je alleen maar te geloven wat je geloofsgenoten je voorhouden, maar bij het bedrijven van wetenschap moet je om kunnen gaan met twijfel. Dat is echt moeilijker.

Ik vind het echt fijn dat jullie uit alle discussies en grafieken hebben kunnen concluderen dat jullie, de dwarsliggers gelijk hadden. Neem me alsjeblieft niet kwalijk dat ik de afgelopen twee jaar met regelmaat blogs heb geschreven over de pandemie en tweets daarover heb rondgestuurd. Bespaar me die tribunalen alsjeblieft want ik heb alleen maar mijn best gedaan en er zelfs nooit over gedacht om jullie oneerlijk te informeren, maar geloof me ik zou het weer doen, want de vaccinaties hebben ervoor gezorgd dat er heel wat minder mensen getroffen zijn door Covid en ook Long COVID.