Haat maakt alles makkelijker

Ik kan begrijpen dat banken tijdens een oorlog failliet gaan. Na de oorlog bieden overheden waardepapieren aan in ruil voor spaargeld, terwijl ze geduldig wachten tot de rekeninghouders overlijden. Na verloop van tijd verliezen deze waardepapieren hun waarde, omdat je er niets meer mee kunt kopen. Alleen verre familieleden starten nog sporadisch rechtszaken.

Ik hou van geld. Geld lost veel van mijn problemen op. Het heeft me naar mezelf doen keren. Ik luister alleen naar eenvoudige muziek en lees oppervlakkige teksten. Moet het anders? De ochtenden komen, de nachten gaan. Het maakt niet uit.

Ik heb geaccepteerd dat gesprekken altijd op het niveau van de minder slimme mensen worden gevoerd. Ik dacht niet aan oorlog toen muziek eenvoudig werd en teksten oppervlakkig. Ik dacht ook niet aan oorlog toen alle gesprekken oppervlakkig werden. Daar is niets mis mee. Oorlog kan ons niet overkomen. Vrijwillig geef ik me over. Mijn tijd en werk geef ik weg voor haat. Mijn gezondheid ruil ik in voor haat. Ik hou van haten. Haat is natuurlijk. Ik haat en geloof dat mij niets slechts kan overkomen door mijn haat.

Ik ben geen verrader. Ik verbind me met mensen vanwege rivieren, velden, verlichte wegen en straten. Vanwege taal, voetbal en vergelijkbare bedragen op rekeningen. Ik woon in Nederland. Alleen lege batterijen en calorierijke pizza’s maken me bang.

Nu zegt de bank dat je thuis contant geld moet hebben om twee dagen eten te kunnen kopen. Ik ben toch bang voor een tijd waarin je alleen met contant geld eten kunt kopen. Ik gehoorzaam de autoriteiten, zolang het “mijn” autoriteiten zijn. Geduldig stond ik in de rij voor de geldautomaat, denkend aan hoeveel er mensen zijn zoals ik.

Morgen wacht ik op iets anders – nieuwe software op het werk, een hoger eigen risico of een verandering van de betaaltermijn bij de gas- en elektriciteitsleverancier. Ik doe niets. Anderen doen het voor mij. Ik kan zonder vrienden. Moeilijk is het zonder vijanden. Alles komt goed, zolang ik iemand heb om te haten.

Voor mij is het makkelijker te accepteren dat de bank om een of andere reden paniek veroorzaakt dan te geloven dat er een echte dreiging is. Ik ben bezorgd, omdat ik niet begrijp hoe een bank moreel kan handelen. Ik ben het gewend dat groepen burgers hun rechten opeisen bij een internationaal gerechtshof in Straatsburg.