Haalt het CDA 2030?

Of de stikstofdoelen voor 2030 worden gerealiseerd is onzeker, maar het CDA gaat dat jaartal waarschijnlijk niet halen. 'Een bittere pil' reageerde Wopke Hoekstra afgelopen week op de verkiezingsuitslag. In een overhemd met opgestroopte mouwen sprak hij journalisten toe, op de achtergrond een handvol partijgenoten.

Links van hem stond Hugo de Jonge, zijn hoofd werd omgeven door een wit aureool in de vorm van het CDA-logo op een groene muur. Hugo ziet dit mogelijk als teken; hij is zelfingenomen genoeg om te geloven dat hij als partijleider wegkomt met standpunten die Wopke niet verkocht kreeg.

Maar goed, ook met een eventueel nieuw boegbeeld ontkomt de partij niet aan de vraag: waarom moet het CDA blijven bestaan? Bij clubs als VVD en D66 is dat duidelijk, er stemmen - ongelooflijk maar waar - veel mensen op. Ook FvD heeft bestaansrecht: de partij voorkomt dat Thierry in de echte maatschappij belandt.

‘Voor de volgende generatie’ verschijnt bovenaan het tabblad wanneer je ‘cda.nl’ intikt voor het antwoord op de vraag waartoe de christen-democraten zelf vinden dat ze op aarde zijn. Daarmee is een denkrichting gegeven. Probleem blijft echter dat op dit moment levende generaties nauwelijks op hen stemmen.

Om 2030 te halen zal het CDA in de platte overlevingsmodus moeten, in politiek jargon ook wel de ‘Rutte-stand’ genoemd. Na het echec van een hernieuwd De Jonge-leiderschap, waar ik me persoonlijk erg op verheug, kiest de partij mogelijk voor een talentenjacht op RTL 5 of SBS 6.

‘De nieuwe Ruud’ of ‘De nieuwe JP’, heet de door Talpa geproduceerde zoektocht naar een charismatische lijsttrekker voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2029. Met een beetje geluk storten de kijkcijfers niet meteen in, en verovert de uiteindelijke winnaar een zetel, waarmee het volgende decennium alsnog is bereikt.

Desondanks geloof ik dat het CDA straks iets van vroeger is.