Grootste linkse partijen in Frankrijk vormen coalitie om extreemrechts uit regering te houden

De vier belangrijkste linkse partijen in Frankrijk hebben zich verenigd om bij de komende, vervroegde parlementsverkiezingen de strijd aan te binden met (extreem-)rechts. De Parti socialiste (Socialistische partij), La France insoumise (LFI, samenwerkingsverbond van kleinere linkse partijen), Les Ecologistes (Groenen) en de Parti communiste français (Communisten) zullen in de komende campagne gezamenlijk optrekken en in elk kiesdistrict één gezamenlijke kandidaat afvaardigen.

De linkse coalitie wordt aangevoerd door “ecosocialist” Jean-Luc Mélenchon (LFI). Na enkele dagen van onderhandelen tussen de vier partijen, presenteerden ze vrijdag hun manifest. “Er is een nieuwe pagina in de geschiedenis van Frankrijk geschreven,” zei Mélenchon bij de presentatie.

Enkele van de programmapunten zijn het verlagen van de pensioenleeftijd die vorig jaar door president Macron was verhoogd, met massale demonstraties tot gevolg, het koppelen van salarissen aan de inflatie en het invoeren van een vermogensbelasting voor de allerrijksten.

In de peilingen is le Nouveau Front populaire (NFP) zoals de partij heet, het Nieuw Populair Front, goed voor zo’n 25 procent van de stemmen. Dat is niet genoeg om het extreemrechtse Rassemblement National van Marine Le Pen voor te blijven, dat momenteel zo’n 33 procent van de stemmen peilt. Wel is het genoeg voor de centristische coalitie van Emmanuel Macron, die vermoedelijk een fors aantal zetels zal verliezen, om een stabiele meerderheid over links te vormen.

NFP is feitelijk een voortzetting van NUPES (Nouvelle Union populaire écologique et sociale) dat in aanloop naar de presidentsverkiezingen van 2022 werd gevormd. Die coalitie wist 151 zetels in de Nationale Vergadering te winnen en daarmee de tweede partij te worden, achter Macrons Renaissance. Het grote verschil is dat NUPES niet als gezamenlijke fractie opereerde, waarbij het LFI van Mélenchon weigerde samen te werken met Macron. De coalitie viel uiteindelijk uiteen, onder meer door verschillen van mening over hoe om te gaan met de oorlog tussen Israël en Hamas.