Het mag gewoon niet zo zijn dat er met een beroep op geloofsovertuiging opgeroepen wordt tot censuur, discriminatie en schending van vrouwenrechten
12 november was een rare dag voor politiek Nederland. We hebben de video inmiddels waarschijnlijk allemaal wel gezien. Farid Azarkan van DENK wordt met de grond gelijk gemaakt in zijn zwakke betoog om het beledigen van de profeet Mohammed strafbaar te stellen. Ook de SGP maakte een rare move vanuit geloofsovertuiging en tweette “Baas in eigen buik? Dat is niet meer van deze tijd.”
Waar ik representatie enorm belangrijk vind, zeker in de Kamer, zat ik toch met open mond naar dit schouwspel te kijken. Is het anno 2020 acceptabel om te prediken voor censuur en inbreuk op vrouwenrechten tijdens het politiek spel? Ik vind het een lastige kwestie.
Wat mij, en politici als Van Toorenburg, enorm steekt, aan de petitie die Azarkan verdedigde, is de timing. Maar het metaforische mes werd pas omgedraaid door de fractievoorzitter toen hij de pure onschuld begon te spelen. “De timing was ongelukkig” is geen valide argument op het moment dat de timing bewust gekozen is. In dit geval twee dagen na de onthoofding van Samuel Paty, de Franse leraar die het tonen van een spotprent met de dood heeft moeten bekopen.
Iets wat mij op persoonlijk vlak nog meer raakt, zijn de uitspraken van minister Slob. Waarin hij openlijk oké geeft aan scholen die uit hun geloofsovertuiging homoseksualiteit afkeuren. Inmiddels heeft hij excuses gemaakt voor deze uitspraken maar het is natuurlijk van der zotte dat juist de minister van Onderwijs deze woorden in de mond neemt.
Ook vind ik de ‘ludieke’ actie van de SGP waarmee zij tegen abortus strijden, uiterst pijnlijk. In hun oproep voor het bijbehorende reclame spotje geeft de partij aan zwangere vrouwen te zoeken voor een “gave publieksactie”. Maar hoe gaaf is het nou echt om vrouwenrechten in te willen perken?
Onder de publiciteitsstunt is een video te zien waarin Kees van der Staaij ‘feiten en fabels’ over abortus behandelt. In de eerste seconde noemt hij het een “keihard feit” dat abortus gelijk zou staan aan het beëindigen van een mensenleven. Iets dat niet alleen feitelijk onjuist is, aangezien het hoopje cellen in de periode waarin abortus toegestaan is, nog niet levensvatbaar is. Maar ook zet Van der Staaij hiermee vrouwen die, om wat voor reden dan ook, abortus toepassen neer als een soort moordenaar. Het is altijd belangrijk om kritisch te zijn op beleid maar ik vind het enorm ver gaan om als politicus medische onjuistheden als troefkaart te gebruiken.
Godslastering is sinds 2014 niet meer verboden. Naar mijn mening is het een enorm goede wijziging geweest om daarmee ook maatschappelijke spanning te verlichten. Ik denk dat we als samenleving best kritischer mogen zijn op de scheiding tussen kerk en staat. Het mag gewoon niet zo zijn dat er met een beroep op geloofsovertuiging opgeroepen wordt tot censuur, discriminatie en schending van vrouwenrechten.
Vrijheid van meningsuiting en het bijbehorende debat is te allen tijde belangrijk. Maar ik denk dat we als maatschappij moeten streven naar een Kamer die pleit voor vooruitgang. Ik weet dat we dit jaar 2020 het liefst zo snel mogelijk willen vergeten, maar laten we het alsjeblieft niet verruilen voor 1900.