Gods wil

Op 19 maart 2015 werd in Kabul een vrouw gelyncht door een boze menigte. Ze zou in een moskee een Koran in brand hebben gestoken. Tientallen mannen sloegen en schopten haar, bekogelden haar met stenen, reden met een auto over haar heen en staken haar levenloze lichaam in brand.

Deze mullah is tevens de bewaarder van de moskee die Farkhonda op 19 maart bezocht. Dezelde moskee waar een paar dagen na de dood van de 27-jarige vrouw een doos condooms werd gevonden! In deze ‘heilige’ gebedsplaatsen over heel Afghanistan worden volgens de Afghaanse media met regelmaat minderjarige jongens en meisjes verkracht.

In hoger beroep is de doodstraf van de vier mannen omgezet in 20 jaar cel en de mullah gaat vrijuit! Tot de woede van de moeder van Farkhonda die zich totaal machteloos voelt. In een reactie zegt ze:

Ik heb mijn God en ik ben ervan overtuigd dat hij de daders een gepaste straf zal geven.

Wat kan zo’n moeder doen om niet in te storten van zoveel onrecht dat haar dochter is aangedaan? Het geloof in hogere machten is haar enige houvast. Rechtvaardigheid is allang doodgebloed in haar land. Zij die geld hebben, bepalen en zij die dat niet hebben, wachten tevergeefs op gods wonderen. Daar waar wetteloosheid en machteloosheid heerst, wint geloof steeds meer terrein.

Het volk dat na de lynchpartij de straat opging en protesteerde zoals dat nooit eerder is voorgekomen in het land, laat niets meer van zich horen. De dood van Farkhonda is inmiddels ‘Gods wil’. 

Tahmina Akefi schreef De jongen van de oude stad en Geen Van Ons Keek Om