Gevestigde orde in Duitsland vreest Piratenpartij

Ze behaalde een succesje in de rechtbank tegenover de geplaagde Stichting BREIN, maar meer dan dat heeft de Piratenpartij (PP) in Nederland nog niet bereikt. Laat staan dat de gevestigde partijen vrezen voor de, van oorsprong, Zweedse idealisten. De Duitsers denken daar anders over. Sterker nog: uit een recente peiling blijkt dat de piraten kunnen rekenen op de steun van twaalf procent van de Duitse kiezers. Dat zijn miljoenen zieltjes voor de zwart-oranje novieten.

De kranten staan dagelijks vol met artikelen waar de PP wordt geciteerd of zelfs het onderwerp van het nieuws is. Nu de partij in de peilingen zelfs Bündnis 90/Die Grünen, voorheen de vierde partij van Duitsland, voorbij is gestreefd, durven ook de traditionele partijen als het CDU en de SPD zich te branden aan het nieuwe fenomeen. Ofschoon: het lijkt meer een kwestie van moeten want twaalf procent van een bevolking kun je niet zomaar negeren. Bovendien gaf een schokkende 50 procent van de Duitsers aan niet meer te willen stemmen. Ze zijn het politieke geneuzel zat. De piraten lijken, met hun contrapolitiek, dit gat te vullen en de teleurgestelde kiezer opnieuw naar het stemhok te lokken. 

“De piraten zijn het tegenovergestelde van de gevestigde partijen”, zo concludeerde ook Peter Altmaier van het CDU. De geboren Endorfer (Saarland) probeert zijn angst nog enigszins te verdoezelen door tot slot te besluiten dat het succes van de PP vooral te danken is aan het feit dat ze geen antwoord geeft op vragen. Onderschat het CDU met deze uitspraak een nieuwe politieke stroming die gretig zeteltjes snoept? Dat valt mee. Ole von Beust, CDU-prominent en ex-burgemeester van Hamburg, is zich wel degelijk bewust van de invloed van de piraten. In Bild am Sonntag zegt hij: “Ze zijn sympathiek, fris en ongebruikt. Het heeft iets charmants. Ze scheiden zich van de gevestigde orde. Dat is, geloof ik, hun kracht.” De jonge piratenleider Sebastian Nerz (28) erkent dat er nog gaten in het partijprogramma van ‘zijn’ partij te vinden zijn. “Door dit toe te geven plaatsen we eerlijkheid op de voorgrond”, aldus Nerz tegenover de Duitse omroep ARD. 

De Duitse afsplitsing van de PP staat ook voor een aantal standpunten waar, zeker het CDU en de FDP, van gruwelen. De piraten willen een verantwoordelijk drugsbeleid en deinzen er niet voor terug om de wietroker tegemoet te komen.

“De wijze aanpak is streven naar de legalisering van drugs tot een verantwoord gebruik van bedwelmende middelen”, zo valt de lezen op de website van de partij.

Ook streven ze naar een landelijke invoering van een minimumloon. Een basiszekerheid die wij hier al sinds 1968 kennen, maar de Duitsers vooralsnog niet. Als het aan de FDP ligt is de vrijheid en onafhankelijkheid van werkgevers en bedrijven belangrijker dan de financiële zekerheid van werknemers. Punten als een verantwoordelijk drugsbeleid en minimumloon vallen vooral in de smaak bij de wat jongere, progressieve kiezer. Twee criteria die vooralsnog niet zullen scoren op het pamflet van de Nederlandse Piratenpartij, simpelweg omdat we deze discussie allang de baas zijn. Mochten het CDA en de VVD alsnog hun strengere beleid m.b.t. de gedoogcultuur in Nederland doorzetten, dan is het cirkeltje weer bijna compleet (terug bij af) en kunnen de Nederlandse piraten hun campagne oppakken daar waar de Duitsers nu voor vechten. 

Er zijn ook politici die, al dan niet noodgedwongen, toenadering zoeken tot de piraten. Zo blijkt uit peilingen van het Emnid-instituut dat de Beierse zittend minister-president Horst Seehofer (CSU) zijn termijn wellicht kan verlengen door een samenwerking met de PP aan te gaan. Deze staan in de peilingen van de deelstaat Beieren op 8 procent en vormen daarmee samen een meerderheid. Hoe dit eventueel gaat uitpakken is onduidelijk, maar de Beierse CSU, de lokale zusterpartij van het CDU, wil graag de macht behouden in de zeer religieuze deelstaat. In heel Duitsland ontstaan de laatste tijd handreikingen naar de piraten, maar aan de andere kant worden ze net zo hard bekritiseerd. Het is voor de traditionele partijen even wennen om opeens rekening met een nieuwe (succesvolle) partij te moeten houden. Bovendien weet niemand hoe een samenwerking zal uitpakken. Het kan goed gaan, maar ook politieke chaos teweeg brengen zoals we onlangs in Nederland zagen na een avontuurtje met de PVV.

Dit artikel is mede tot stand gekomen m.b.v. kennis en inzicht van mijn grootvader ter plaatse; F.H. Steffers sr. (SPD).

Volg Kenneth ook op Twitter Dit artikel staat ook op de website van Kenneth Steffers