Geert Wilders is de beste campagnemedewerker die GroenLinks-PvdA zich kan wensen
Deze extreemrechtse coalitie is waarschijnlijk geen lang leven beschoren.
Wie het debat over de regeringsverklaring de afgelopen dagen heeft gevolgd, heeft gezien dat de extreemrechtse coalitie van VVD, PVV, BBB en NSC een chaos is. Aanvallen op de coalitie kwamen niet zozeer van de oppositie, maar vooral van de coalitiegenoten zelf. Wilders die Omtzigt aanviel (‘Waar bemoei je je mee!”) en Yesilgöz die Wilders aanviel (“Wilders zit achter de tweet van Agema!”) en Wilders die premier Schoof aanviel (“Slappe hap”). Schoof kwam ondertussen niet verder dan stotteren en hakkelen richting Geert Wilders, die man die diezelfde Dick Schoof recentelijk nog aanwees als leider van deze extreemrechtse coalitie.
Al sinds het begin van de coalitiebesprekingen in december vorig jaar hangt deze extreemrechtse samenwerking van los zand aan elkaar. Het enige wat VVD, PVV, NSC en BBB willen bewijzen is dat het volk heeft gekozen voor een (extreem)rechtse oplossing van alle problemen in Nederland (die allemaal letterlijk door rechts zelf zijn veroorzaakt). Maar het hoofdlijnenakkoord laat zien dat de relatie tussen de vier broos is en de ambities niet te verwezenlijken.
Bovenop het amateurisme van deze coalitie in het algemeen en van PVV en BBB in het bijzonder, komt de weemoedige houding van Pieter Omtzigt, die zich duidelijk misbruikt voelt door de rest. NSC mag aanschuiven voor de getallen; hun 20 zetels zijn broodnodig om deze extreemrechtse coalitie in de lucht te houden. Tegelijkertijd valt aan alles te merken dat Omtzigt helemaal geen zin heeft in dit experiment, waarin Geert Wilders de relatie met de andere drie steeds weer op scherp zet.
Wanneer ik Dick Schoof was geweest met dezelfde intelligentie en capaciteiten van Dick Schoof dan had ik het bijltje er al lang bij neergegooid. Hoewel de plooien nu weer glad lijken te zijn gestreken ligt het volgende explosief alweer klaar om te exploderen. Tegelijkertijd heeft Dick Schoof niet de capaciteiten van Mark Rutte, die met zijn eeuwige glimlach en vrolijkheid tegenstellingen kon wegnemen en moeizame samenstellingen nieuw leven inblazen.
Deze extreemrechtse coalitie is waarschijnlijk geen lang leven beschoren. Dat is – laat ik als trouw PvdA-stemmer eerlijk wezen – erg jammer. Nederland moet kennismaken met de incompetenties van deze coalitiepartners en zien dat hun mooie praatjes van de afgelopen twintig jaar gewoon niet te realiseren zijn. Wanneer er snel weer verkiezingen komen dan blijft het beeld van Geert Wilders als heilige Messias boven de kiesmarkt hangen. Dan blijft de PVV afstevenen op een nieuwe monsteroverwinning.
Alleen Geert Wilders kan bewijzen dat Geert Wilders ongelijk heeft. Alleen Geert Wilders kan GroenLinks-PvdA naar grote hoogten brengen. Wanneer deze coalitie maar lang genoeg tegen zichzelf blijft vechten dan gaat het dezelfde kant op als in het Verenigd Koninkrijk (en eigenlijk ook Spanje en Denemarken): de kiezer is klaar met rechts en kiest voor oplossingen. Niet zozeer voor linkse oplossingen. Maar voor oplossingen. Die keuze zal leiden tot een monsteroverwinning voor GroenLinks-PvdA en Timmermans premier maken.
Feitelijk is Geert Wilders de beste campagnemedewerker die GroenLinks PvdA-zich kan wensen.