GeenStijl weet de Telegraaf toch te overtroeven in ranzigheid

Wie dacht dat De Telegraaf de dagprijs verdiende voor journalistieke smeerlapperij met dat valse stuk over de zoon van burgemeester Halsema, had het mis. Het is natuurlijk een kwestie van smaak maar er zijn goede argumenten aan te voeren voor de stelling dat GeenStijl het Amsterdamse ochtendblad – tot voor niet zo lang tevens eigenaar van het weblog – heeft weten te overtroeven nog voor de woensdag eindigde. Onder de kop ¨De speechschrijver van Pechtold Felix Klos ZOALS U HEM ZELDEN EERDER ZAG” zien we een foto van een naakte man met zijn vrijetijdsbroek op de hielen. Hij staat aan de wasbak en is net klaar met zijn natte scheerbeurt. Uit de tekst blijkt met wie wij te maken hebben: Felix Klos, historicus en nummer vier op de kandidatenlijst van D66 voor de Europese verkiezingen. De alom voor dekselse gasten aangeziene redacteuren van GeenStijl hebben deze foto van een de Instagram-stories geplukt van Janne Gerritsen, persvoorlichter bij de Tweede Kamerfractie van D66.

Rukkers Stelletje rukkers bij dat weblog. Gluurders. Ze dringen de persoonlijke levenssfeer van twee mensen binnen om hen zo te beschadigen. Ze hopen dat ze op die manier hun reaguurdershorde uit hun holen kunnen lokken. Ze denken dat ze Felix Klos voor lul hebben gezet maar die heeft gezien zijn lichaamsbouw niets om zich voor te schamen. En gezien zijn curriculum vitae evenmin. Dat geldt voor Janne Gerritsen net zo goed.

GeenStijl heeft zich in al zijn armetierige kleinburgerlijkheid, zijn lafheid, zijn hypocrisie, zijn SGP-zonder-God-mentaliteit voor de zoveelste keer te kijk gezet. Dit weblog kant zich tegen alles wat met werkelijke vrijheid te maken heeft, met de libertijnse geest die zo veel mensen de afgelopen decennia in staat heeft gesteld om zichzelf te kunnen zijn.

De bijdrage over Felix Klos en Janne Gerritsen is overigens geen collectief produkt. GeenStijl dankt de dagprijs aan de ijver van één auteur, Spartacus, achter welk pseudoniem zich Timon Dias verschuilt.

Hij is degene die werkelijk in zijn blote hol staat.