Geen graan voor veevoer maar voor ons brood

Een wereld te winnen. 

Het Spaanse graan heeft de orkaan doorstaan, zong Eliza Doolittle in My Fair Lady. Maar in onze dagen gaat het om de droogte, deels veroorzaakt door aardbeientelers en golfers.

Met ander graan gaat het ook slecht. De VN voorzien grote problemen met de internationale graanvoorziening na de verwoesting van de stuwdam in Oekraïne, waardoor aldaar de oogst wordt bedreigd. Elders, in India, valt de tarweoogst tien procent lager uit dan verwacht. De tegenvaller leidt tot een scherpe prijsstijging. Vorig jaar had India al een exportverbod ingesteld voor tarwe.

Goed dat Nederland minder afhankelijk wil zijn van andere landen voor onze energie. Maar we zouden ook minder afhankelijk moeten zijn voor ons graan. Een uitstekende kans voor de Nederlandse boeren die nu nog granen als mais, tarwe, gerst en haver verbouwen als voedsel voor vee, dat grotendeels - meer dan 60 % - wordt geëxporteerd.

Met 8,8 miljard aan vlees is ons kleine landje de grootste exporteur van de EU. Er is voor dat exportvlees zelfs zoveel graan nodig dat het extra moet worden geïmporteerd. Jawel, uit Oekraïne, India, Spanje en andere landen. Naast al die soja uit Brazilië en Indonesië.

Stop met die import en ga voortaan graan verbouwen voor ons eigen voedsel in plaats voor exportvlees. De toekomst van ons land is sowieso een drastische vermindering van grootschalige en intensieve bio-industrie. Van de weilanden die daarbij vrijkomen, kan behalve voor nieuwe natuur een groot deel gebruikt worden voor het verbouwen van graan.

Stop vooral met het telen van snijmais, die een extreme vorm van beregening eist, anders dan andere graansoorten. Er is in ons land een enorme expertise aanwezig die kan bepalen welk ras voor welke omgeving het meest geschikt is. Een wereld te winnen. 

En dan ook geen landbouwgiffen meer, maar korenbloemen en klaprozen.