G20-actiedagboek

Meerdere groepen activisten, waaronder ondergetekende begeven zich deze week naar Hamburg om de protesteren tegen de G20-top en ik zal daar de komende week voor Joop.nl een liveblog over bijhouden.

Momenteel, nog voor dat wij überhaupt uit Nederland vertrokken zijn, vindt er al flinke politie repressie plaats in Hamburg. Hoewel de rechter het kamp waar de activisten zouden gaan slapen goedgekeurd heeft, heeft de politie het kamp alsnog met geweld ontruimd in de nacht van afgelopen zondag op maandag. Bovendien zegt Duitsland het Schengen-verdrag tijdelijk op, wat inhoudt dat er weer strenge grenscontroles uitgevoerd gaan worden. Dit, terwijl Merkel onlangs Duitsland het ‘democratische alternatief’ noemde voor de Verenigde Staten onder Trumps leiderschap.

Wij gaan niet met kwade ideeën naar Hamburg, maar slechts om ons democratische recht op demonstratie en vrijheid van meningsuiting uit te voeren. We vertrekken dinsdag.

We zijn dus een uur staande gehouden. De bus werd grondig onderzocht en onze spullen ook. Er werden vragen gesteld over de reis en mensen met een niet-Nederlandse achtergrond werden extra verhoord. Tot zo ver Schengen dus. En privacy.

07.00 uur We zijn rond 23.00 uur pas in Hamburg aangekomen, het was al donker. Er zijn verschillende spontane demonstraties in de stad ontstaan. We bevinden ons in een stadspark waar de rechter eerder toestemming voor heeft verleend. De sfeer is goed, maar politie-repressie dreigt continue. In de loop van de dagen zullen er meer activisten naar dit geïmproviseerde kamp komen, waardoor de boodschap massaler wordt en er druk uitgeoefend wordt op politie en regering om het oordeel van de rechter na te leven en ons te laten demonstreren tegen de G20-top.

11.00 uur We hebben relatief goed geslapen. We moesten als een dief in nacht het stadspark betreden, omdat er overal politiecontroles zijn. Omdat het in verband met ontruimingsgevaar te ‘gevaarlijk’ was om onze eigen tenten op te slaan, hebben we met zijn allen in een grote open tent geslapen. We zijn rond tien uur vertrokken naar de alternatieve tegen-top. Ik ben zelf vooral geïnteresseerd in de workshops en meetings die gepland staan omtrent corporate influence op de G20, en het klimaat.

23.30 uur: We hebben onze tijd vandaag voornamelijk gesleten op de tegentop. We hebben verschillende bijeenkomsten bezocht over bijvoorbeeld de NAVO, deprivatisering en anti-kapitalisme. Voor de bijeenkomsten waren sprekers uit veel verschillende landen uitgenodigd die werkzaam zijn voor NGO’s of activist zijn. De bijeenkomsten waren ons een beetje te academisch en helaas niet echt diepgaand.

Door de stad zelf rijden veel ME-busjes en er zijn straatblokkades. Die kunnen we vooralsnog gewoon passeren. Alle activisten houden nauwlettend het nieuws over de stad en de verschillende kampementen in de gaten via social media. Dit is bizar. Een kamp dat eerder op de dag door rechter was goedgekeurd, werd een paar uur later door de politie alsnog geblokkeerd en ontruimd, terwijl dat dus feitelijk niet mocht.

Via thuisblijvers bereikte ons het bericht dat er wapens en materiaal voor explosieven gevonden zouden zijn bij activisten. Toen we het persbericht terug lieten leiden, leek het te gaan om een kleine inval van de politie afgelopen zondag bij een groep criminelen, die niet aan de actie gelinkt zijn. Op deze manier framen politie en media de protesten als gewelddadig en worden de grenzen opgerekt van de repressie waar Merkel en co. mee weg kunnen komen.

Aan het einde van de middag hebben we besloten om weer naar het Altona park te gaan, waar we ook afgelopen nacht geslapen hebben. Hoewel de rechter eerder vandaag het kamp verboden heeft, werd dat in de middag weer tegengesproken. Bij aankomst stonden er veel meer tenten dan toen we in de ochtend weggingen. Op het kamp heerst een fijne sfeer: tenten staan in politieke bloedgroepen bij elkaar, er wordt gekookt en er zijn watervoorzieningen. Maar de ME heeft het kamp momenteel wel omsingeld met busjes en agenten. We kunnen vanavond gewoon in onze eigen tenten slapen, maar de kans dat we ontruimd worden blijft. Dit kan ook ’s nachts gebeuren.

Gisterenavond hebben we gezamenlijk onze verwachtingen en inzet voor de komende dagen besproken. Vandaag staat voor ons in het teken van de voorbereiding van de blokkade van de G20 morgenochtend. De hele dag staan er actietrainingen op het programma. De tweede bus uit Nederland komt ook vanavond op het actiekamp aan. Het kamp is nu stabiel en ‘gelegaliseerd’, maar we weten niets 100% zeker. Blijkbaar valt er onder een verbod op demonstratie (en dus democratie) ook het afschaffen van je recht op veiligheid en onderdak.

Door een massale actie van burgerlijke ongehoorzaamheid gaan we proberen de samenkomst van wereldleiders te voorkomen. We denken niet dat we Trump, Poetin of Merkel daadwerkelijk kunnen stoppen. Zij zullen worden ingevlogen per helikopter als het moet. Maar zonder aanvoerroutes voor catering, ambtenaren, lobbyisten en de pers kan de top ook niet doorgaan. Acties als deze zijn in het verleden vaker gelukt, en het feit dat de media nu al niet alleen meer spreekt over de wereldleiders maar ook over de tegenstanders is al een overwinning.

Vanmiddag vindt ook de Welcome to Hell demonstratie plaats. Al weken kloppen politie en autoriteiten de angst op over de ‘gewelddadige activisten’ die hieraan mee zullen doen. Grenzen, bombardementen en bezuinigingsbeleid uitgevoerd door de wereldleiders en hun politiek doden mensen – maar mensen die gebruik willen maken van hun demonstratierecht zijn zogenaamd pas écht gevaarlijk.

Bovendien worden de demonstranten in Hamburg op dit moment sowieso gewelddadig geframed. Een goed bezochte vreedzame dans-demonstratie gisteravond is amper verslagen door de media. Volgens de NOS zouden Hamburgers zelfs de stad ontvluchten en hun winkels dichtspijkeren – ik heb nog geen dichtgespijkerde winkel gezien. Sterker nog: op onze weg helpen de locals ons de weg naar de kampen te vinden. Een aantal kerken en andere sociale gebouwen zoals het voetbalstadion hebben hun deuren geopend voor slaapplekken. Daarnaast hebben een flink aantal Hamburgers rode stickers op hun deur geplakt: een teken dat je kan aanbellen als je hulp nodig hebt.

Zelf zetten we niet op in op de Welcome to Hell demonstratie vanavond omdat we denken dat de uitstraling van de actie niet bijdraagt aan het opbouwen van een breder front tegen kapitalistische globalisering. Het verloop van de demonstratie zal de hoeveelheid repressie bepalen waarmee de politie tijdens de G20 kan reageren, en heeft dus effect op onze blokkade morgen en de demonstratie zaterdag.

Vanochtend zijn we met ongeveer 1.500 mensen om 5:30 vertrokken van ons kamp. Er zijn twee vingers gevormd voor twee blokkadepunten bij de aanrijroutes van de rode zone. Wij zaten in de groene vinger. Na een uur lopen werden we ingesloten door de politie. Met behulp van een Die Linke politicus hebben we onderhandeld dat we ons samen konden voegen met een andere vinger.

Het is opvallend hoeveel steun we krijgen van omstanders. Mensen hangen uit de ramen en steken duimen op. Bij een verpleeghuis stonden alle verplegers aan de ramen om hun solidariteit te laten zien. Een winkelier deelde voedsel uit. Er hangen veel geïmproviseerde ‘NO G20’ spandoeken achter de ramen. Dit is echt fantastisch: mensen zijn klaar met de militarisering en de verkeersblokkades van de politie en ‘strijden’ met ons mee.

We zijn de politie lange tijd voorgebleven door grote stukken te rennen. De grote groep is hierdoor gesplitst. Wij zijn dichtbij de Messenhalle gekomen waar de G20 gehouden wordt. De grote weg bij station Schlump hebben we voor een uur geblokkeerd, maar we zijn met een waterkanon en veel politieovermacht weer verdreven. De politie initieerde het geweld tegen de demonstranten, waar wij alleen maar leuzen riepen. Ook werden we een aantal keer in het nauw gedreven, waarbij de politie omriep dat we naar achteren moesten omdat anders het waterkanon ingezet zou worden. Vervolgens konden we niet naar achteren, omdat daar een politielinie stond. De buitenste ring demonstranten werd dan met gummiknuppels geslagen.

Uiteindelijk heeft onze vinger een belangrijke aanrijroute geblokkeerd. De G20 top is onder andere hierdoor later begonnen. Alle delegaties hebben uiteindelijk wel de top bereikt. Maar desalniettemin is de actie tot nu toe zeer succesvol.

Update zondag

Allereerst: ik vind het jammer dat ik nu pas weer een update kan schrijven. De afgelopen 48 uur waren erg hectisch. Bovendien gooide de politie vaak het telefoonsignaal uit. Daarom had ik beperkt mobiel internet.

Na de blokkade-actie op vrijdag hebben we als groep nog een spontane demonstratie bezocht. De sfeer was vreedzaam en bijna feestelijk te noemen. Vanwege die sfeer sloten ook veel omstanders zich spontaan aan. We liepen een route door de wijk St. Pauli en eindigden vlakbij de ingang van de tunnel onder de Elbe waar een spontane manifestatie plaatsvond. Vervolgens rukte de politie opeens op en sloeg de sfeer om. Net nadat we als groep waren vertrokken, werden de achtergebleven demonstranten ingesloten en getraangast. Ook is er weer een waterkanon ingezet, dat zoals we later hoorde, meer dan 10 activisten van een muur heeft afgespoten die zeer ernstig gewond raakten. De Nederlandse groep is ongedeerd gebleven.

Die avond werden we geïnformeerd over een mogelijke ontruiming van het kamp die nacht door de politie. We troffen voorbereidingen, zoals het vaststellen van een verzamelplaats en het inpakken van onze waardevolle spullen. Rond een uur of 03:00 werden we interdaad gewekt door het kampalarm. Ik hoorde een Duitse stem keihard ‘Bulle, Bulle’ (een bijnaam voor de politie) roepen. We verzamelden ons en na drie kwartier zeer gespannen te wachten (we hadden immers de pijnlijke beelden van andere ontruimingen in ons hoofd) bleek de politie niet voor een ontruiming op de been te zijn, maar voor een groep neonazi’s die het kamp op probeerde te komen.

Nadat we weer gingen slapen luidde opnieuw het alarm om 5:30 uur. Dit keer waren we volledig omsingeld door ME en vlogen er drie helikopters laag over het kamp. Er werd ons duidelijk gemaakt dat iedereen voor 11:00 uitgebreid gecontroleerd zou worden. Wij gingen als één van de laatste groepen door de controle. Er stonden meer dan 100 ME busjes op de controlepost, en iedere activist werd door drie ME’ers gecontroleerd. Onze spullen werden doorzocht, er werden vragen gesteld en al onze personalia werden opgeschreven. Na een lang oponthoud is iedereen uiteindelijk door de controle gekomen.

Vervolgens gingen we, iets te laat, naar de massademonstratie. We voegden ons bij de SP-delegatie, die speciaal voor de demonstratie was afgereisd naar Hamburg. Er liepen uiteindelijk 200.000 mensen mee in deze indrukwekkende en vreedzame demonstratie tegen de G20. Door de vermoeiende tactieken van de politie (wegversperring, geen OV, nachten breken, voortdurende controles, etc.) kwamen we ’s avonds uitgeput aan op het kamp.

Die nacht had ik nachtdienst. Een andere Nederlandse activist en ik liepen rondjes over het kamp. Bij de twee ingangen zaten ook nachtwakers. Aan het einde van mijn dienst, rond 03:00 uur, kwam een auto bij de ingang van het kamp. Over de walkie-talkie hoorde ik dat het een groep neonazi’s betrof. Dat was goed mogelijk, aangezien deze mensen ons de nacht daarvoor ook hebben geprobeerd te ‘bezoeken’, en eerder op die avond -zo las ik op Twitter- mensen had aangevallen in de van oorsprong linkse wijk St. Pauli. Ik kreeg opdracht de auto te achtervolgen. Door de uitputting van de afgelopen dagen voelde ik geen angst meer. Nadat de exacte locatie van de auto door ons gevonden was, ging er een groepje van activisten van het kamp op af om ze weg te jagen. Dit is gelukt, en om 04:00 uur kon ik eindelijk naar mijn koude tentje om te slapen.