Aangezien CDA en PVV elkaar voortdurend de hand boven het hoofd houden is een fusie de beste oplossing
Natuurlijk zijn er punten in de programma’s van beide partijen die onverenigbaar lijken, maar zowel het CDA als de PVV kunnen die gelukkig buitengewoon gemakkelijk terzijde schuiven.
Leerzame congressen Het CDA heeft de gewoonte bijeenkomsten te houden waarbij men het lid wil overtuigen kaarsrecht achter de standpunten te staan van degene die toevallig aan het woord is.
Op zich genomen niet vreemd, wel wordt het enigszins verwarrend wanneer verscheidene sprekers in huilen uitbarsten en met holle frasen de onoplettende leden zodanig beïnvloeden dat zij alles dat het CDA definieert overboord zullen gooien, omwille van de macht. Een bijzondere manier van democratie voeren, maar niettemin een effectieve, een die de CDA’ers op hun plek houdt. De minister op zijn post, de staatssecretaris eronder en het lid daar weer onder, dapper rechtop.
Het bleke aangezicht van het CDA Het CDA heeft grootse politici voortgebracht, een staatsman als Dries van Agt bijvoorbeeld, die overigens ook het laatst overgebleven, geloofwaardige gezicht van de partij is. Want Eurlings heeft de zijne lang geleden verloren, Bleker reeds menigmaal, Verhagen heeft er nooit een gehad en Leers inmiddels eerder een boeventronie, om over de zogenaamde ‘dissidenten’ nog maar te zwijgen.
Ab Klink behield in ieder geval nog zijn waardigheid door een stevig tegengeluid ten gehore te brengen, maar kon tegelijkertijd niet genoeg voet aan de grond krijgen binnen het CDA om samenwerking met de PVV te voorkomen. Met Klink vertrok het laatste restje christendemocratische gedachtegoed en een aanzienlijk aantal kiezers. Ikzelf zal het Ab overigens de rest van mijn leven kwalijk nemen dat hij roken verbannen heeft uit de horeca. Telkens wanneer ik uit eten ga of naar een leuke kroeg verwens ik hem meerdere keren, maar besef dan vervolgens dat hij ook positieve karaktereigenschappen moet hebben, afgaand op zijn afkeer van de PVV.
De woest kolkende politieke zee Het CDA heeft de koers schijnbaar al geruime tijd uit het oog verloren. Eerder bevoer Balkenende de zeven zeeën met een schip vol skateboards die de neiging hadden onder de voeten weg te schieten. In het laadruim ook een hoop Harry Pottercuriosa en oplossingen voor niet bestaande vraagstukken omtrent burgerlijk fatsoen. Balkenende schoot vanaf het dek met kleine kanonnetjes kogeltjes door het van kruisraketten knetterende Israëlische luchtruim, om slechts wat onschuldige burgertjes in het Irakese landschap ver daarachter te raken. Dat alles met een enkele opstandige royalty in het achtersteven, maar gelukkig wel met een mentaliteit die wij sinds eeuwen niet hebben gekend.
Een heldere richtlijn heeft het CDA niet meer, wat op verschillende manieren bleek tijdens de uitzending van Pauw en Witteman op 28 oktober jongstleden, waar Henk Bleker te gast was. De kernwaarden van de partij werden nogal vaag omschreven en de christelijke normen waar Bart Chabot het CDA aan wilde herinneren vonden geen aansluiting, zelfs niet bij Bleker. Persoonlijk heeft laatstgenoemde zijn imago van het vertederende ponyboertje volkomen uitgeput, een man kan nog zoveel paarden aaien, maar als een jongen van achttien speelbal is geworden van de politiek, helpt zelfs dat niet. De ijsberg is in zicht en krachten zullen gebundeld moeten worden.
Friends with benefits Aangezien CDA en PVV elkaar voortdurend de hand boven het hoofd houden, men geen afstand doet van elkaars standpunten, Gerd Leers een marionet is geworden, het CDA niets meer met christendemocratie te maken heeft en veel kiezers van het CDA naar de PVV zijn vertrokken is een fusie de beste oplossing. Voor Verhagen rest niets meer dan zijn partij op te laten gaan in die van de PVV.
Wat zou het mooi zijn als leden van het CDA en het lid van Geert Wilders’ partij, elkaar eindelijk liefderijk in de armen konden sluiten in plaats van het huidige moeizame gedraai. Wie weet welke prachtige dingen kunnen voortvloeien uit zo’n fundamentalistisch islamofobe, zichzelf en haar kiezers verloochenende superpartij.
Om de fusie te realiseren en de kiezers te overtuigen is niet veel nodig, een zaal, wat stoelen, een congres.
Mis geen opinies: Volg Joop op Twitter , vind Joop leuk op Facebook