Fiscaal digitaal!?

De regelmatige lezer van mijn observaties zal inmiddels begrijpen dat ik niet erg geporteerd ben van de ‘digitale / online wereld’. Een en ander niet uit koket-digibete-konttegendekrib-mentaliteit maar vanuit de onwrikbare wetenschap dat ons analoge brein en het digitale domein nu eenmaal vaker botsen dan samenvallen. Zolang de barre dagelijkse realiteit dit keer op keer bevestigt, en meer last dan lust bied, kan ik niet anders dan deze onbreekbare natuurwet eerbiedigen.                                                       

Tot zover het seminar voor de sceptici onder u.                                               

Je verkneukelen over andermans ongelijk of gebrek aan inzicht is uiterst laakbaar en infantiel maar beschamend genoeg zal ik toch een nieuwe ontwikkeling met u moeten delen met een cynisch “zie je nou wel” in het achterhoofd. Nieuwe wetgeving, die overigens al sinds begin vorig jaar van kracht is, aangaande allerlei digitale diensten en verkoop van goederen gaat stevig gehandhaafd worden en betekent het einde van ongegeneerd online zwart bijverdienen. Waar de fiscus de kleedjes op Koningsdag en de achterbak-verkoop al sinds jaar en dag ongemoeid laat is de digitale aanbieder nu scherp in beeld.

DAC7, een Eurorichtlijn die sinds 2023 van kracht is, leidt ertoe dat voor alle amateur-verkopers op Marktplaats en mensen die hotelletje spelen via Airbnb, nu het lucratieve doek valt. Tenminste als bij hen het besef indaalt dat de fiscus hun verdiensten haarscherp in beeld heeft en ook als zodanig gaat belasten. Het drempel-bedrag voor vrijstelling bij deze activiteiten is dermate laag dat ‘Jan met de pet’ en ‘Henk met de helm’ eieren voor hun geld zullen kiezen en weer de ouderwetse papieren weg zullen kiezen om hun waren en diensten te slijten. Kijkt u daarom niet op als op het lokale prikbord binnenkort weer vol briefjes hangt met ‘Voor al uw klussen bel…’, ‘Oppas nodig…’, ‘Derdehands bruidsjurk, slechts éénmaal gedragen’ etc.                                                           

In een eerste reactie zegt Marktplaats dat “..het belangrijk is dat de overheid barrières voor tweedehands handel laag houdt om de circulaire economie te stimuleren”. Dat is van een zelfde brutaliteit als uw vaste dealer die u uitlegt dat zijn diensten in feite de overbelaste gezondheidszorg ontlasten door u van alternatieve ‘medicatie’ te voorzien. Volslagen onzin dus van een club die zijn omzet rap zal zien verdampen. Zelfs de digitale middenstand kent zo zijn versluierend jargon. Grappig geitenpaadje is direct weer de aantekening dat     “.. alleen transacties zichtbaar zijn als deze via Marktplaats lopen..”.      

Contante betaling blijft buiten beeld. Alles pleit voor terugkeer van het ouderwetsch (lees: analoog, papier) kaartje ophangen, artikeltje verkopen, kaartje verscheuren en klaar is Krelis! Geen haan die er naar kraait.

Meest in het oog springend verschijnsel bij deze regelgeving is dat uiteindelijk het zo gewenste digitale verkeer eigenlijk op allerlei wijzen de nek wordt omgedraaid. Er is een gigantische, mondiale digitale kerstboom opgetuigd met portals, wachtwoorden, toegangscodes en ‘mijn domeinen’ maar we mogen er géén virtuele kaarsjes in branden. Gaat hier iets ten onder aan eigen succes? AVG (Algemene Verordening Gegevensbescherming), digitale waakhonden op velerlei vlak die de aantrekkelijkheid van ‘online handel’ niet bepaald vergroten en nu weer die DAC7 die zoveel drempels opwerpt dat het onprofijtelijk wordt nog een beetje ‘digitaal bij te klussen’.

Zouden regelgevers en overheden stiekem ook hun bedenkingen hebben over de digitale evolutie of loopt men een dubbelspoor? ‘Boter op het hoofd’ is, zoals altijd bij complexe kwesties die de economie bedreigen, de meest logische verklaring. Enerzijds efficiëntie, anderzijds regelgeving om een en ander ‘in te tomen’? Het lijkt sterk op het grapje waar de boer een kuil graaft om een hoop zand kwijt te kunnen, maar dan wel in een onbegrijpelijk, paradoxale variant. De mogelijkheid tot financiële handelingen bieden en die tegelijkertijd dermate ‘beboeten’ zodat die transactie weinig zin meer heeft.

Het gangbare hotelwezen, taxibedrijf en makelaarschap zal het bemoeilijken van de jarenlange oneerlijke concurrentievervalsing alleen maar toejuichen. Wij ook?