Ellen Deckwitz keek naar het bezoek van Henk Kamp aan de parlementaire enquêtecommissie fraudebeleid. “Hij zei onder meer dat de cijfers die destijds wezen op de geringe omvang van de fraude in ons land niet geloofde. Omdat ze, volgens Henk Kamp dan, in strijd waren met wat er in dit land leefde – iets wat Henk Kamp beter weet dan bijvoorbeeld het Centraal Bureau voor Statistiek. Want de indruk van Henk Kamp is, volgens Henk Kamp, superieur aan cijfers, bewijzen en feiten. We zagen iets vergelijkbaars toen Henk Kamp, toen was gebleken dat Mark Rutte keihard had gelogen over ‘Omtzigt functie elders’, doodleuk zei dat Mark Rutte niet had gelogen. Want hij kende Mark Rutte. En als Mark Rutte tegen Henk Kamp zegt dat hij niet liegt, dan heeft Mark Rutte volgens Henk Kamp niet gelogen. Henk Kamp is dus de vleesgeworden cognitieve dissonantie, een schoolvoorbeeld van uiterst selectieve dissociatie. Want alles wat hem of zijn partij niet uitkomt, bestaat gewoonweg niet.”