Europapa laat Nederland zien zoals het is

Een land dat zich constant blameert, kan zich het best presenteren met een blamage

Met Europapa heeft Joost Klein een grootse prestatie geleverd. De meeste inzendingen voor het Eurovisie Song Festival zijn slijmjurkerige nummers die op de een of andere manier de liefde bezingen. Ze staan in de meeste gevallen los van de samenlevingen die de artiesten zogenaamd vertegenwoordigen. Het is allemaal nep. Bij de winnaars wordt dit bedekt met een kleed van zoveel maal douze points maar dat is al gauw sleets. Van de meesten komt uiteindelijk weinig terecht om van de verliezers maar te zwijgen.

Dit alles is heeft Joost Klein met zijn magistrale meesterwerk doorbroken. Toon, tekst, compositie en visuele vormgeving symboliseren de werkelijkheid zoals die is. Het is immers niet de inhoud die telt maar de dreun van de muziek en de kwaliteit van het rijm. Het lijkt allemaal te gaan over Europa maar dat doet er niet toe. Wij laten ons verpletteren door de totaliteit van het nummer.

Je ziet als het ware voor je geestesoog hoe een politiek leider zogenaamd enthousiast de hand van Kim Putters schudt. Je slaat de maat van Kleins muziek mee als er een rapport verschijnt over het opgesloten houden van jongeren omdat de jeugdzorg er niets beters mee weet te doen en een staatssecretaris beweert dat we moeten durven die gesloten inrichtingen te behouden als er na 2030 nog geen alternatief is. Je danst mee op het ritme van een ander rapport dat uitlegt hoe we niet hebben opgelet zodat we er plotseling achter komen dat zeker een half miljoen woningen min of meer op instorten staan. Je danst en je kijkt weg net zoals je wegkijkt van die gesloten jeugdinrichtingen. Straks komt de stroom op rantsoen omdat het net de vraag niet aan kan. We gaan er vrolijk aan voorbij. We vinden wel dat die Oekraïners bij nader inzien een beetje al te zeer in de watten worden gelegd. Ons land is weer Gekke Henkie. Dat ziet het volk scherp. We kunnen in dit kleine kikkerlandje niet de hele wereld redden.

Deze mentaliteit, deze dagelijkse praktijk, dit volk dat door  danst te midden van instortingsverschijnselen, worden perfect gesymboliseerd door Europapa

Een land dat zich continu blameert, kan zich het best presenteren met een blamage. Joost Klein heeft de tijdgeest perfect getroffen.

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Beluister Het Geheugenpaleis, de wekelijkse podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis: Nu: Navalny