Europa bloedt

Goed stuk, dit noem ik nu pas ´an inconvenient truth´. Desalniettemin gaat het een bijzonder zure appel worden, de komende jaren. Hopelijk blijft het gelijk van de heer Isik de mensen bij.

Je kunt hier meerdere kanten op redeneren. Op zich is denk ik wel te verdedigen dat we nu in de euro blijven, en die lening van 5 mld aan Griekenland verstrekken. Wordt al moeilijker als we ook de 25 miljard of zo meerekenen die wij van de 500 miljard op moeten hoesten in garanties (wat hetzelfde is als leningen maar dan met een ander naampje). Maar ik zou ook wel eens willen weten waar de grens ligt. Dat zouden de politici toch helder moeten kunnen vertellen. Wat als de Grieken zich NIET aan het bezuinigingspakket houden? Stoppen we dan, of gaan we door? Wat als na Spanje en Portugal ook Italië om hulp zou komen vragen, en de kosten voor de Nederlandse belastingbetaler oplopen naar zeg, 50 miljard. Stoppen we dan? Of als door het beleid van de ECB de inflatie begint op te lopen tot 5 of 10% per jaar. Stoppen we dan? Of stoppen we nooit, en gaan we liever samen met de rest van de EU ten onder? Wat is het plan? Ik ben bang dat de heren politici te bang zijn om ons eerlijk te vertellen of er een grens is, en waar die ligt. Je zou toch denken dat in een democratie wij als burgers niet voorgelogen zouden worden over dit soort belangrijke zaken, maar ik ben wat cynisch geworden...

Het geheel doet me sterk denken aan een televisiespelletje als "Deal or no deal". De Jager als kandidaat en wij op de tribune. 5 miljard voor Europa, 10, 20, 50, hij zet de verdubbelaar in, 100 Spannend, spannend, wanneer zou hij het genoeg vinden. Tot we ons plots realiseren dat wij, het publiek, de prijzen moeten opbrengen. Geef mij maar een makkelijke vraag.

Ja we hebben de gulden inderdaad te goedkoop verkocht en nee, eenzijdig eruit stappen is inderdaad geen optie vanuit politiek oogpunt bezien. We zouden jarenlang als de eurokillers worden bestempeld. Moeten we niet willen. Maar financieel economisch zou ik het wel aandurven en zelfs aanbevelen. We zijn en blijven een favoriet handelsland, gulden of euro. Wij raken nooit geisoleerd. Daarvoor liggen we te centraal. Er is concensus in dit land dat de sterke schouders de zwakke dragen. Daarover zijn partijen te linker en te rechter zijde van het politiek spectrum het in elk geval op hoofdlijnen eens. Waarom zou dat op Europees niveau anders worden bezien? De Grieken denken terecht: jullie hebben het geld, wij niet. Dus help ons maar! De sterke economieen moeten de zwakke dragen. Vraag is of dat wordt dat geaccepteerd, zeker in tijden dat ook de rijke landen de buikriem moeten aanhalen? Vreemd is dat de SP er over het algemeen anti-euro sentimenten op nahoudt want in feite wordt er geappelleerd aan het socialistisch beginsel: eerlijk delen. Ideologisch hebben de Grieken een punt dat linkse partijen niet zouden mogen bestrijden.

Kortom. We zijn genaaid.

"Vertegenwoordigende democratie": kiezers kiezen uit prefablijsten -al of niet met voorkeurstemmen- volksvertegenwoordigers (M/V) die trouw beloven te doen wat hun kiezers hen opdragen, c.q. als mandaat geven. Dan zijn de verkiezingen voorbij en de coalitiebesprekingen beginnen. Slechts weinig partijen zijn zodanig beginselvast; de meeste partijen flirten. Politieke beginsel-vastheid is die van een tafelventilator; men roteert, oscilleert en improviseert dat het een lieve lust is. Oorspronkelijk rotsvaste beginselen van in -en vóór- verkiezingstijd dienen als deurmat bij dansjes met mogelijke coalitiepartners. De burger dichter bij de politiek zo zegt men in het Binnenhof, wat -goedbeschouwd- toch iets anders is dan de politiek dichter bij de burger brengen. Even was er een heftige rimpeling in de Hofvijver door het vogelvrijverklaarde buitenbeentje P. Fortuyn. Dan bewerkstellingt plots ene F. de G. een zeer opportuun overlijden; er werd -proforma- wat gejammerd en krokodillentranen geplengd, maar al snel was het weer volop regentenpolitiek wat de klok sloeg. Op basis van "one man, one vote" was het Euro-experiment door de meerderheid niet gewenst, doch geheel democratisch is door 150 vrijgestelden en het kabinet beslist dat wij dat wél moesten doen, gezien de gegeven voorbeelden, die eerder politiek dan monetair waren. In hun haast om Europa politiek te verenigen hebben de politici (u en mijn politieke vertegenwoordigers) alle bekende Europese bananenrepublieken, zwakke-mensenrechten-staten, voormalige satellietstaten uit de Comecon de EU binnengehaald. De laatste om Poetin een hak te zetten. Vervolgens ontstaat er onvermijdelijk gedonder over netto-betalers en over netto-profiteurs, de ruif raakt leeg. Democratie; volkswil? We mogen, nóg, onze stem verheffen, zelfs van Kadi Piet Hein D. maar we moeten denken en besluiten toch maar aan politici overlaten, die hebben daar de hersens voor en die zijn ervoor opgeleid. Dus in godesnaam niet weer die flauwe kul van referenda, die kunnen haaks op de politieke wensen uitpakken (6 juni .. EU Grondwetdag, weet u nog?) Elke vier jaar (onder CDA-leiding iets frequenter) mogen we meedoen aan het grote gala-matinee van de verkiezingen. Dan draven toeschouwers als stemvee in de ring en zitten politici stalles, parterre en eersterang, het stemvolk ophitsend en 'adviserend" met kieswijzers die allemaal tegen elkaar in draaien. Ondanks opeenvolgenden démasqué's praten we elkaar allemaal na, hoe geweldig het is in onze vaderlandse democratie. Zo overtuigend spelen wij die democratie en dat land van melk en honing dat miljoenen in buitenlanden popelen om zich hier te vestigen en die dat in -jaarlijkse cohorten- ook doen. Ons land vergrijst, we hebben vers bloed nodig, links en rechts sleuren tegendradig aan de doseerkraan. Het volk ..? Ach het volk kreunt en betaalt aan uitzichtloze schulden die "Europa" ons bezorgt. Democratie.. waar?

Denk aan een 2 Euros een voor de zuidelijke landen en een voor de noordelingen dan ben je er van af. Het is duidelijk de culturen zijn te verschillend om door een zelfde valuta te worden vertegenwoordigd. Geeft niks gewoon eerlijk over zijn en dat is dat!

De ellende met bijvoorbeeld de Euro en de $ is dat de waarde gebaseerd is op schulden. Door schuld aan te gaan (met de garantie voor het terugbetalen van kapitaal en rente) komt er meer geld in omloop. De waarde van E en $ daalt wanneer het terugbetalen onzeker wordt, want dan gaat de uitstaande lening kapot en verliest de geldverstrekker zijn investering. De economie moet dus op volle kracht doordraaien en zich uitbreiden en dat kan alleen als er meer geconsumeerd wordt. Hiervoor zijn meer grondstoffen en energie nodig en die zijn in meer of mindere mate beperkt beschikbaar. Economisch en monetair loopt de zaak uiteindelijk vast en gaat de inflatie haar werk doen. Meer E en $ voor hetzelfde product of dienst en deze prijsverhogingen maken het leven van de consumenten steeds lastiger want er staat geen salaris verhoging tegenover in gelijke mate. In deze fase zijn we aangeland en proberen allerlei noodmaatregelen te nemen om te voorkomen dat kredieten kunnen worden terugbetaald en dat de inflatie uit de bocht vliegt en de zaak vastloopt. De VVD wil banen maar dat gaat ten koste van het milieu zoals zij dat willen doen. Goedkope grondstoffen en pakken wat je pakken kan is de mentaliteit. Investeren in een duurzame economie levert op termijn het beste resultaat want deze investeringen leveren producten en diensten die leiden tot een gezondere en leefbaardere wereld. Maar dat willen de bonus-lui en speculanten niet want die willen zichzelf blijven verrijken.

Grappig hoe mensen zich vastklampen aan de waarde van de euro. Doorgaans treft dat maar een heel klein deel van ons volk. En bovendien gaat het vaak om "in relatie tot". Ik herinner me hoe ik in de gulden tijd een keer met onze kinderen plus camper naar Engeland ging. Elke Britse Pound kostte ergens tussen 5,25 en 5,35 gulden. Wat hebben we moeten afzien, vrijwel alles was onbetaalbaar voor ons, zelfs de campings waar je stond als ware het een parkeerplaats. De afgelopen jaren hebben mensen die naar de VS op vakantie gingen of uit dat land iets kochten mazzel gehad, Nu wat minder, maar goed, waar praat je over, 15% op zijn hoogst? Voor het overgrote deel van ons iets zonder enigerlei betekenis. Maar het gemak om het hetzelfde geld in Spanje, in Oostenrijk, in België en in Duitsland te kunnen kopen zonder overal eerst de grenswisselkantoren rijk te moeten maken, en niet te vergeten zonder met een hoopje zinloos geworden geld uit elk land weer thuis te komen telt ook mee. En die prijsstijgingen die waren toch al bezig om te komen. Ik herinner me hoe ik in het jaar voor de euro kwam begin brood in de supermarkt te kopen omdat de bakkersprijs tot fl. 3,45 was opgelopen. En zo waren er meer dingen. We zaten op dat moment in een behoorlijk inflatoire golf. Ik zou echt niet terug willen naar het eeuwig geldwissel-tijdperk in elk Europees land. Een belemmering die gewoon helemaal is weggevallen, heerlijk!

Zucht... de dollar staat nog altijd lager dan de euro. Dat is ook wel eens anders geweest. Elke grote muntsoort staat lager dan een aantal jaren geleden. En de euro heeft zelfs nog wel lager gestaan dan de huidige koers. Kortom, er wordt nogal eens vergeten dat er een bijna wereldwijde crisis aan de gang is waar wij ook bij betrokken zijn. Zelfs als we nu per direct terug zouden keren naar de gulden, zitten we nog steeds in die crisis en is onze gulden veel minder waard dan men nu denkt dat hij zal zijn. Als alleenstaande munt vallen we nog harder naar beneden dan we nu al doen. Je kunt geen handel drijven met de gulden, die tijd is voorbij. En wat mij betreft, hoe leuk ik de muntsoort ook vond om te zien en hoezeer ik ook weleens last van nostalgie heb, blijft die tijd voorbij. Stilstand is achteruitgang, achteruitgang is een nachtmerrie voor een bedrijf en een aanhoudende achteruitgang is uiteindelijk altijd het failliet van elk bedrijf. En terug naar de gulden is op z'n minst een nachtmerriescenario voor de economie.