Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Er komen méér Nederlandse anti-IS-strijders!

  •  
05-11-2014
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
126 keer bekeken
  •  
BNNVARA fallback image
Nederlanders hebben niet alleen religieuze motieven. Ook No Surrender ging, dus overheid, bereid je voor!
Er was eens een tijd dat we keken naar vreedzame demonstraties in de straten van Syrië. Mensen die hun stem lieten horen en riepen om vrijheid en rechtvaardigheid. We gebruikten de woorden ‘Arabische lente’ om aan te duiden wat we op televisie zagen. Die tijd ligt ver achter ons. Het algemene beeld veranderde van vreedzame activisten naar vrijheidsstrijders naar gematigde rebellen naar “Het Grote Absolute Kwaad” in de gedaante van de zelfverklaarde Islamitische Staat (IS).
Inmiddels zijn meer dan 150 Nederlandse moslims afgereisd om zich aan te sluiten bij IS. De reactie in Nederland kenmerkt zich door onbegrip, woede en angst. Onbegrip over het feit dat mensen ervoor kiezen om vanuit het veilige Nederland af te reizen naar een oorlogsgebied om te strijden. Woede omdat men het als een vorm van verraad ziet ten opzichte van Nederland en de Nederlandse normen en waarden. Angst voor de gedachte dat teruggekeerde Syriëstrijders – psychologisch beschadigd en met ervaring met (zware) wapens – terugkomen en hier aanslagen zullen plegen. Wantrouwen jegens Nederlandse moslims die – totdat zij het tegendeel bewijzen – schuldig zijn aan het steunen van IS.
‘No Surrender’-leden in Syrië Sinds een week is er een nieuwe categorie ‘Syriëgangers’ op het toneel verschenen. Drie leden van de motorclub No Surrender blijken op eigen initiatief (dus niet ‘vanuit’ of ‘namens’ de motorclub) te zijn afgereisd naar Syrië waar zij samen met de Koerdische Peshmerga / YPG strijden tegen IS. Zelf ken ik de motorclub No Surrender; ik bezocht eerder dit jaar meerdere clubhuizen voor een artikel over de rol van ‘broederschap’ binnen een MC.
Dat ook anti-IS-strijders vanuit Nederland hun weg naar Syrië vinden is logisch. Tanja Nijmeijer was jarenlang de enige Nederlandse die elders het strijdtoneel had opgezocht. Die tijd is voorbij en komt nooit meer terug. Het was ook een kwestie van tijd tot de eerste Nederlandse anti-IS-strijders zouden afreizen. Ik verwacht dat we rekening moeten houden met meer dergelijke strijders.
Niet-ideologische factoren Terwijl deskundigen en politici in de media over elkaar heen buitelen om vooral de ideologische drijfveren van de islamitische strijders te duiden en verklaren, spelen verschillende pragmatische factoren een even belangrijke rol. De situatie op dit moment van de Koerden komt op een aantal vlakken overeen met de situatie in het begin van het verzet tegen Assad.
In de eerste plaats speelt de toegankelijkheid van informatie en beeldmateriaal een rol. Via sociale media is iemand met een paar klikken verbonden met betrokkenen die op locatie verslag doen, al dan niet sterk gekleurd vanuit hun eigen stellingname. Van de gevechten rond de stad Kobane was zelfs een tijd een livestream beschikbaar. De mate waarin sociale media een rol spelen om (potentiële) strijders met elkaar te verbinden kan nauwelijks onderschat worden.
Ten tweede lijkt de roep om internationaal ingrijpen grotendeels aan dovemansoren gericht, net als in het begin van het verzet tegen Assad. De eerste airstrikes bij Kobane werden pas uitgevoerd nadat IS met haar tanks de stad al was binnengetrokken. De Koerdische strijders, outnumbered en met inferieure wapens, worden de ‘underdog’. Ze vragen de wereld om hulp maar niemand lijkt te antwoorden.
Ten derde is er de aanwezigheid van deze concrete groep strijdkrachten waarbij aansluiting gezocht kan worden. Dat de Nederlandse biker ‘Ron’ stoer op de foto staat in Syrië is één ding, dat hij op die foto omringd wordt door strijders die hem in hun groep hebben opgenomen is veel belangrijker.
Ten vierde lijkt de opmars van IS rondom Kobane gestopt te worden. Iedereen wil graag onderdeel zijn van het winnende team. Dat juist de Koerden succesvol weerstand aan IS lijken te kunnen bieden spreekt in deze context in hun voordeel.
Ten vijfde is de reis naar het conflictgebied met minimale middelen en informatie goed voor te bereiden en uit te voeren. Als je contacten hebt aan de veilige kant van de grens die zelf weer in contact staan met de strijders elders is de oversteek zo gemaakt. No Surrender heeft een chapter in Ankara, maar of dat enige rol heeft gespeeld bij de reis van hun drie leden is speculatie.
Als laatste is de algemene reactie over de strijd van de drie leden van No Surrender niet negatief. Zij worden op diverse websites bejubeld vanwege hun strijd tegen IS en veel sterkte gewenst. Hetzelfde geluid was te horen binnen een deel van de Nederlandse islamitische gemeenschap toen de strijd in Syrië nog een verdedigbare strijd tegen Assad leek te zijn, “de wereld grijpt niet in en kijkt maar toe, maar zij doen tenminste iets!”. Dat zelfs het OM heeft aangegeven dat ze niet pro-actief zal zoeken naar strafbare feiten is in de praktijk vooral een mediacode: ‘zorg dat je geen foto’s van oorlogsmisdaden twittert, dan leggen wij je geen strobreed in de weg’.
Wanneer mensen zo laagdrempelig informatie vanuit een conflictgebied kunnen ontvangen, het gevoel krijgen dat de internationale gemeenschap onvoldoende optreedt terwijl er ‘nu iets gedaan moet worden’ om slachtoffers te voorkomen en er een concrete groep is om bij aan te sluiten, zullen een beperkt aantal mensen dit ook doen. Als mensen ideologisch gedreven zijn maar deze praktische factoren ontbreken, is het juist onwaarschijnlijker dat zij gaan.
Individualisme versus broederschap De mensen die wél in actie komen, zijn over het algemeen mensen die niet als individualisten in het leven staan, maar in wiens normen en waarden het belang van ‘de groep’ en onderlinge broederschap al een belangrijke rol spelen. Waar zelfs de waarde van familiebanden in Westerse landen sterk aan inflatie onderhevig is, blijven groepen bestaan die zich juist kenmerken door een sterke onderlinge broederschap. Dat vind je binnen religieuze gemeenschappen, maar ook binnen motorclubs, de harde kern van voetbalsupporters, etnische minderheden, ex-militairen en groeperingen aan de uiterste randen van diverse politieke stromingen. Het is eerder logisch dan toevallig dat de eerste Nederlandse anti-IS-strijders lid zijn van een motorclub.
Tijdens mijn bezoeken aan clubhuizen van No Surrender trof ik telkens onverschrokken, betrokken en gedreven mensen aan die hun onderlinge loyaliteit expliciet uitdroegen. Mannen, geen jongetjes en al helemaal geen bangeriken. Dát zijn het type mensen die bij het zien van wat zij onrecht vinden, doen wat zij denken dat gedaan moet worden, ook als er niet direct een persoonlijk belang is.
Zolang onder andere de zes genoemde factoren een rol spelen in de strijd tegen IS zal Nederland zich erop moeten voorbereiden dat er meerdere Nederlandse strijders aan beide zijden van het conflict zullen vechten. Een deel daarvan zal sneuvelen. Een deel daarvan zal terugkeren. Beide situaties treffen henzelf, maar ook hun directe (woon-)omgeving. De Nederlandse overheid dient hierop vooraf beleid te ontwikkelen.

Meer over:

opinie, wereld
Delen:

Praat mee

Onze spelregels.

Omschrijving *

Typ hier je reactie...


0/1500 Tekens
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Reacties (12)

Kilted
Kilted
5 nov. 2014 - 12:43
Eigenlijk geeft dit artikel precies aan wat de oplossing is; Hek er omheen en uit laten fikken. Er zijn teveel partijen die allemaal hun eigen deelbelangen hebben zodat een nette onderhandelde oplossing niet meer in zicht is. De Sjiieten mogen de Soennieten niet en dat is wederzijds. De koerden willen een eigen staat, maar de koerden zijn grens overschrijdend verdeeld over een aantal staten Er zijn Jezidi's die een aantal geloven in een grote pan gegooid hebben, en daardoor eigenlijk door zo ongeveer iedereen met de nek worden aangekeken. Er zijn Aleviten, waaronder Assad, die zichzelf als moslim zien, maar door het merendeel van de overige moslims als afvalligen worden beschouwd en zich met dictatoriale macht tegen de rest beschermden. Er lopen Christenen rond die onder Assad zich enigszins beschermt voelden door de Aleviten. En dan ben ik zeker nog drie partijen vergeten., Nourdeen Wildeman stelt dat de roep om internationaal ingrijpen grotendeels aan dovemansoren gericht lijkt maar tegen wie moeten we dan ingrijpen? En met wie samenwerken? Het hele verhaal doet me denken een scene in een Amerikaanse serie waarin een bendelid een detective bedreigde met represailles en de detective van repliek diende door te stellen dat hij lid was van de grootste bende van de stad, nl, de politie. M.a.w. ingrijpen is alleen zinvol als daarmee niet gewoon een extra strijdende partij aan het toneel wordt toegevoegd.
Michiel Online
Michiel Online
5 nov. 2014 - 12:43
Een belangrijke kentering. Wat ben ik blij dat ik en mijn ouders geen religie heb. Zo blij. Zo ongelofelijk blij. Ik ben vrijer dan elk van de religieuzen. Ik ben intelligenter, verstandiger en gezonder.
Windowjan
Windowjan
5 nov. 2014 - 12:43
''Wantrouwen jegens Nederlandse moslims die - totdat zij het tegendeel bewijzen – schuldig zijn aan het steunen van IS'' Daar kan ik inkomen, ''innocent until proven guilty''. Even wat anders, U bent een Nederlander, okay, en een moslim, ook prima. Waarom wilt U dat uitdragen? Gewoon Nourdeen Wildeman zonder wat dan ook klinkt beter.
123456zeven
123456zeven
5 nov. 2014 - 12:43
Ik zie die aantallen helemaal niet zo groot worden, en dat komt omdat er geen ideologische component is. Immers, de ideologische component zorgt ervoor dat mensen zonder verstand van vechten toch mee willen doen. Dat zie je juist heel sterk bij de voorstanders van ISIS, en dat zag je vroeger ook bij de Nederlandse SS-ers (22.000) en de Nederlandse Spanje-gangers (honderden). Er zullen altijd wel wat mensen gaan, maar niet heel veel. En het geeft ook aan dat het met de moslimhaat in Nederland heel erg meevalt. Niet te vergelijken met de communistenhaat waardoor de SS-ers geinspireerd waren, of met de fascistenhaat waardoor de Spanje-gangers geinspireerd waren.
Rootman
Rootman
5 nov. 2014 - 12:43
Geen probleem, maar ze moeten dan wel de lokale nationaliteit aannemen en zich daar vestigen.
Sardar2
Sardar2
5 nov. 2014 - 12:43
Beste Nourdeen, en eyeopener voor velen in Nederland. Toch had ik graag verwacht dat jij zou kunnen aangeven welke maatschappelijke context er onder deze ontwikkelingen betaat. Het streven naar een publieke debat zonder het bieden van een houvast aan publiek, zet publiek zelf buitenspel. Een publieke debat over veel zaken brengen vaak veel onzin, maar ook veel ongesproken onderwerpen naar boven. Met de recente politieke onrust in Midden-Oosten, worden meer dan ooit politieke en maatschappelijke ontwikkelingen in Nederland blootgelegd. Voor velen speelt het Midden-Oosten een achtergrond linie voor de interne ontwikkelingen in Nederland. Ook velen zien naar aanleiding of parallel aan wat in Midden-Oosten gebeurd, ook ontwikkelingen hier die verontrustend klinken. Het feit is dat de maatschappelijke polarisatie in Nederland wordt niet alleen benut voor Syrië, maar ook vormt een bodem voor vele andere conflicten binnen en buiten Nederland. Nu blijkt dat het niet beperkt is gebleven met IS-aanhang, maar ook tegen-IS-aanhang of Koerden-aanhang en misschien straks ook christelijke aanhang en nog meer zullen zich manifesteren in Nederland. Op zich een ongewenste ontwikkeling, maar gezien de huidige polarisatie in Nederland en de opengrenzen van EU, een te verwachten ontwikkelingen. Het onthutsende feit dat een deel van die strijders zullen straks terug keren en worden al vanaf nu als potentiële gevaar ervaart, of in het geval van het winnen of verliezen van strijdende partijen, velen ook terecht zullen komen in asiel of gewoon afreizen naar het westen, maakt men zorgen over het gevolgen daarvan. Ik denkt dat Nederland zich moet gaan meer zorgen maken over het ontstane polarisatie die de bodem vormt van potentiële radicalisme dan de uitverkorenen die besloten hebben af te reizen naar conflictzones. Want deze cijfers bevestigen dat er nog vele malen grotere aanhang in Nederland bestaan die niet hebben afgereisd, maar wel actief mee doen in zogenaamde religieuze, politieke of maatschappelijke strijd en werving van medestanders. Een handjevol extremistische strijders kon je veel makelijker bestrijden met gerichte veiligheid maatregelen, maar het bestrijden van geschikte maatschappelijke bodem van radicalisering en nog verdere polarisatie zijn niet voer voor veiligheidsdiensten, maar vereisen structurele en veelzijdige maatregelen. Het vereist veel meer van de samenleving dan de overheidapparatuur zelf.
Jansen & Jansen
Jansen & Jansen
5 nov. 2014 - 12:43
Een goede ontwikkeling, laat alle overlastgevende noord-afrikaanse, arabische en turkse randgroepcriminelen ISIS gaan helpen, en laat alle PVV-tokkies het Israëlische leger gaan helpen, dan wordt Nederland een stuk leefbaarder.
JoopSchouten2014
JoopSchouten2014
5 nov. 2014 - 12:43
Logisch. Gedachten infecteren mensen.
bv-user-84072
bv-user-84072
5 nov. 2014 - 12:43
"Inmiddels zijn meer dan 150 Nederlandse moslims afgereisd om zich aan te sluiten bij IS. De reactie in Nederland kenmerkt zich door onbegrip, woede, angst en onbegrip over het feit dat mensen ervoor kiezen om vanuit het veilige Nederland af te reizen naar een oorlogsgebied om te strijden. Woede omdat men het als een vorm van verraad ziet ten opzichte van Nederland en de Nederlandse normen en waarden." Er wordt hier subtiel overgeslagen dat deze reacties niet bestonden over het feit dat men af reisde naar een oorlogsgebied om te strijden, als wel dat men afreisde naar een gebied om daar de lokale bevolking te onderdrukken, te onthoofden en als (sex)slaaf te verkopen. Ietsje pietsje andere reden. Maar inderdaad wel tegen de Nederlandse normen en waarden (buiten het criminele circuit). Op net nieuws dat er No Surrender leden zijn afgereisd om aan de andere kant te vechten werd eerst wellicht met enthousiasme gereageerd (net als trouwens de eerste strijders die naar Syrie afreisden om te vechten tegen Assad), ik denk dat dat heel snel is verstomd toen bleek dat ook de Peshmerga executeren. Per saldo denk ik dat met het vertrek van zowel de NLse IS-strijders, als met het vertrek van een aantal No Surrender leden, Nederland wat minder crimineel is geworden. Helaas ten koste van inwoners in Syrië en Irak. Ik zit niet te wachten op onthoofdende moslims, noch op executerende bikers. Tuig.
2 Reacties
nikita72
nikita725 nov. 2014 - 12:43
Har Stef, ik vrees dat No Surrender leden in Syrië meer criminele daden verrichten dan ze in Nederland doen. Het zou best kunnen dat de 3 vertrokken No Surrender leden in Nederland zich helemaal niet met criminaliteit inlieten.
nikita72
nikita725 nov. 2014 - 12:43
Overigens vertrokken in de jaren '90 ook Nederlanders op eigen houtje om in Joegoslavië met Kroaten tegen Serviërs te vechten. Dat was vóórdat de Nederlands staat soldaten stuurde.
bv-user-84072
bv-user-84072
5 nov. 2014 - 12:43
de motorgeuzen
1 Reactie
feitenchecker
feitenchecker5 nov. 2014 - 12:43
Mooie naam, die moet ik onthouden.
rabotnikeh
rabotnikeh
5 nov. 2014 - 12:43
Nourdeen Wildeman geeft scherp weer dat tribale culturen kunnen (ver)leiden tot het vrijwillig en enthousiast opzoeken van geweld. In tribale culturen genieten individuen bescherming en eigenwaarde door zich af te zetten tegen andere collectieven: 'wij' tegen 'zij'. Die mythe zorgt voor identiteit, zingeving, missie, duidelijkheid en zekerheid. Zolang men onvoorwaardelijk loyaal is aan het collectief. Dat dan weer wel... Wildeman heeft groot gelijk door te stellen dat moslims daar zeker geen patent op hebben. (Autochtone) bikers plegen criminele daden. Ze beroven, brengen mensen aan de drugs, verkrachten en mishandelen mensen. Ter compensatie zijn ze lief voor elkaar. (Autochtone) Duindorpers intimideren en bedreigen allochtonen en praten dat recht met fascistisch nationalisme (‘Nederlanders zijn meer waard dan buitenlanders’). IS-vrijwilligers slachten mensen af en verkrachten hun (Yezidi)slavinnen. Onderling gedragen deze zelfbenoemde übermenschen zich respectvol en zorgzaam naar elkaar. Gelukkig heeft het overgrote deel van de moslims in Nederland al grotendeels afscheid genomen van deze tribale cultuur. Jammer dat dat in landen waar de islam door de staat wordt opgelegd nog niet het geval is. Wildeman laat wel iets na: hij romantiseert de tribale cultuur naar mijn smaak nog te veel. Termen zoals 'broederschap' en 'strijden' spreken tot de positieve verbeelding, maar ze verbloemen wat tribale culturen feitelijk aanrichten: dood, verderf en angst in het andere kamp. Leuk voor jullie, maar niet voor ‘hen’. Tribale culturen resulteren in een dialectiek van de ene groep die de ander overheerst en vice versa. Wetenschappelijk gesproken meten we psychologische gezondheid af in de mate waarop we de gelijkwaardigheid van elk mens respecteren. In dat opzicht zijn tribale culturen psychologisch erg ongezond. Met geweld de sharia opleggen is gewoonweg primitief en achterlijk. Het geluk van de een betekent het ongeluk van de ander. Dat kan toch echt beter. Culturen waarin liberalisme, individualisme, humanisme en boeddhisme de boventoon voeren zijn psychologisch veel gezonder. Dat is te merken aan feitelijk betere welzijn, welvaart, veiligheid, levensduur, etc.. Je kunt gerust stellen dat een tribale cultuur ‘achterlijker’ is dan een meer humanistische cultuur. Ooit was het een logisch recept om te overleven. Nu weten we dat het anders en beter kan. Het wordt tijd dat we ‘tribaal gedrag’ gaan zien als een cultuur of leefwijze die overal voorkomt, maar daarom als niet minder dan onwenselijk bestempeld kan worden. Het is ten diepste destructief. We mogen het gerust als ‘primitief’ bestempelen want dat is het ook. Het is niet meer nodig met de kennis van nu. Dat heeft geen effect wanneer we dat veralgemeniseren naar een religie (‘alle moslims’) of een land (‘alle mensen in Iraq’). Dat heeft wel effect als protesteren tegen het gedrag van (tribale) culturen, ongeacht religie of nationaliteit.
2 Reacties
RosaLange
RosaLange5 nov. 2014 - 12:43
Dank je voor deze bijdrage. Ik had deze verschijnselen zelf nog nooit met het begrip "tribale cultuur" in verband gebracht, omdat ook het begrip nieuw voor me is. Ik begrijp wel dat mensen in een geïndividualiseerde samenleving op zoek zijn naar de samenhang van een "tribe". Ik heb ooit eens een ex-nazi over zijn extreem rechtse tribe horen waarschuwen dat het er wel op lijkt dat je in een tribe krachtige vriendschappen hebt, maar dat deze vrienden je net zo hard weer laten vallen als je de groep verlaat. Helaas gaat de "straf" voor afvallige groepsleden vaak nog veel verder dan dat ze je alleen laten vallen.
feitenchecker
feitenchecker5 nov. 2014 - 12:43
Moslims hebben geen alleenrecht op die tribale cultuur, helemaal mee eens. Maar is het probleem niet dat veel moslims in Nederland nog steeds zijn blijven hangen in die tribale cultuur?
FrankTalker
FrankTalker
5 nov. 2014 - 12:43
Ik ben van mening dat nederlanders niet voor en tegen isis moeten gaan vechten in Irak en Syrie. Dit is een taak van leger, niet van gewone burgers. Er is iets van een dubbele moraal, om te mannen die tegen ISIS gaan vechten, wel te laten gaan, en die voor ISIS willen gaan vechten tegen te houden.
1 Reactie
123456zeven
123456zeven5 nov. 2014 - 12:43
ISIS pleegt oorlogsmisdrijven, en het is ook geen leger want ISIS is geen erkende staat. Je wordt lid van een terreurgroep, een bijzonder soort misdadige organisatie, en dat is bij wet verboden.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Meld je hieronder gratis aan voor Joop NL. Iedere donderdag een selectie opvallende nieuwsverhalen, opinies en cartoons in je mailbox.

BNNVARA LogoWij zijn voor