In de afgelopen decennia is China uitgegroeid tot een mondiale grootmacht, een reusachtige titan die onaantastbaar blijkt voor kritiek, zowel vanuit buitenlandse hoeken als vanuit haar eigen volk. President Xi Jinping regeert al bijna elf jaar met ijzeren vuist over het Chinese volk en dit despotische heerschap komt de Chinese bevolking niet ten goede.
Specifiek de Oeigoeren, Tibetanen en de LHBTI+-gemeenschap worden in China genadeloos onderdrukt. Een grimmige realiteit die niemand lijkt te durven trotseren. De wandaden van China kunnen en mogen niet onbenoemd blijven. Het is onze plicht om wat er in China gebeurt nooit normaal te laten worden.
De Oeigoeren zijn een moslimminderheid die in het noordwesten van China woont. Ze worden al jarenlang onderdrukt door de Chinese overheid, die hen beschouwt als een bedreiging voor de nationale eenheid en veiligheid. De Chinese overheid heeft in de loop der jaren honderdduizenden Oeigoeren opgesloten in heropvoedingskampen, waar de Oeigoeren worden blootgesteld aan ernstige mensenrechtenschendingen.
De Chinese overheid noemt deze kampen anti-extremistische, ideologische educatiecentra, maar in werkelijkheid zijn de mensenrechtenschendingen er vergelijkbaar met die van de concentratiekampen uit de Tweede Wereldoorlog. De Oeigoeren worden in de kampen gedwongen om hun cultuur, taal en geloof op te geven in ruil voor datgeen wat de Chinese Communistische Partij voorschrijft. Zo moeten de Oeigoeren alcohol en varkensvlees eten, terwijl dat verboden is volgens de islam. Een schandalige schending van de vrijheid van godsdienst. De Oeigoeren worden ook gesteriliseerd en seksueel misbruikt, waarschijnlijk om hun bevolkingsgroei te stoppen en hun waardigheid te ontnemen. Ook dit is een belachelijke, grove schending van de universele mensenrechten.
Ook de Tibetanen hebben te lijden onder het regime van Xi Jinping, maar al langer zijn de Tibetanen een doelwit van de Chinese overheid. De Internationale Commissie van Juristen, een mensenrechtenorganisatie, heeft de acties van China jegens de Tibetaanse bevolking gedocumenteerd. Gedwongen sterilisatie van vrouwen, systematische religieuze vervolging en het martelen en moorden van duizenden mensen zijn slechts een paar van de vele misdaden die China tegen de Tibetanen begaat. In Tibet worden door China mensenrechten aan de lopende band geschonden.
Tot slot is er nog de LHBTI+-gemeenschap in China, tenminste op dit moment zijn zij er nog. Echte aanwezigheid zoals in de meeste landen in het Westen hebben zij echter niet. Afgelopen mei heeft de Chinese overheid het LHBT-Centrum in Beijing gesloten. Dit centrum werd gezien als de grootste LHBTI+-organisatie in China. Het sluiten ervan past in een trend die China al langer doorzet om de LHTBI+-gemeenschap in China te onderdrukken. De overheid heeft de aanwezigheid van “abnormaal seksueel gedrag” in de media verbannen. Daarnaast sluit China ook zomaar LHBTI+-accounts op hun populairste berichtenapp, WeChat.
De meest waarschijnlijke reden waarom China deze onderdrukking doorzet is om separatistische sentimenten in China tegen te gaan. Daarnaast wil de Chinese overheid voorkomen dat enige vorm van individualisme de overhand krijgt in China. Alles wat de macht van de Chinese Communistische Partij kan ondermijnen, is immers een gevaar.
Daarnaast zijn de grondstoffen in de gebieden waar Oeigoeren en Tibetanen leven, respectievelijk Xinjiang en Tibet, te belangrijk voor China om te verliezen. Ook voor de handel met andere landen heeft China de verbindingen die Xinjiang biedt nodig.
Dan het onderdrukken van de LHBTI+-gemeenschap, dit heeft natuurlijk als reden om vrijheid tegen te gaan. De normen en waarden van de LHBTI+-gemeenschap stellen voorop dat men mag zijn wie men wil zijn. Dit gaat uiteraard in tegen de idealen van de Chinese Communistische Partij en dat moet dus onderdrukt worden.
Het is natuurlijk al veel langer bekend dat China dit allemaal doet, maar er wordt te weinig aandacht aan besteed. Het schenden van mensenrechten mag nooit getolereerd worden. Het is aan Nederland, maar ook aan de Europese Unie en andere internationale organisaties om China continu aan te blijven spreken op hun immorele gedrag om zo hopelijk verandering teweeg te brengen. Het liefst zou ik zien dat China een democratisch en vrij land wordt, maar realistisch gezien gebeurt dat niet. Desondanks moeten we alles doen wat we kunnen om de schendingen van mensenrechten in China te stoppen.