We hebben te maken met een spectaculair falen van de overheid. Anders valt de situatie niet te definiëren ondanks de onverschrokkenheid van het zorgpersoneel.
Op een gegeven moment raken de ziekenhuizen zo overbevolkt, dat je de toegang tot levensreddende zorg niet meer uitsluitend op medische gronden kunt bepalen. Als het eenmaal zo ver is, gaat de jongste patiënt voor want die heeft minder van het leven kunnen genieten dan concurrenten met een hogere leeftijd. Tot die aanbeveling zijn de artsen na overleg met ethici gekomen. De plaatsbekleder van Jezus bij de talkshows, prof. dr. Diederik Gommers, verdedigde deze beleidslijn dan ook met kracht in Op1.
Een Kamermeerderheid is het met hem eens. Die keerde zich tegen een plan van minister Tamara van Ark om deze vorm van leeftijdsdiscriminatie buiten de wet te stellen. De meeste mensen stellen zich nu voor hoe op het chaotische voorplein van het ziekenhuis, waar wanhopige mensen elkaar ondanks de maatregelen verdringen, opa naar buiten geschoven wordt in de armen van zijn snikkende kleinkinderen. Toch zou het theoretisch mogelijk zijn dat een 21-jarige aan de kaken van de dood wordt prijsgegeven omdat er net een 19-jarige is binnengebracht met dezelfde overlevingskansen.
Gemiddeld is de kans dat personen boven de zestig jaar op deze wijze het schuitje van Charon in geduwd worden groter dan dat jongeren dit overkomt. Daarom is het voor hen van belang om het stemgedrag rond dit terzijde schuiven van het verbod op leeftijdsdiscriminatie te kennen.
Vóór waren het Forum voor Democratie, de ChristenUnie, de Partij voor de Dieren, DENK, de VVD, GroenLinks, de Partij van de Arbeid, D66 en mw. Van Kooten-Arissen. Het leven is onze grootste schat. U kunt natuurlijk zelf wel vinden dat het zo wel genoeg is geweest of om welke reden dan ook uw plaats op de IC zelf afstaan, maar op deze manier kan men dat afdwingen, U verder leven ontzeggen. Dat is voor senioren een erg goede reden om nooit en te nimmer op een van deze partijen te stemmen. Er kunnen zich immers omstandigheden voordoen waarin U niet meer in hun plaatje past. Op 17 maart kunt U ze bij voorbaat een proefje geven van hun eigen medicijn.
U treft daarmee vrijwel zeker een partij die mede verantwoordelijkheid heeft gedragen voor het volksgezondheidsbeleid van de afgelopen twee decennia. Dát heeft geleid tot de drukte aan de poort van de ziekenhuizen. We hebben te maken met een epidemie ven redelijk beperkte omvang. Het percentage van de bevolking dat aan het Covid-19-virus ten offer valt, is een fractie vergeleken met dat in de tijd van de builenpest. Het aantal patiënten dat ziekenhuiszorg nodig heeft is gering vergeleken met de hoeveelheid besmettingen. Toch kunnen de ziekenhuizen de toestroom niet aan. Nu al is de behandeling van tal van aandoeningen gestaakt omdat men er voorlopig geen tijd voor heeft.
We hebben te maken met een spectaculair falen van de overheid. Anders valt de situatie niet te definiëren ondanks de onverschrokkenheid van het zorgpersoneel.
Er is de afgelopen decennia door deskundigen uitgebreid en gedocumenteerd gewaarschuwd tegen het soort pandemieën waar we nu een voorbeeld van zien. In Azië hebben ze gedurende deze eeuw al plaatsgevonden maar ze zijn daar tijdig ingedamd. De overheden in het westen stonden erbij en keken ernaar. Zij hebben niets gedaan om hun burgers tegen dit risico te beschermen. Met als gevolg dat men zich door Covid-19 totaal liet verrassen.
Waar het fout gaat, waar het moeilijk wordt, waar de wal het schip keert, proberen te veel politici de verantwoordelijkheid af te schuiven op de artsen. Laat hén maar kiezen tussen leven en dood, ook als de medische argumenten zijn uitgeput.
De keuze bepalen op grond van leeftijd dan wel door loten dan wel op grond van andere argumenten, is geen medische maar een politieke overweging. Kamerleden die dát uit de weg gaan, zijn te laf om het volk te vertegenwoordigen. Ook als de dokters zelf vinden dat het tijdens een zwart scenario wél hun taak is om zelf te bepalen onder welke omstandigheden zij het beulszwaard zullen opnemen.
Naschrift: Wat te doen dan onder de god zij dank zeer theoretische omstandigheid dat meer personen van verschillende leeftijd moeten concurreren om één bed? Eerst vraag je ze wat ze willen zonder morele druk uit te oefenen. Wie zich opoffert, verdient de status van martelaar. Tussen de overigen wordt geloot. Uitermate pijnlijk maar maakt wel duidelijk hoe ver men (en niet dat virus) het heeft laten komen. Mensen op grond van hun leeftijd het recht op behandeling ontzeggen is natuurlijk net zo pijnlijk. Alleen wordt dan de willekeur bedekt met een kleed van zogenaamde zorgvuldigheid. Dat er over is nagedacht. Dat de procedure is gevolgd. Dat ze alles hebben afgevinkt en de crematie met een beperkt aantal gasten en livestream de onvermijdelijke uitkomst was.