Een slimme overheid is op haar toekomst voorbereid

Ik ben nog niet zo oud – 33 lentes jong – maar ik kan me nog wel de overheidscampagne ‘een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’ herinneren. Een campagne die meer meiden voor exacte vakken zou moeten laten kiezen. Nog altijd is daar een wereld te winnen, maar aan de slogan heeft het niet gelegen. Die staat in het collectieve geheugen van mijn generatie gegrift.

In de 33 jaar dat ik leef is er nog meer veranderd. Zo werd de vennootschapsbelasting – de belasting die bedrijven over hun winst betalen – stelselmatig verlaagd. Waar hij bij mijn geboorte nog bijna 50% was, wil dit kabinet deze belasting voor grote bedrijven verlagen tot 20,5%. Meer dan een halvering dus. Dat betekent dat we elk jaar miljarden aan belastinginkomsten mislopen.

Met als magisch argument? Het vestigingsklimaat! De vraag of bedrijven nog wel in ons land willen blijven, als we ze om een eerlijke bijdrage vragen. Eerlijk? Ja! Want bedrijven kiezen niet alleen om een land vanwege het vestigingstarief. Maar ook vanwege het – door ons allemaal betaalde – netwerk van infrastructuur, wegen en openbaar vervoer. En vanwege de aanwezigheid van een – door ons allemaal betaald – aantrekkelijk cultuuraanbod. Een betaalbare woning. En natuurlijk een – door ons allemaal betaalde – goed opgeleide beroepsbevolking.

Want wie gaat straks het werk voor deze bedrijven doen, als kinderen niet goed genoeg opgeleid zijn. En daar zijn zorgen genoeg over. De beheersing van taal en rekenen bij kinderen nemen al jaren af. En ook op het gebied van burgerschap doen we het in Europa steeds minder goed. Leraren zien dat ook gebeuren. Het is niet voor niks dat de leraren op de basisschool zich massaal verenigd hebben in ‘PO in Actie’. Hun wens? Een beloning die recht doet aan hun verantwoordelijke werk en hun hbo-opleiding. En een forse vermindering van de werkdruk, zodat ze elk kind de aandacht kunnen geven die hij of zij verdient.

PO in Actie boekte succes. Er kwam meer geld voor salarissen. En er werd een werkdrukakkoord gesloten. Maar nog altijd is het lerarentekort een astronomisch probleem. Klassen worden naar huis gestuurd of samengevoegd en sommige scholen voelen zich gedwongen om noodmaatregelen te nemen, zoals een vierdaagse schoolweek.

Dat is slecht voor de kansen van deze kinderen. En slecht voor het vestigingsklimaat. Deze week praat de Tweede Kamer over het onderwijs. En als het aan de SP ligt maken we korte metten met de achtergebleven beloning van docenten in het primair onderwijs. Dichten we de loonkloof met hun collega’s van het voortgezet onderwijs. En maken we het beroep zo aantrekkelijk dat het lerarentekort langzaam maar zeker zal verdwijnen.

Daar profiteren we allemaal van: docenten, kinderen en ook bedrijven! Diezelfde bedrijven die de afgelopen jaren steeds minder winstbelasting zijn gaan betalen. Volgens de SP kunnen we als land beter concurreren door onze goed opgeleide beroepsbevolking dan door een belastingoorlog te starten met de landen om ons heen. Daarom maken wij een duidelijke keuze. Verhoog de vennootschapsbelasting in het hoogste tarief – voor de grotere bedrijven – met een bescheiden 0,8%. Een fractie van de verlaging die deze bedrijven de afgelopen jaren hebben gekregen. En investeer dit geld in goed opgeleide leraren, die een eerlijke beloning voor hun werk krijgen.

Beter voor de docent. Beter voor de kinderen die dan niet naar huis hoeven te worden gestuurd. En beter voor die bedrijven die ook over 15 jaar nog behoefte zullen hebben aan goed opgeleide jongeren.