Een nieuwe tweedeling in de maatschappij

Afgelopen dinsdag richtte premier Rutte zich in de Tweede Kamer uitgebreid maar straffeloos niet tot de voorzitter maar tot de kijkers thuis. Hij riep ze nadrukkelijk op niet in België en Duitsland te gaan winkelen omdat daar de winkels wel open zijn.

Het haalde ongetwijfeld weinig uit. Massaal stromen de Nederlanders naar het nabije buitenland om daar te genieten van een vrijheid die ze in de buurt niet meer gegund wordt. Een voorhoede van deze massa is halsoverkop naar Oostenrijk vertrokken. Die wil daar aankomen voor de nieuwe quarantaineregels in werking treden waarmee de regering daar probeert omikron de voet dwars te zetten. Wie voor vrijdag weet in te checken, is van deze nieuwe maatregelen gevrijwaard. Althans dat hopen de betrokkenen.

Het is allemaal een kwestie van mentaliteit. Volgens Motivaction steunt nog steeds zo´n 52% van de bevolking de coronabeperkingen van harte. De rest legt zich er mopperend bij neer en houdt zich op een zo minimalistisch mogelijke wijze aan de regels. Waar ontsnapping mogelijk is, wordt die kans met beide handen aangegrepen. Daarom hoor je op de Keizerlei en de Königsallee dezer dagen zoveel Nederlands spreken. Daarom hangt in de supermarkt het mondkapje op half zeven. Wie de lockdown daadwerkelijk en vanuit het hart steunen, wijken natuurlijk niet uit naar Antwerpen. Die houden afstand en schuiven het mondkapje vol overtuiging over de neusgaten.

Dit geeft blijk van een tweedeling die ons volk doormidden splijt met aan de ene kant de burgers die de regels naar letter en geest volgen en aan de andere de lui die het wel geloven. Ze zoeken de grenzen van de wet op. Ze zullen zich niet aan de maximale aantallen bezoekers houden met kerstmis, omdat ze weten dat het hier een dringend advies betreft en geen bevel. Het schijnt ook dat de sluiting van de scholen en de kinderopvang er voor heeft gezorgd dat een derde van der werkende ouders dan maar oma als oppas hebben ingeschakeld.

Noem het een soort stille sabotage.

Het zal interessant zijn te zien of deze tweedeling volgend jaar gevolgen krijgt. Zal zij tot net zo’n polarisatie leiden als er nu al bestaat tussen de ingeënten en de vaccinweigeraars? Komen er politieke gevolgen van? Gaat de vlam in de pan en zo ja, hoe vaak dan? Tenslotte: hoe disciplinerend zal omikron werken?

Voor het overige ben ik van mening dat het toeslagenschandaal niet uit de publieke aandacht mag verdwijnen en de affaire rond het Groninger aardgas evenmin.

Luister naar Het Geheugenpaleis , de podcast van Han van der Horst en John Knieriem over politiek en geschiedenis.