Heerlijk voelt het om zo in mijn eigen senioriteit te kruipen.
Omdat ik vijfentwintig jaar in het media-vak zit, oftewel een kwart eeuw tot tevredenheid van mensen content creëer, ga ik mezelf hier eens lekker feliciteren. Ik verwacht dat u gewoon doorleest, u kijkt immers ook massaal naar praatprogramma’s waarin allerlei geslaagde figuren elkaar bevestigen.
Mijn carrière begon in het voorjaar van 1999, nadat ik op een oproep van BNN reageerde. Ze zochten jongeren die graag radio wilden maken, ervaring was niet nodig. Na een selectiedag mocht ik op pad voor mijn eerste reportage, in de hal van het Amsterdamse hoofdbureau van politie interviewde ik Klaas Wilting.
De jongere lezer kan zich geen voorstelling maken van de sterrenstatus die politiewoordvoerder Klaas Wilting destijds had. Ellie Lust, zij schopte het ook van blauwepettenspreekbuis tot tv-persoonlijkheid, kwam later enigszins in de buurt, maar in 1999 had je geen internet en hooguit zes televisiestations.
Klaas verscheen elke avond wel op één van die kanalen, hij was daarmee feitelijk net zo groot als Henny Huisman, Linda de Mol of de toenmalige koningin Beatrix. Heerlijk voelt het om zo in mijn eigen senioriteit te kruipen, de komende vijfentwintig jaar zal ik voornamelijk content creëren over de content die ik eerder heb gemaakt.
Sowieso moet er meer meta-journalistiek komen, en dan bedoel ik niet mediaprogramma’s waarin journalisten gezamenlijk navelstaren aan een tafel in een studio. Nee, ik zie voor me hoe er langzamerhand een extra ring van opwinding ontstaat om de bestaande roedel verslaggevers die achter gebeurtenissen aanholt.
Misschien wil ik in de tweede helft van mijn loopbaan naar Den Haag, om er de godganse dag met camera en microfoon Jaïr Ferwerda te achtervolgen terwijl hij politici voor zijn niet al te intellectuele rubriekje interviewt. Het is maar een wild idee, eigenlijk zoek ik gewoon een nieuwe dimensie in een tijd zonder hoop of perspectief.
Meer over:
opinie