Een heer draagt nooit een korte broek

Nu de zon zich ineens doet gelden, verschijnen korte broeken en bermuda´s in het straatbeeld. Arno Kantelberg, de hoofdredacteur van Esquire, het blad voor de modieuze man, geeft daarover in de Volkskrant van vrijdag richtlijnen. In het kort: wees radicaal. Zo´n broek eindigt boven de knie en anders loop je voor gek. Hij wijst bovendien het standpunt van de meeste vrouwen af: volgens hem zien die mannen liever niet in een korte broek paraderen.

Zij hebben gelijk. Een heer draagt nooit een korte broek maar bedekt zijn benen geheel. Dat is om te beginnen een kwestie van goede smaak: het mannenbeen is weinig esthetisch. Herenschoenen en -sokken accentueren door hun vormgeving dit trieste maar onmiskenbare feit. Het wordt nog erger als de man, zoals de meeste van zijn seksegenoten een embonpoint heeft. Blote benen onder een stevige pens, dat is het treurigste wat je op zomerse straten kunt tegenkomen.

Benen komen daarentegen wel tot hun recht als zij omsloten worden door een pantalon. Het hangt van de heer af welke keuze hij maakt. Zelfs in een spijkerbroek kan hij behoorlijk voor de dag komen. Dat hangt van zijn stijl en zijn persoonlijkheid af. Ikzelf bijvoorbeeld prefereer een discrete krijtstreep. Ook tijdens de hondsdagen en in warme landen.

Korte broeken horen oorspronkelijk bij het tenue van Europese soldaten die ten tijde van het kolonialisme in Azië of Afrika werden ingezet. Ze zijn overgenomen door toeristen die vaak meteen hun knieën aan het zonlicht blootstellen zodra ze de zones met tropisch en subtropisch klimaat betreden. Dat is niet verstandig. Je verbrandt levend.

Het is ook onbeschoft. In de armere delen van de wereld doen de meeste mensen hun best er zo netjes mogelijk bij te lopen. Zelfs als ze zich daarbij voedsel uit de mond moeten sparen. Daar ga je met je dikke portemonnee niet in een korte broek tussen lopen. Het kenmerk van een heer is namelijk dat hij respect krijgt door het te geven.

En nogmaals: in een pantalon komt hij het best tot zijn recht, zo’n heer. Dan beweegt hij zich soepel in elk gezelschap. Hij is minzaam en prettig. Hij heeft zich op elke situatie gekleed. Hij is een persoonlijkheid, geen figuur. Tegelijk beseft hij dat je heer én schooier tegelijk kunt zijn, getuige ook het beroemde citaat van George Bernard Shaw: “Men kan een heer met alles en iedereen vertrouwen, behalve met geld en met vrouwen”.

Voorbeeld: hoe een man in een warme nacht wél tot zijn recht komt.