Een faux pas van Matthijs

Matthijs van Nieuwkerk wilde laten zien dat hij net als zijn held Jeremy Paxman keihard kon interviewen. Rutger Castricum durfde hij niet aan, wel Martijn van Dam.

Matthijs van Nieuwkerk, de presentator van het feel good en populaire programma De Wereld Draait Door (DWDD), was verleden week te gast bij het programma Nova College Tour. In dit programma interviewt Twan Huys een uitzonderlijke professional en krijgen de studenten de gelegenheid om ‘de meester’ te bevragen. De francofiel Van Nieuwkerk bleek bewonderaar van BBC-interviewer Jeremy Paxman. Paxman legt zijn gasten het vuur aan de schenen en hanteert een confronterende interviewstijl. Huys vroeg Van Nieuwkerk of hij dacht dat hij op eenzelfde wijze een politiek zwaargewicht zou kunnen interviewen. Van Nieuwkerk dacht van wel. Dat hij dat niet eerder had laten zien, kwam vanwege het format van DWDD legde hij uit: easy tv-watching vrij vertaald.

Ik weet niet hoe het precies gegaan is. Maar misschien stapte de DWDD-presentator na het interview op zijn fiets of nam hij taxi en voelde hij toen toch een beetje pijn in zijn ego opkomen. ‘Wel parbleu, ik kan wel zeker keihard en journalistiek interviewen’, heeft hij mogelijk gedacht.

PowNews-pestertje, ik bedoel PowNews-journalist, Rutger Castricum durfde hij schijnbaar nog niet aan. Maar een dag later was de jonge, betrokken Martijn van Dam de pineut. Van Dam stak als eerste zijn nek uit en stelde zich kandidaat om Job Cohen op te volgen als partijleider van de PvdA, een partij die je onderuithaalt waar je bij staat. Van Dam trof het niet. Hij dacht, niet onterecht, dat hij zijn campagne een goede start zou kunnen geven in het populaire DWDD. Doorgaans is dat ook zo. Want velen worden in dit programma op het paard gehesen, weinigen worden streng aangepakt.

Je krijgt normaliter de kans om je verhaal te vertellen. Tot woensdag dus. Woensdag besloot Van Nieuwkerk zijn ego op te krikken ten koste van de PvdA-enthousiasteling. Na een monoloog verpakt als een keihard interview kwam Van Nieuwkerk tot de conclusie dat het ‘helemaal niets’ zou worden met Van Dam. Van Dam weigerde zich namelijk in een frame te praten waarin hij bijvoorbeeld Diederik Samsom zwart moest maken. Hij wilde zijn eigen verhaal vertellen. Dat vraagt iedereen toch: een eigen PvdA-verhaal? Zwak, oordeelde Van Nieuwkerk. Zelfoverschatting, vond tafeldame Fidan Ekiz. Exit Van Dam. Ja, want dat moet je toch kunnen: tegen onbeleefde interviewers je staande houden. Castricum zijn Ella, Huys zijn Job, Van Nieuwkerk zijn Martijn?

Matthijs, wat was er in je gevaren? Vraag Van Dam terug, bied je verontschuldiging aan en geef hem de kans om zijn kandidatuur toe te lichten. 

En Diederik Samsom, hoe slim en sympathiek je ook bent, als campagneleider van Cohen heb je weinig laten zien. Bovendien behoor jij tot een van PvdA’ers die de poten onder Cohens stoel heeft afgezaagd. Het is niet vreemd dat toen je Cohen belde om je kandidatuur bekend te maken hij, te horen aan je eigen verslag van dit gesprek in Pauw & Witteman, weinig enthousiast reageerde. Volgens (onder meer) Verdonks mislukte campagneleider Kay van de Linde staat Van Dam 2-0 achter. Nee, wat mij betreft staat het fatsoen weer achter. En helaas vanuit onverwachte hoek: de oprisping van het ego van de normaal gesproken aimabele Van Nieuwkerk.