Een fatsoenlijke geografische verdeling bij de instroom van asielzoekers is politiek een brug te ver gebleken

In de komende verkiezingsdebatten zal blijken dat de polarisatie en verdeeldheid in onze samenleving nog steeds voortwoekeren.

Het tweedaagse debat over de Spreidingswet heeft veel van onze huidige samenleving blootgelegd waar we als Nederlanders niet echt trots op kunnen zijn. De armste geografische gebieden veelal in het noorden van het land vangen de meeste asielzoekers op en de Randstad en rijkere gemeenten laten het behoorlijk afweten.

Bijna dagelijks kan iedere burger via de media vernemen hoe slecht de situatie is bij het enige aanmeldcentrum voor asielzoekers in Ter Apel. Het dorp dat onder de gemeente Westerwolde valt dat al jaren noodkreten ventileert over het beter en evenwichtiger moeten verdelen van vluchtelingen over het gehele land. Waarbij zij ook graag een tweede aanmeldcentrum in Nederland wil om de druk op Ter Apel te kunnen ontlasten. 

Tot nu toe zijn al die noodkreten tegen dovenmansoren gericht geweest. Een tweede aanmeldcentrum komt er ook niet, is recent bekendgemaakt. De solidariteit in onze samenleving om grote nijpende problemen evenwichtig en verdeeld over het land op te lossen blijkt ver te zoeken te zijn. Niet alleen bij de burgers zelf maar ook bij de politieke partijen die deze burgers vertegenwoordigen in gemeenteraden en het lokale bestuur.

Voornoemde asielproblematiek staat hoog op de agenda’s van alle politieke partijen die meedoen aan de verkiezingen, in wier agenda’s totaal verschillende oplossingen staan over een  aanpak van dit probleem.

Dat geldt eveneens voor de onderwerpen bestaanszekerheid, verhoging van het minimumloon, het stikstofdossier en andere heikele onderwerpen.

In de komende verkiezingsdebatten zal blijken dat de polarisatie en verdeeldheid in onze samenleving nog steeds voortwoekeren in een tijd dat voor elke nieuwe regering de financiële armslag ook nog eens zeer beperkt blijft.

De uitkomst van het debat over de Spreidingswet en het blijven opzadelen van het dorp Ter Apel met alle lasten van de asielinstroom in Nederland, kan slechts geduid worden als uiterst beschamende uitkomst van het huidige gepolariseerde politieke klimaat in Nederland.