Een avondklok deugt niet

Premier Rutte laat met enige nadruk de avondklok boven de markt hangen. Als de besmettingen en de ziekenhuisopnames niet snel genoeg dalen, zit er misschien niets anders op, zo luidt de waan van de dag want meer is het niet.

De kroegen, de bioscopen, de bordelen, de theaters en de danszalen zijn dicht. Als de winkels sluiten, valt er op straat niets meer te beleven. Ontmoetingen van meer dan twee personen zijn verboden. Een avondklok zal mensen niet substantieel meer uit elkaar houden dan nu al het geval is. Wel brengt zo’n maatregel extra werk mee voor de toch al overbelaste ordebewakers die nu ook nog elke nachtelijke wandelaar staande moeten houden.

Veel mensen moeten in verband met hun werk de deur uit kunnen, avondklok of niet. Van vrachtwagenchauffeurs tot zorgpersoneel en arbeiders in continudienst. Zij hebben allemaal een pasje nodig om te bewijzen dat zij niet voor de kat zijn viool onderweg zijn. Dat brengt een hele bureaucratie met zich mee.

Wie niet vroeg genoeg op huis aan gaat, is wel gedwongen een hotel te nemen of bij vrienden te blijven logeren. Feestgangers hebben nog maar één optie: doorgaan tot de zon opkomt. Wat moet je doen als vanwege een wisselstoring hele treinen pas na de avondklok het station binnenrijden? Hoe krijg je deze onschuldige passagiers naar hun bestemming zonder dat zij worden opgepakt. Overigens: als je in de nacht een bon krijgt, vrijwaart die je dan voor bekeuringen door andere boa’s? Of wordt het een soort vergunning om toch over straat te gaan? En komt er dan een tijdsaanduiding op de bon en het aantal kwartieren dat je nog ongestraft over hebt om thuis te komen?

Een avondklok levert alleen maar problemen op. En dat voor een maatregel zonder toegevoegde waarde in de strijd tegen het virus.

Dat is nog tot daar aan toe. De gedachten gaan ook nog eens uit naar de toque de queda , het Spaanse woord voor avondklok, dat onverbrekelijk is verbonden met de tirannie van Augusto Pinochet in Chili. En aan de omwille van het virus nauwelijks gevierde bevrijding van 75 jaar geleden. Toen kwam er een einde aan de Sperrstunde van de Duitse bezetters. De gemiddelde Nederlander associeert een avondklok dan ook met pesterij – of erger – onderdrukking.

Niemand gaat onder de huidige omstandigheden ‘s-avonds voor zijn lol de straat op, maar het moet wel zijn toegestaan. Zonder dat je voortschuifelt met je rug tegen de muur om uit het zicht van de politiepatrouilles te blijven.

Het is in het licht van het bovenstaande helemaal niet raar dat Rutte voor zijn avondklok naar een noodwet wilde grijpen om zo het parlement te omzeilen. Die avondklok doet niks tegen het virus maar heeft wel een betekenis: het is machtsvertoon. Elke avond dat op de tv, de sociale media en de i-phones dat verdomde klokje verschijnt met ‘denk erom: over een half uur binnen’, laat de staatsmacht zich gelden. Elke avond klinkt het klokje van gehoorzaamheid. Wie weet laten ze ook nog de sirenes gillen net als op de eerste maandag van de maand.

Een avondklok deugt niet. Niet hier. Niet in Frankrijk of Spanje. Niet in België. Nergens.

De avondklok in het Chili van Pinochet. Beroemde scene uit de film Missing van Konstantinos Costa-Gravas.

Geen video? Klik hier.

Een oude hit uit 1943 krijgt nieuwe actualiteit.

Geen video? Klik hier.