Echte leiders hadden het niet zover laten komen met het klimaat

“Westerse leiders roepen op tot actie”, luidt het begin van de kop op de voorpagina van de Volkskrant van 10 augustus. Deze zin geeft de klimaatinertie van de democratisch gekozen leiders in Nederland erg goed weer. ‘Roepen op tot actie’ is zo ongelofelijk gratuit. Zoals de laatste 20 jaar alle klimaatmaatregelen bijkans gratuit waren, met als doel om de positie van het bedrijfsleven niet aan te tasten.

We zijn op veel staatjes en niet alleen die van het klimaat, al tijden het slechtste jongetje van de klas. Het zijn de feiten en niet de volledige georkestreerde verschijning van een appel etende premier op de fiets met een mutsje op die wat algemeenheden debiteert, die qua klimaat de doorslag gaan geven. Ik vrees dat de gemiddelde Nederlander geen idee heeft wat voor gok er door rechts met het klimaat wordt genomen.

Echte leiders die het belang van allen voor ogen hebben, hadden het zover niet laten komen. Machthebbers in dienst van zichzelf of hen die belang bij de status quo hebben wel.

De wedstrijd tussen machthebbers om te zien wie het eerste met de klimaatogen knippert, heeft nu lang genoeg geduurd. De klimaatdreiging is niet alleen te stoppen met maatregelen die de uitstoot van schadelijke gassen beperken, maar ook met het geven van macht aan mensen die het welzijn van allen belangrijk vinden. Kennelijk hebben we onze verkeerde helden gekozen of kiezen we ze verkeerd.

De huizenprijzen blijven maar stijgen, maar het water ook. Misschien zit daar een verband tussen? De VVD zal dit ten stelligste ontkennen. Als ik de gevolgen zoals in het VN-rapport beschreven goed begrijp, rijst bij mij de vraag: hoe gaan de Nederlandse rivieren hun water kwijtraken in de zee als deze een meter hoger is?

De onzichtbare hand van de markt ‘Mark’ heeft tot nu toe niets van de huidige urgente klimaat-, pandemie- of woningmarktproblemen opgelost. Integendeel. De markt vult nog steeds zijn eigen zakken, en steekt zijn middelvinger naar me op. Ik kan me haast niet voorstellen dat ik de enige ben die de voosheid van de argumenten van rechts constateer.