Droombaan

Er wordt vaak verlekkerd gekeken naar voetballers, actrices en topmodellen, maar eigenlijk is er maar één beroepsgroep die het echt voor elkaar heeft, en dat is de journalist. Die ontmoet interessante mensen, die vliegt gefêteerd de hele wereld over, die mag overal betaald zijn zegje komen doen. En dan is ‘ie nog een vrije jongen ook, want of hij z’n stukje nou op kantoor tikt of op het strand, dat maakt in het 100% gewifiseerde Nederland geen bal uit.

Het zijn de argumenten van je boekhoudende oom tijdens de verjaardag van je moeder, de glans in de ogen van je oude buurmeisje op de reünie. En onwaar is het natuurlijk niet, al die lof en leukigheid. Maar mag ik u, gewoon voor het evenwicht, ook een keertje meenemen naar de andere kant van de medaille, de doffe kant, de schiet mij maar lek en nou moet je echt kappen kant?

Goed, gaan we.

Ik focus mij in dit verhaal even op de nukken van de BN-er, want die liegen er niet om. Actrices die eisen dat een heel stuk bovenbeen wordt weggeshopt. Managers die rücksichtlos de helft van je interview schrappen. De obscene ruilhandel: “Als jullie mijn nieuwe keuken betalen vertel ik jullie alles over mijn scheiding.” En de meest voorkomende ergernis, de BN-er die alleen nog maar in volstrekt nietszeggende platitudes spreekt.

Voorlopig dieptepunt kwam deze week echter in de vorm van Gers Pardoel, die ik interviewde voor het Parool. Voor wie niet thuis is in het Nederlandstalige rapaanbod: Gers is de vertolker van hits als ‘Ik neem je mee’, ‘Broodje Bakpao’ en ‘Bagagedrager’. Het interview met Gers (en zijn manager, die zat erbij) ging prima: aardige vent, leuk verhaal, niks aan de hand. Ik nam het gesprek op, stuurde de uitgewerkte versie daarna toe ter controle, en een uurtje later kwam de boel weer terug met één rood zinnetje dat er wat hun betrof wel uit kon, iets over zijn moeder. Zo gezegd, zo gedaan, en daarmee was de kous af. Dacht ik.

Want na publicatie viel ineens heel Nederland over Gers heen vanwege zijn uitspraken over Badr Hari. Die had hij in het interview keivet genoemd vanwege zijn gedrevenheid, dat had ‘ie gezien in een docu. Buiten de ring doorvechten was fout, maar verder wist ie niet precies wat er was gebeurd en persoonlijk had Badr hem in ieder geval niks gedaan.

Geschrokken van zoveel commotie (“Wat een domme lul!”) mengde Gers zich op Twitter en drie keer raden wie de schuld kreeg van zijn opmerking?

Juist, deze jongen.

De boel was uit de context gerukt. En met een stalen gezicht op RTL Boulevard: “Als je bekend bent schrijven mensen van alles over je. Tsja, hoge bomen vangen nu eenmaal veel wind.”

Dan zit de manager er dus bij, dan neem je het op, dan leg je het voor, dan keuren ze het goed, en dan nóg ben je als journalist de pineut omdat ze liever jou als leugenaar wegzetten dan dat ze hun fans teleurstellen met hun eigen dommigheid. Een dieptepunt, ik zei het al. Maar eerlijk is eerlijk, dit stukje tik ik in de tuin. En straks ga ik lekker zwemmen.

Dat kan een boekhouder niet zeggen.