Drie keer www, Thuisbezorgd tabee

Wie ‘s avonds laat een rondje langs de talkshows zapt, krijgt de indruk dat er geen mysteriën meer bestaan. Gedurende de dag worden tafelgasten door een dertigkoppige redactie zo streng geselecteerd dat alleen de betweterigste vissen overblijven. Zij mogen, aangegaapt door apathische bankhangers, een uur lang alle grote wereldvragen beantwoorden. Niet zelden heten zulke sprekers ‘Diederik’. Ik had het geluk bij een Diederik in de brugklas te zitten, en leerde al vroeg hoe weinig hout opmerkingen van mensen met deze naam snijden. Dit overigens geheel terzijde.

Geloof in wetenschap is onwankelbaar aan talkshowtafels, met name in Darwin. Logisch, als je bedenkt hoeveel selectie er aan zo’n programma voorafgaat. Je kunt televisie gerust één reusachtige Darwin-machine noemen, of het nu om talentenjachten of talkshows gaat. Probleem blijft dat Darwin slechts een manier is om snel van A naar B te redeneren. Handzaam in de dagelijkse praktijk, maar inmiddels leven we in complexe tijden. Met andere woorden: avondlijk geklets op uw scherm trekt ons niet uit het moeras. We moeten het zelf doen, dat kan, door selectie van onderop.

Gisteren wilde een vriendin bijvoorbeeld sushi eten, ik opende de Uber Eats-app op mijn telefoon. “Laatst hadden we zulke lekkere, waar kwam die ook alweer vandaan?”, vroeg de vriendin. “Geen idee, misschien staat het onder ‘Orders”, mompelde ik. Ruim twintig aankopen bij in totaal drie restaurants onthield mijn app sinds maart vorig jaar. Deze statistiek merkte ik nauwelijks op, tot we even later bij onze bestelling een folder aantroffen met daarop de website van de sushiboer. Je kon er gewoon rechtstreeks bestellen.

‘Drie keer www, Uber en Thuisbezorgd tabee’, dacht ik kauwend op een rijstrol gevuld met tonijn. Niets voegen bemiddelaars in meningen en fastfood toe aan onze levens. Hun macht afpakken is zo eenvoudig, dat je het gemakkelijk over het hoofd ziet.