Het faillissement van een dochteronderneming van huisartsenketen Co-Med veroorzaakt onrust bij patiënten, zorgverzekeraars en de overheid. En dat terwijl zo’n soort faillissement van een zorgaanbieder gewoon te voorzien is geweest, als uiterst vervelende bijwerking van de marktwerking.
Bij de introductie van ons huidige zorgsysteem sprak de politiek alleen maar lovende woorden over de marktwerking, waardoor toegankelijkheid, kwaliteit en betaalbaarheid van onze zorg geborgd zou zijn. Inmiddels weten we beter. Ons zorgsysteem staat niet ver meer af van een voor dit systeem fataal zorginfarct. Alle voortekenen wijzen hierop, zoals bijvoorbeeld voornoemd faillissement. Noch de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ), noch de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) kon iets ondernemen, voor wat betreft de vele klachten van patiënten en niet betaalde medewerkers van voornoemde dochteronderneming van Co-Med.
Alle consumenten en bedrijven weten dat in een markteconomie met felle concurrentie bedrijven failliet kunnen gaan. Door pech, mismanagement of bewust handelen. Bestuurders kunnen dan in die laatste twee situaties aansprakelijk gesteld worden voor onbehoorlijk bestuur.
In de zorg zijn patiënten en leveranciers in die sector daar nog geenszins aan gewend. Begrijpelijk want als er al een faillissement van enige betekenis van een zorgaanbieder was uitgesproken dan zorgde overheid en zorgverzekeraars vanuit hun zorgplicht wel voor een goede oplossing voor hun verzekerden. Als een soort financiële achterwacht om erger te voorkomen.
Met de huidige druk op de tarieven in alle sectoren van de zorg zullen patiënten rekening moeten houden dat meer zorgaanbieders in financiële nood komen en aan de rand van een faillissement komen te staan of daadwerkelijk failliet zullen gaan. Schaarste aan zorgpersoneel, stijgende loon- en exploitatiekosten tegenover achterblijvende tarieven van zorgverzekeraars zullen de financiële problemen bij zorgaanbieders in alle sectoren eerder vergroten dan kleiner maken.
Een nieuwe regering van welke samenstelling dan ook zal er niet aan ontkomen om ons ooit zo geroemde zorgstelsel nog eens kritisch tegen het licht te houden om een dreigend fataal zorginfarct het hoofd te kunnen bieden.