Directeuren woningcorporaties tonen eigen onkunde

De regering wordt voor de rechter gesleept. Door directeuren van woningcorporaties, die het niet pikken dat hun salaris wordt verlaagd. Die salarissen zijn de afgelopen jaren flink opgelopen, tot wel vijf ton. De Tweede Kamer wil dat mensen die werken bij een woningcorporatie niet meer krijgen dan de ‘Balkenendenorm’ (230.000 euro). Voor kleine corporaties gelden lagere normen. Daarbij geldt een overgangstermijn van zeven jaar.

Karin van Dreven, voorzitter van de Nederlandse Vereniging Bestuurders Woningcorporaties, geeft in ‘de Volkskrant’ drie argumenten tegen de verlaging:

1. Als de vergoedingen bij woningcorporaties worden verlaagd, gaan directeuren minder verdienen dan sommige medewerkers. 2. Bestuurders met een tijdelijk contract gaan bij verlenging van dit contract direct minder verdienen. 3. Als directeuren te veel verdienen, kunnen we daar beter wat aan doen door ‘naming and shaming’.

Hier werd ik wel even stil van. Als de politiek een norm stelt voor inkomens bij woningcorporaties, geldt dat natuurlijk ook voor medewerkers. En al helemaal voor tijdelijk medewerkers met een aflopend contract. Openbaar maken van topinkomens hebben we jarenlang geprobeerd. Dat heeft alleen maar geleid tot nog hogere vergoedingen, omdat de ene directeur niet wilde achterblijven bij de andere. Van Dreven maakt in het interview zelf ook niet veel werk van die ‘naming and shaming’: “Ik ga geen individuele namen noemen.”

Corporatiedirecteuren starten een offensief om begrip te kweken voor hun moeilijke financiële positie. Hoe zouden ze dat hebben aangepakt? Topoverleg in de verenging voor directeuren? Een pr-bureau inhuren en lobbyisten aan het werk zetten? Een interview regelen in ‘de Volkskrant’? En dan komen aanzetten met zulke argumenten.

Ik ben blij met dit mediaoffensief, omdat het laat zien waarom we al die tijd veel te veel hebben betaald.