De burger dient zoveel mogelijk met zijn pinpas te betalen. Dan zijn diens gangen des te gemakkelijker na te gaan en valt het uitgavenpatroon goed te controleren
ABN AMRO is de volgende bank die de handdoek in de ring gooit. De bank heeft met onmiddellijke ingang 470 geldautomaten – tijdelijk – gesloten uit roerende zorg om de veiligheid der omwonenden. Misdadigers proberen de flappentap immers met grof geweld op te blazen. Het is een wonder dat er nog geen doden bij zijn gevallen.
Zeggen de banken.
Er is natuurlijk een manier om het aantal plofkraken terug te brengen: zet in de stille uurtjes bewaking bij de automaten. Het moet de banken geen moeite kosten om dat te organiseren. Ze binden tenslotte zelf de kat op het spek. Ze hebben de afgelopen decennia op grote schaal kantoortjes gesloten en het bijbehorend personeel op straat geflikkerd. Het onverwachte gerecht aan gebakken peren hoort dan ook aan hun tafeltje te worden geserveerd en niet aan dat van anderen.
Toch schuiven de bankiers de schotel door naar de ‘klanten’. Die moet maar naar een of andere kantorenwijk zonder bewoners gaan om daar een geldautomaat te zoeken. Het merkwaardige is dat zo’n lokatie door gebrek aan omwonenden en getuigen juist bij uitstek geschikt is om te worden opgeblazen.
Er zit dan ook iets heel anders achter dat sluiten van geldautomaten. De banken en de overheid proberen gezamenlijk het gebruik van bankbiljetten te ontmoedigen. De burger dient zoveel mogelijk met zijn pinpas te betalen. Dan zijn diens gangen des te gemakkelijker na te gaan en valt het uitgavenpatroon goed te controleren. Voor de banken is het bovendien een stuk goedkoper. Ze kunnen een heleboel dure infrastructuur opdoeken en hun ‘klanten’ zelf het werk laten doen in het kader van het zogenaamde internetbankieren. En als ze zichzelf naar het idee van de bank onvoldoende beveiligen, geeft die niet thuis als onverlaten hun rekening leeg halen.
Die plofkraken zijn een geluk bij een ongeluk. Ze bieden een mooi populistisch argument om geldautomaten definitief af te sluiten.
Dan kan de ‘klant’ geen kant meer op als straks de nieuwe financiële logica wordt ingevoerd van de negatieve rente. Pas op: geld sparen kost geld. Maar de burger moet in de toekomst steeds meer zijn best doen om nog aan bankbiljetten te komen.
Geen wonder dat alternatieven, zoals Hawala bankieren , steeds meer in zwang raken. Het mag natuurlijk heel erg verschrikkelijk niet, net als illegaal vuurwerk en pillenhandel. Je merkt hoe de machthebbers beginnen er jacht op te maken. Logisch, want het gaat om geldstromen die zich aan hun waarneming onttrekken.
Momenteel is Hawala bankieren vooral een zaak van mensen met familie in Afrika en het Midden-Oosten, maar je zult merken dat dit systeem zich uit gaat breiden naar de hele samenleving. Hoe werkt het? Jij betaalt een rekening in cash aan meneer A. Die geeft een versleuteld telefoontje aan zijn zakenrelatie meneer B, een gemeente of een werelddeel verderop. Die betaalt contant uit aan de begunstigde. Deze heeft, eveneens via een versleuteld telefoontje, de benodigde code gekregen. Als iemand meneer B. benadert om een rekening te voldoen aan een relatie in het rayon van meneer A. werkt het precies hetzelfde. Zo houden ze elkaar financieel in evenwicht. A en B leven van de commissie. In de middeleeuwen handelden de kooplieden van Brugge, Genua en Venetië hun financiën op ongeveer dezelfde manier af.
Het is belangrijk dat de burger zich zijn contante geld niet af laat pakken, chartaal geld zoals de spindoctors van de banken het noemen als ze ons proberen wijs te maken hoe ontzettend uit de tijd dat is. Contant geld is vrijheid.
De banken zullen nog spijt krijgen van hun beleid om de ‘klanten’ zoveel mogelijk met hun rug tegen de muur te drukken. En de overheid, die dit in feite toejuicht, ook. Ze leveren uiteindelijk alleen maar een bijdrage aan de groei van de zwarte economie.