De desastreuze gevolgen van de nieuwe hypotheekregels

Deze week meldde minister Blok (VVD) dat de hypotheekregels versoepeld gaan worden. Op termijn mogen tweeverdieners het 2 e inkomen volledig meenemen in hun hypotheeaanvraag. Op dit moment is dit 50% en per 1 januari 2017 60%. Wat aardig denkt u. Wat fijn dat ze dan dat gedroomde huis wel kunnen krijgen. Eveneens worden de budgetregels van het NIBUD versoepeld. RTL Z voegde er aan toe dat “vooral de huidige starters er last van hebben”.

Laat ik u aan de hand van een simpel economisch principe uitleggen wat de gevolgen hier van zijn. Stel er zijn 10 huizen en 15 mensen willen een huis kopen, een simplificatie van het huidige tekort aan woningen. Deze 15 mensen blijven gelijk in inkomen maar de overheid geeft hen de ruimte om een groter gedeelte van hun inkomen te besteden voor het kopen van een huis. Het simpele effect van vraag en aanbod treedt in werking; de prijs gaat omhoog.

Precies bovenstaande zal gebeuren op de woningmarkt. Een sterk prijsopdrijvend effect. De woningen worden duurder en exact dezelfde tweeverdieners zijn een hoger percentage van hun inkomen kwijt aan hun hypotheeklasten. Het NIBUD waarschuwde deze week nog voor het groeiende aandeel van woonlasten. De buffers bij onverwachte gebeurtenissen nemen af. Stel u krijgt een kind na het afsluiten van de hypotheek. Stel uw partner wordt ziek. Stel u verliest onverwacht uw baan. Er wordt zodoende niemand mee geholpen. Tenzij u graag de makelaars en hypotheekverstrekkers noemt die een percentage van de koopsom als inkomsten hebben.

Doordat er hogere hypotheken afgesloten zullen worden, zal de jaarlijkse last van de hypotheekrente-aftrek ook toenemen. Wie gaat dit betalen? U en ik.

De gevolgen zijn eveneens verstrekkend voor de eenverdieners in Nederland. Zijn of haar inkomen wordt al volledig meegenomen en biedt geen ruimte meer om mee te gaan in de stijging van de prijs per m2. Dit past helaas in een beeld waarin tweeverdieners al beter af zijn. Voor de eenverdiener wordt een huis groter dan een kledingkast in Amsterdam, Utrecht, Haarlem, etc. een utopie.

Een belangrijke factor voor economische groei is de consumptie van huishoudens. Een dalend besteedbaar inkomen is hiervoor funest. Aangezien men een hoger percentage van het besteedbaar inkomen kwijt zal zijn aan vaste lasten zal de consumptie dalen. Dit idee remt zodoende economische groei.

Wederom lijken de liberale rekenmeesters weinig geleerd te hebben van de financiële crisis. Nog vele mensen worden geconfronteerd met een hypotheek die hoger is dan de waarde van hun huis. Vrolijk wordt er ruim baan gegeven voor de volgende luchtbel. Leren we dan niets?