Deprimerende lichtpuntjes

Ik keek RTL Nieuws en toen kwam een nieuwsitem voorbij over een van de vreselijkste berichten die ik eerder in mijn inbox zag verschijnen: we zijn 52 procent van de wilde dieren verloren in 40 jaar… Twee En Vijftig! Even knipperde ik met mijn ogen en toen zag ik Johan van de Gronden van het WNF in een Groningse polder staan met een verhaal over hoe goed het gaat in Nederland. Zat ik in een ander nieuwsitem? Wacht. Nee. Dit waren de ‘lichtpuntjes’!

Ah, ja, lichtpuntjes. Ze verdienen blijkbaar de spotlight als we het over – bijzin! – het verlies van de helft van het leven op aarde hebben. Want mensen zouden er wel eens depressief van kunnen worden. Dat moet je niet willen, naast al dat nieuws over Syrië en de beursberichten, laten we hier gewoon een líchtpuntje van maken. Lepelaars!

Weet je waar ik nou depressief van word? Lichtpuntjes. Zeker als ze nergens op slaan. Soortendiversiteit, zo zegt het rapport over het uitsterven van die wilde dieren, neemt af door groeiende bevolking in arme landen, maar natuurbescherming werkt! Zie de tijgers in Nepal en de grauwe kiekendief alhier. Tof, want als het in onze Groningse polder met veel geld lukt om ondanks het landbouwgeweld nog wat soorten in de plus te krijgen, zo suggereerde het nieuwsitem, dan moet het in Afrika toch ook kunnen!

Serieus? Ben je er wel eens geweest? Nou, je tuinstoel wel in ieder geval, en je bodylotion en mobieltje ook. Zou het feit dat het hier tegenwoordig weer wat beter gaat, heel misschien een relatie hebben met dat het in tropische gebieden schokkend slecht gaat? Tenslotte komen palmolie, tropisch hout en zeldzame aardmetalen niet uit, ik noem maar wat, de Groningse polder.

Domme Afrikanen, Aziaten en Latino’s, dat ze het niet doen zoals bij ons, behalve dan dat het hen ontbreekt aan iets essentieels: een plek om je oversized ecologische voetafdruk naartoe te exporteren. Ja, natuurbescherming helpt, die tijgers in Nepal worden er vast wel blij van dat ze eindelijk niet meer de hele dag tegen drie dezelfde geursporen zitten aan te ruiken in het bos. Maar laten we wel wezen, zodra dat bos meer oplevert dan tweehonderd levende tijgers die je nooit ziet, dan is het toch exit geurdiversiteit. En dan vraag je je af wie dat financiert. Niet de arme mensen, denk ik.

Beursberichten, oorlog en het verlies van de helft van het leven op aarde zijn hetzelfde verhaal. Dat weet Johan van de Gronden, dat weet RTL Nieuws, en nu weet u het ook. Dat is geen ‘lichtpuntje’, maar ach, daar word je toch depressief van.